Όταν η κουβέντα έρχεται στο ζήτημα των χριστιανικών θαυμάτων, και δη των ορθοδόξων, σχεδόν αναπόφευκτα τίθεται και το ερώτημα: Και πώς εξηγούνται τα θαύματα στα άλλα δόγματα ή -ακόμα χειρότερα- στις άλλες θρησκείες; Τους ορθόδοξους απολογητές, ωστόσο, δεν φαίνεται να τους προβληματίζει ιδιαίτερα το ερώτημα αυτό. Για την ακρίβεια, τους αφήνει παγερά αδιάφορους. Άλλωστε όπως πάντα έχουν έτοιμη την απάντηση για όλα. Έτσι λοιπόν στην προκειμένη περίπτωση, ουδόλως αρνούνται την ύπαρξη των «αλλοτρίων» θαυμάτων. Όοχι! Απλώς την αποδίδουν ταχυδακτυλουργικά είτε σε άλλες «νοήμονες πνευματικές δυνάμεις, άσχετες με τον άνθρωπο και με τον Θεό» -στον τρισκατάρατο ντε!-, ή σε ισχυρές ψυχικές δυνάμεις των ανθρώπων. Στο Θεό μια φορά, λέει, είναι αδύνατον να οφείλονται, αφού «δεν είναι δυνατόν να πούμε ότι ο Θεός και οι απεσταλμένοι Του, λένε αντίθετα πράγματα σε δύο διαφορετικές θρησκείες […], άρα τα θαύματα πρέπει να αποδοθούν ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΣΕ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΠΗΓΗ».

Αυτά ακριβώς λένε, λοιπόν, οι φίλοι μας οι ορθόδοξοι και τα υπογράφουν εκθέτοντας εαυτούς σε δημόσια κριτική. Αν όμως κάνει κανείς το λάθος να τους κατηγορήσει για αυτή την εξωφρενικά παράλογη, απίστευτα μισαλλόδοξη και απόλυτα μεροληπτική τους συλλογιστική, βρίσκει τον μπελά του κι από πάνω, αφού τον παραπέμπουν πάραυτα σε μιαν άλλη χριστιανική θέση που λέει ακριβώς το… αντίθετο! Και μετά τρέχα εσύ να αποδείξεις πως δεν είσαι ελέφαντας!

Για του λόγου το αληθές όμως, ιδού πως περίπου εξελίχθηκε η ανταλλαγή απόψεων που είχα με κάποιον φίλο χριστιανό για το θέμα:

► «Σχετικά με το ποιο βίωμα προέρχεται από τον Θεό, και ποιο από ξένες προς αυτόν οντότητες -από κάποιον ''απατεώνα'' όπως λες-, θα σου αναφέρω ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα που, νομίζω, τα λέει όλα. Θυμάσαι τον μεγάλο σεισμό στο Αίγιο τον Ιούνιο του 1995 και τη συγκλονιστική διάσωση τού τότε 10χρονου Ανδρέα Μπόγδανου; Το μικρό αγόρι είχε παραμείνει 48 ώρες θαμμένο κάτω από τα συντρίμμια κι αν δεν με απατά η μνήμη μου, μίλησε αργότερα για κάποιαν «άγνωστη γυναίκα» που ήταν δίπλα του και τον κρατούσε ζωντανό! Όλοι φυσικά σκεφτήκαμε το ίδιο: η Παναγία! Έλα όμως που την ίδια, αν δεν απατώμαι, χρονιά, ένα παρόμοιο και πολύ εντυπωσιακότερο περιστατικό συνέβη και με ένα άλλο αγόρι από μιαν εντελώς διαφορετική θρησκεία αυτή τη φορά! Δυστυχώς δεν είμαι σε θέση να σε παραπέμψω σε κάποια πηγή και ως εκ τούτου μεταφέρω το γεγονός από μνήμης, όπως το συγκράτησα από τότε που η είδηση έκανε τον γύρο των καναλιών και των εφημερίδων.

Το αγόρι, λοιπόν, είχε παραμείνει όχι μία, όχι δύο, αλλά 11 ολόκληρες μέρες θαμμένο κάτω από τα συντρίμμια του σπιτιού του! Και βγήκε ζωντανό! Πώς; Όπως αργότερα δήλωσε, ένας μοναχός (βουδιστής ή ινδουιστής, δεν θυμάμαι) ερχόταν καθημερινά και τον τάιζε! Το γεγονός αυτό, θυμάμαι, με συγκλόνισε διπλά γιατί πέρα από την ανθρώπινη του διάσταση επιβεβαίωνε απόλυτα τις γενικότερες πεποιθήσεις μου περί Θεού και τής δύναμης τής πίστης: το ότι η πίστη μπορεί να κάνει θαύματα δεν είναι δυνατόν να αμφισβητηθείֹ όμως ΔΕΝ αποδεικνύει απαραίτητα και ότι το αντικείμενο αυτής είναι αληθινό!

Στην προκειμένη περίπτωση εάν το βίωμα με τον μοναχό είχε θεϊκή προέλευση, τότε εναρμονίζεται μ’ αυτό που πιθανολογώ εγώ, ότι δηλαδή όλοι οι δρόμοι οδηγούν στη Ρώμη. Ή ακόμα και με τη σκεπτικιστική θέση ότι απλώς η πίστη δίνει υπόσταση στον Θεό και ο Θεός στην πίστη!»

◊ «Όχι βέβαια. Όμως ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΔΡΟΜΟ μπορείς να βρεις δρόμο προς τη Ρώμη, δηλαδή τον Χριστό!»

► «Μισό λεπτό, ρε παιδί μου. Αν πίσω από τα ''αλλότρια θαύματα'' -όπως στο άρθρο τής Ο.Ο.Δ.Ε. δια τής εις άτοπον απαγωγής αφήνεται να εννοηθεί- θα πρέπει μάλλον να υποτεθεί η ενέργεια κάποιας δαιμονικής οντότητας, τότε οδηγούμαστε σε έναν θρησκευτικό παραλογισμό όπου ο καθένας θα πρέπει ν’ αποδείξει πως δεν είναι ελέφαντας! Σκέψου το λίγο πιο ανοιχτά και θα δεις ότι στην ουσία δεν υπάρχει διαφορά. Το να μην αρνείστε ότι θαύματα γίνονται και σε άλλα δόγματα, θρησκείες και ανθρώπους, είναι μεν έντιμο, αλλά δεν είναι αρκετό. Διότι με το να αποδίδετε την ως εκ θαύματος σωτηρία ανθρώπων που ΔΕΝ ανήκουν στο ορθόδοξο χριστιανικό δόγμα ή -ακόμα χειρότερα- που δεν πιστεύουν καν στον Θεό, στην ενέργεια δαιμόνων, τελικά χύνετε την καρδάρα με το γάλα! Ίσως τώρα, βέβαια, με παραπέμψεις σε μιαν άλλη σελίδα όπου αναφέρονται ακριβώς τα αντίθετα, ότι δηλαδή σε καμία περίπτωση δεν πιστεύετε πως ''στους Ορθοδόξους θαυματουργεί μόνο ο Θεός, ενώ στους άλλους θαυματουργούν μόνο οι δαίμονες'' και πως ''όπως ο Θεός κάνει θαύματα για Χριστιανούς, κάνει θαύματα και σε κάθε άνθρωπο, ανεξαρτήτως θρησκείας, γιατί είναι Θεός όλων'', αλλά τι να το κάνω όταν βλέπω ότι άλλα υποστηρίζονται στο ένα κείμενο και άλλα στο άλλο;
Ποιαν άποψη θα πρέπει να λάβουμε υπ’ όψιν τελικά;»

◊ «Ακριβώς εκεί θα σε παρέπεμπα!»

► «… ;?!»

◊ «Τι έγινε;»

► «Κάτσε, κάτσε, γιατί δε με βλέπω να το γλυτώνω το Δαφνί σήμερα! Ρε συ, στην περίπτωση μας, ποια η διαφορά ανάμεσα στην Παναγία και τον ασιάτη μοναχό; Σύμφωνα με την ανάλυση στο άρθρο που προανέφερα, ο μοναχός δεν μπορεί να ήταν από τον Θεό αφού ''δεν είναι δυνατόν να πούμε ότι ο Θεός και οι απεσταλμένοι Του, λένε αντίθετα πράγματα σε δύο διαφορετικές θρησκείες […], άρα τα θαύματα πρέπει να αποδοθούν ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΣΕ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΠΗΓΗ''. Κι αφού η δεύτερη εκδοχή των ανθρωπινων ψυχικών δυνάμεων αποκλείεται δεδομένης της φύσης τού συγκεκριμένου θαύματος, θέλοντας και μη καταλήγουμε στη τρίτη και φαρμακερή: τους δαίμονες.»

◊ «Όχι βέβαια! Ούτε η περίπτωση των ψυχικών δυνάμεων εξαιρείται. Είναι γνωστή η δυνατότητα που έχουν διάφοροι μοναχοί τού Βουδισμού και τού Ινδουϊσμού να κάνουν αστρική προβολή και να εμφανίζονται αλλού. Δεν ήταν κατ’ ανάγκην νεκρός ο μοναχός αυτός που βοήθησε το παιδί. Μπορεί να βρισκόταν σε οποιοδήποτε μοναστήρι, και να το βοηθούσε μέσω τέτοιων δυνάμεων. Αν και νομίζω ότι η πρώτη περίπτωση είναι πιο πιθανή, γιατί το ότι το τάιζε όντας σε πνευματική μορφή, είναι αρκετά δύσκολο να εξηγηθεί, αν και όχι αδύνατο, με δεδομένα τα εκτοπλάσματα.»

► «Ρε συ, τι εκτοπλάσματα και πράσινα άλογα μού λες τώρα; Θα μιλήσουμε κανονικά ή θ αρχίσω κι εγώ να μιλώ για τον Λουκιανό που μεταφέρθηκε με εξωσωματική εμπειρία στο… φεγγάρι;»

◊ «Ολοκλήρωσε.»

► «Τι να ολοκληρώσω; Αυτό που ήθελα να πω είναι πως ενώ σύμφωνα με το ένα άρθρο το θαύμα δεν μπορεί να προερχόταν από τον Θεό, κατά την άποψη που υποστηρίζεται στο άλλο, δεν αποκλείεται όντως να είχε θεϊκή προέλευση! ''Όμως γιατί ο -υποτιθέμενος- άγγελος είχε την εξωτερική εμφάνιση βουδιστή μοναχού;'', ήταν πάντοτε η απορία μου. «Ρε χαζέ», απαντούσαν συνήθως οι… έξυπνοι. ''Πως αλλιώς θα συνέδεε το παιδάκι τη σωτηρία του με τον Θεό; Σε βουδιστικό περιβάλλον ζούσε, ανάλογη μορφή λοιπόν έπρεπε να έχει και ο άγγελος!''. Οι ''έξυπνοι'' όμως πάντοτε παρέβλεπαν τη λεπτομέρεια ότι έτσι το παιδί και το περιβάλλον του θα αισθάνονταν εν τέλει δικαιωμένοι για τις πεποιθήσεις τους μένοντας εφ’ όρου ζωής δεμένοι στον Βουδισμό!!»

◊ «Ναι, αλλά κι εσύ παραβλέπεις ότι το να κάνει κάποιος κακή ερμηνεία των γεγονότων, δεν θίγει σε καμία περίπτωση τον Θεό που τα προκάλεσε, (αν ήταν Αυτός). Παραβλέπεις επίσης, ότι η πίστη τού Βουδισμού και τού Ινδουϊσμού, είναι ότι ''υπάρχει μέρος τής αλήθειας σε κάθε θρησκεία'', συνεπώς ακόμα και κάποιος που θα εξελάμβανε μια τέτοια επέμβαση υπό μορφήν μοναχού με λάθος τρόπο, αυτός θα αντέφασκε στον ίδιο τον Ινδουϊσμό ή τον Βουδισμό! Συνεπώς, το σκεπτικό σου είναι εξ ολοκλήρου λάθος.

Άλλωστε, είπε ο μοναχός ότι η αληθινή οδός είναι ο Βουδισμός ή ο Ινδουϊσμός; Το είπε; Αν το έλεγε, ναι, θα έλεγα ότι είναι δαίμονας. Αλλά δεν είπε κάτι τέτοιο. Απλώς βοηθούσε το παιδάκι. Συνεπώς δεν έχω λόγο να πω ότι ήταν δαιμονικό το περιστατικό.»

► «Α μάλιστα. Αν είπε ότι η αληθινή οδός είναι ο βουδισμός ή ο ινδουισμός, είναι λοιπόν το ζητούμενο, ε; Ε αυτό φυσικά δεν είμαι σε θέση να το γνωρίζω. Προφανώς, βέβαια, ούτε και… για τον Χριστιανισμό θα μίλησε ο δύσμοιρος ο μοναχός! Εάν όμως εσύ παρ’ όλα αυτά πιστεύεις ότι ο βουδιστής που βιώνει ένα θαύμα με αμιγώς βουδιστικά συμφραζόμενα, πιθανότατα θα στραφεί σε κάποια... άλλη, διαφορετική θρησκεία (που το όνομα της θα πρέπει απαραιτήτως ν’ αρχίζει από ''Χρι'' και να τελειώνει σε ''σμός''), ε τότε πάω πάσο!! Ό,τι πεις, φίλε μου! Ό,τι πεις!»

Αναρτήθηκε από Κώστας
ΠΗΓΗ: http://anazitiseis-hh.blogspot.com/2007/11/blog-post_14.html