logo

fb youtube rss

Σύνδεση

Αναζητησεις

5405551
ΣήμεραΣήμερα92
YesterdayYesterday20
Αυτή την εβδομάδαΑυτή την εβδομάδα137
Αυτό το μήναΑυτό το μήνα265
ΣύνολοΣύνολο5405551

Κοινωνική μηχανική

ΠΩΣ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ 4 ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΡΕΙ ΚΑΘΕ ΕΛΛΗΝΑΣ!

ΠΩΣ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
4 ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΡΕΙ ΚΑΘΕ ΕΛΛΗΝΑΣ!
Το σημαντικότερο πατριωτικό κείμενο που διαβάσατε ποτέ!
Οι μεγαλύτερες απάτες με τις οποίες δολοφονείται ο Ελληνισμός είναι οι εξής:
- ΑΠΑΤΗ 1η
Ο Κοινοβουλευτισμός είναι ένα Ολιγαρχικό πολίτευμα που δημιουργήθηκε στην Αγγλία και έχει στόχο να παρακάμπτεται η βούληση του λαού, και όλες τις σημαντικές αποφάσεις να τις παίρνουν οι λίγοι.
Κι όμως οι περισσότεροι Έλληνες δυστυχώς θεωρούν ακόμα και σήμερα λόγω άγνοιας ότι ο Κοινοβουλευτισμός είναι ένα ελληνικό και δημοκρατικό σύστημα που βασίζεται στην αρχαία Αθηναϊκή Δημοκρατία.
- ΑΠΑΤΗ 2η
Η Ευρωπαϊκή Ένωση θέλει να υποδουλώσει τον Ελληνισμό, να τον καταστρέψει οικονομικά, να αρπάξει το πετρέλαιο και τις πρώτες ύλες του, και να τον αλλοιώσει εθνικά εγκαθιστώντας εκατομμύρια αλλοεθνείς.
Κι όμως οι περισσότεροι Έλληνες δυστυχώς θεωρούν ακόμα και σήμερα λόγω άγνοιας ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θέλει το καλό της Ελλάδας και ότι προσπαθεί να στηρίξει την οικονομία της.
- ΑΠΑΤΗ 3η
Οι τόποι του Ελληνισμού βασισμένοι σε χιλιετίες πολιτισμού και ιστορίας είναι: Το σημερινό Ελληνικό κράτος, η Μεγάλη Ελλάδα (Σικελία και Κάτω Ιταλία), η Κύπρος, Η Βόρειος Ήπειρος, η Νότια ζώνη του Σκοπιανού κράτους, η Ανατολική Ρωμυλία, η Ανατολική Θράκη με την Κωνσταντινούπολη, η Ιωνία, ο Πόντος (νότια και ανατολική ακτή του Πόντου), η Κριμαία, η ζώνη της Μαριούπολης, η ζώνη της Μασσαλίας, η Κυρηναϊκή, καθώς και μεμονωμένες περιοχές όπως η Αντιόχεια, η Αλεξάνδρεια, κλπ.
Κι όμως οι περισσότεροι Έλληνες δυστυχώς θεωρούν ακόμα και σήμερα λόγω άγνοιας ότι η σημαντικότερη εθνική μας διεκδίκηση είναι η ζώνη της Αμμοχώστου που κατέχεται από τους Τούρκους.
- ΑΠΑΤΗ 4η
Οι Αρχαίοι Έλληνες πρότειναν αναρίθμητες φορές την Αγάπη προς τον Συνάνθρωπο ως αίτημα θεμελιώδες για τη βελτίωση του ανθρώπου και για τη δημιουργία μιας καλής και εύρυθμης κοινωνίας. Έχουν βρεθεί περισσότερα από 1.500 θρησκευτικά και φιλοσοφικά κείμενα της Αρχαίας Ελλάδας που αναφέρονται στην Αγάπη προς τον Συνάνθρωπο.
Κι όμως οι περισσότεροι Έλληνες δυστυχώς θεωρούν ακόμα και σήμερα λόγω άγνοιας ότι η Αγάπη προς τον Συνάνθρωπο ως πρόταση ήρθε για πρώτη φορά στην Ελλάδα εισαγόμενη από το Ισραήλ με τον Χριστιανισμό.
ΑΝΑΛΥΤΙΚΟΤΕΡΑ:
- ΘΕΜΑ 1ο
Ο Κοινοβουλευτισμός είναι ένα Ολιγαρχικό πολίτευμα που δημιουργήθηκε στην Αγγλία και έχει στόχο να παρακάμπτεται η βούληση του λαού, και όλες τις σημαντικές αποφάσεις να τις παίρνουν οι λίγοι. Όπως μάλιστα διαπιστώνει κανείς στις μέρες μας, αυτοί οι λίγοι που αποφασίζουν είναι «όλως τυχαίως» πάντα συνδεδεμένοι με διεθνίστικες ιδεολογίες και εργάζονται για τη διάλυση της εθνικής συνείδησης των λαών. Στον Κοινοβουλευτισμό, καμία σημαντική απόφαση δεν παίρνεται από το λαό. Οι Αρχαίοι Έλληνες έλεγαν ότι όπου υπάρχουν κόμματα και εκλογές το σύστημα είναι Ολιγαρχικό, ενώ όπου υπάρχουν λαϊκά δημοψηφίσματα το σύστημα είναι Δημοκρατικό.
Ο Αριστοτέλης στο βιβλίο του «Πολιτικά» αναφέρει: «δημοκρατικόν μεν είναι το κληρωτάς είναι τας αρχάς, το δ’αιρετάς ολιγαρχικόν». Δηλαδή όπου οι άρχοντες είναι «αιρετοί» δηλαδή έχουν εκλεγεί με ψηφοφορία, εκεί το σύστημα είναι ολιγαρχικό. Τι σημαίνει αυτό; Στις δημοκρατικές πολιτείες όλες τις σημαντικές αποφάσεις τις έπαιρνε ο λαός με δημοψηφίσματα, και τα αξιώματα της πόλης τα έπαιρναν με κλήρωση πολίτες για μικρά χρονικά διαστήματα στα οποία ήταν υποχρεωμένοι από το νόμο να πράξουν ακριβώς αυτά που είχε αποφασίσει ο λαός χωρίς να έχουν την δυνατότητα να αλλάξουν την απόφαση του λαού, η να πράξουν κάτι αντίθετο. Ενώ όπου οι άρχοντες είναι «αιρετοί» τις αποφάσεις τις παίρνει πάντα η συνομοταξία των πολιτικών, και ποτέ ο λαός. Αυτό ακριβώς είναι το κρίσιμο σημείο που οφείλουν να αντιληφθούν όλοι: Ότι στη Δημοκρατία ο λαός αποφασίζει για τα θέματα και ποτέ δεν ψηφίζει κάποιους πολιτικούς να τον «εκπροσωπήσουν». Ενώ στην ολιγαρχία ο λαός δεν αποφασίζει ποτέ για τα θέματα, αλλά όλα τα θέματα τα αποφασίζει από μόνη της μια μικρή ομάδα ανθρώπων που «εκπροσωπούν» τον λαό και εξελέγησαν με τη διαδικασία των εκλογών. Στην Ευρώπη έχει παρατηρηθεί ότι το 80% των αποφάσεων που παίρνονται στα κοινοβούλια των χωρών, είναι αντίθετες με τη βούληση της πλειοψηφίας. Το σημαντικό λοιπόν είναι ακριβώς το ποιος παίρνει τις αποφάσεις: Ο λαός η οι πολιτικοί (οι οποίοι πάντα συνδέονται με συμφέροντα και μεθοδεύσεις και πρακτικά, στις περισσότερες περιπτώσεις δρουν αντίθετα με τη βούληση του λαού που τους ψήφισε).
Σήμερα είναι επιτακτική ανάγκη να υπάρξει Λαϊκή Κυριαρχία με την Συνταγματική εγκαθίδρυση της πραγματικής (Άμεσης) Δημοκρατίας. Η Ελβετία είναι η μόνη χώρα στον κόσμο που έχει δημοκρατικό σύνταγμα όπου ο λαός αποφασίζει τα σημαντικά θέματα με δημοψηφίσματα. Το δημοκρατικό Σύνταγμα της Ελβετίας το εισηγήθηκε ο Ιωάννης Καποδίστριας ως υπουργός εξωτερικών της Ρωσίας.
Τις τελευταίες δεκαετίες, ο κοινοβουλευτισμός κατάφερε να δώσει την κυβέρνηση του Έθνους σε μια διεθνιστική μειοψηφία ανθελλήνων. Έχει καταστεί λοιπόν σαφές σήμερα με ακόμη πιο εμφατικό τρόπο ότι μόνο με την (Άμεση) Δημοκρατία κυβερνάει η βούληση του λαού και όλες οι αποφάσεις είναι σύμφωνες με την πραγματική βούληση του Έθνους.
Αν κάνουμε μια ιστορική αναδρομή, θα παρατηρήσουμε ότι και η Αρχαία Σπάρτη, και η Αρχαία Αθήνα είχαν (Άμεση) Δημοκρατία. Στη Σπάρτη τις σημαντικότερες αποφάσεις τις έπαιρνε η Απέλλα (Συνέλευση του λαού) και στην Αθήνα τις σημαντικότερες αποφάσεις τις έπαιρνε η Εκκλησία του Δήμου (Συνέλευση του λαού). Στη Σπάρτη, η παρουσία των δύο βασιλέων και των πέντε εφόρων είχαν περισσότερο τιμητικό χαρακτήρα. Την ουσιαστική διοίκηση είχε ο λαός με τις αποφάσεις της Απέλλας.
Η νέα τάξη πραγμάτων έντεχνα μετονόμασε τον Κοινοβουλευτισμό σε «Κοινοβουλευτική Δημοκρατία» και την Δημοκρατία τη μετονόμασε σε «Άμεση Δημοκρατία». Με αυτό τον ελιγμό, ελάχιστοι καταλαβαίνουν ότι ο Κοινοβουλευτισμός δεν είναι Δημοκρατία. Νομίζουν ότι υπάρχουν πολλά είδη Δημοκρατίας, ένα από τα οποία είναι και ο Κοινοβουλευτισμός.
Αν σήμερα η Ελλάδα είχε πραγματική Δημοκρατία δεν θα βλέπαμε αυτή την βροχή ανθελληνικών αποφάσεων που τείνουν στη βιολογική εξάλειψη του έθνους μας, και στην υποταγή του σε ξένα κέντρα αποφάσεων.
- ΘΕΜΑ 2ο
Η Ευρωπαϊκή Ένωση επιδιώκει τη θανάτωση του Ελληνισμού και τη διάλυση του Ελληνικού έθνους. Θέλει την αντικατάσταση του γηγενούς πληθυσμού από αλλοεθνείς, ώστε να προβεί ευκολότερα στην οικονομική λεηλασία της Ελλάδας και των πρώτων υλών της.
Το βασικότερο πράγμα που επιδιώκει η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι να παραιτηθούμε από την αίσθηση ιδιοκτησίας του τόπου μας και των πρώτων υλών της χώρας μας ώστε να περιέλθουν σε αυτούς. Για το σκοπό αυτό η προτεραιότητά τους είναι η διάλυση της εθνικής μας συνείδησης γιατί μόνο με αυτή συντηρείται το αίσθημα ιδιοκτησίας.
Τα τελευταία χρόνια, οι Έλληνες έχουν υποβληθεί σε τεράστιες θυσίες που στόχο έχουν να υποστηριχθούν οι τράπεζες που ουσιαστικά ανήκουν σε ξένους. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το γεγονός ότι στην «Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος» ένα ελάχιστο ποσοστό του κεφαλαίου της είναι Ελληνικό. Και όμως εμείς θυσιαζόμαστε για να στηρίξουμε τις τράπεζες που ουσιαστικά ανήκουν στους ξένους.
Προκειμένου να εγκατασταθούν εκατομμύρια αλλογενείς στην Ελλάδα, τόσο η Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και το «Ελληνικό» κράτος έχουν πάντα κονδύλια για να χρηματοδοτήσουν την εγκατάσταση των ξένων. Την ίδια στιγμή όμως που δίνουν μεγάλα επιδόματα στους λαθρομετανάστες που έρχονται εδώ παραβιάζοντας τη νομοθεσία του Ελληνικού κράτους,
δεν έχουν ποτέ λεφτά διαθέσιμα για να στηρίξουν την Ελληνική οικογένεια.
Η μείωση του πληθυσμού με τη μείωση των γεννήσεων στην Ελλάδα είναι γεγονός απολύτως προγραμματισμένο, και προϋπόθεση για την υποδούλωση της χώρας. Για το σκοπό αυτό έχουν επιστρατεύσει τα μέσα ενημέρωσης (τηλεόραση, έντυπα, κλπ) για να προβάλλουν συνεχώς ένα τρόπο ζωής αντίθετο με τον τρόπο ζωής της οικογένειας, με στόχο τα ζευγάρια να παντρεύονται σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ηλικία ώστε να κάνουν 1-2 παιδιά και έτσι να εξασφαλιστεί η μείωση του πληθυσμού.
Αν η Ευρωπαϊκή Ένωση ενδιαφερόταν για το καλώς έχειν της Ελλάδας και για την βελτίωση της Ελληνικής οικονομίας, θα μπορούσε εύκολα να το κάνει κατ’αρχήν με το να εγγυηθεί τα σύνορα της Ελλάδας έναντι της Τουρκίας, έτσι ώστε να μην αναγκάζεται να αγοράζει με τεράστια ποσά νέους πολεμικούς εξοπλισμούς. Κι όμως δεν το κάνουν, για να αγοράσουμε στρατιωτικό εξοπλισμό, αεροπλάνα, κλπ από τις δικές τους πολεμικές βιομηχανίες. Τα ψίχουλα που μας δίνει η Ευρωπαϊκή Ένωση ως δήθεν ενίσχυση είναι ελάχιστα ποσά σε σχέση με αυτά που εσκεμμένα μας ωθούν να ξοδέψουμε για εξοπλισμούς. Κι όμως στην κοινή γνώμη εξακολουθεί να υπάρχει ως ένα βαθμό η άποψη ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση μας βοηθάει.
- ΘΕΜΑ 3ο
Το σύστημα, η τηλεόραση, το σχολείο, ακόμα και τα δήθεν πατριωτικά κόμματα όχι μόνο δεν λένε κουβέντα για το ποια πραγματικά είναι τα Ελληνικά εδάφη, και ποιος υπήρξε πραγματικά ο Ελληνικός Κόσμος για χιλιετίες, αλλά εργάζονται για την υποδούλωση του Ελληνισμού ολόκληρου στις Βρυξέλλες ώστε να χάσουμε και αυτήν ακόμα την Εθνική μας Κυριαρχία. Τελειώνοντας κανείς το σχολείο, δεν σχηματίζει τη γνώμη ότι η Ελλάδα έχει αδικηθεί εδαφικά, η ότι οι ελληνογενείς πληθυσμοί των γειτονικών χωρών έχουν δικαίωμα στην αυτοδιάθεση.
Το ελληνικό κράτος δίνει ελάχιστα κονδύλια για τη στήριξη των ομογενών στο εξωτερικό, η για τη στήριξη της Ελληνικής γλώσσας στους ελληνογενείς πληθυσμούς, κλπ. Τους έχουν εγκαταλείψει και καταδικάσει σε μαρασμό.
Τα σημερινά Ελληνόπουλα, δεν έχουν την παραμικρή ιδέα ότι ο Ελληνισμός για πολλούς αιώνες υπήρξε η κυρίαρχη δύναμη στη Μεσόγειο και τον Εύξεινο Πόντο. Έχουν συνηθίσει στην ιδέα ενός μικροσκοπικού κράτους που είναι έτοιμο για πληθυσμιακό μαρασμό και υποδούλωση.
Η δημιουργία πεσιμισμού και μιζέριας σε ένα λαό με στόχο να του στερήσουν τα στοιχεία της ιστορικής του μνήμης που τον κάνουν υπερήφανο και μέτοχο ενός πολιτισμικού μεγαλείου, είναι σημαντικό στοιχείο προετοιμασίας του προκειμένου να δεχτεί την αποδόμησή του και την υποδούλωσή του.
- ΘΕΜΑ 4ο
Αρχαία Ελληνικά κείμενα για την Αγάπη προς τον Συνάνθρωπο.
(Το κήρυγμα της αγάπης στην Αρχαία Ελλάδα)
Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι το θρησκευτικό μήνυμα της αγάπης γεννήθηκε με το χριστιανισμό. Το κήρυγμα της αγάπης, ωστόσο, παρατηρείται σε πολλές θρησκείες και σε πολλές λογοτεχνίες, μια πρακτική που συνδέεται με όλους τους αρχαίους πολιτισμούς, ακόμα και σε εκείνους που δεν είχαν ακόμη καταγεγραμμένη λογοτεχνία αλλά μόνο προφορική παράδοση.
Στην αρχαία Ελλάδα, το κήρυγμα της Αγάπης ήταν κάτι εξαιρετικά διαδεδομένο και υπάρχει σε διάφορες μορφές: στις ομιλίες των φιλοσόφων, στα Δελφικά Παραγγέλματα, στους πολλούς θεούς που προστατεύουν την αγάπη (ο Ζευς "Φίλιος", που σημαίνει "ο Δίας της Αγάπης", ο Έρωτας, η Αφροδίτη, ο Οίστρος, ο Αντέρως, ο Ίμερος, οι Ερωτιδείς, ο Πόθος, η Ερατώ, ο Υμέναιος, κλπ), στις θρησκευτικές προσευχές, και στα επίθετα των θεών (είναι ενδεικτικό ότι ο Δίας έχει 15 επίθετα που εκφράζουν την αγάπη).
Παραθέτουμε αρχαία ελληνικά κείμενα για την αγάπη. Να σημειώσουμε για τη σωστή ανάγνωση των κειμένων ότι στην Αρχαία Ελληνική Γλώσσα το ρήμα "Φιλώ" σημαίνει "Αγαπώ" και ως εκ τούτου οι λέξεις "Φιλία", "Φιλότης", "Φιλείν" σημαίνουν "Αγάπη".
1) «Αγάπησις απόδεξις παντελής.» — Πλάτων (Ορισμοί) «Η Αγάπη είναι η παντελής αποδοχή.»
2) «Όλους αγάπα.» — Φωκυλίδης
3) «Ο ανώτερος άνθρωπος, περισσότερο από κάθε τι, αφιερώνεται στη Σοφία και την Αγάπη. Το πρώτο είναι θνητό αγαθό ενώ το δεύτερο είναι αθάνατο.» — Επίκουρος (Επίκουρου Προσφώνηση. 78)
4) «Φιλοφρόνει πάσιν.» (φιλοφρονώ = φρονώ φίλα = σκέφτομαι με Αγάπη για κάποιον/κάτι) - (Δελφικό Παράγγελμα) (Τα δελφικά παραγγέλματα ήταν 147 αποφθέγματα που ήταν χαραγμένα στο ναό του Απόλλωνα στους Δελφούς, κυρίως στον πρόναο). Τα παραγγέλματα λέγεται ότι δόθηκαν από το θεό Απόλλωνα. Μερικά από αυτά αποδίδονται στους επτά σοφούς της Ελλάδας.
5) «Αφετηρία των αρετών είναι η ευσέβεια, και κορυφαίο όριό τους η Αγάπη.» — Πυθαγόρας ο Σάμιος
6) «Η Αγάπη προς τους ανθρώπους είναι καθήκον, αφού είμαστε όλοι παιδιά του ίδιου θεού.» — Επίκτητος
7) «Φιλία Αγάπα.» (Να αγαπάς). - (Δελφικό Παράγγελμα)
</span></span></div></div></div></div></article> </div> <div class=

ΣΙΩΠΗΛΑ ΟΠΛΑ ΚΑΙ ΑΘΟΡΥΒΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗΣ

ΣΠΑΝΙΟ ΒΙΒΛΙΟ, ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ:

Silent Weapons for Quiet Wars

Διαβάζεται και σε συνάρτηση με το Δέκα τεχνικές για τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης

Πολλοί απο εμάς διαβάζοντας ορισμένα άρθρα, βλέπουμε μέσα σε αυτά στοιχεία και γεγονότα, που όντως βιώνουμε η έχουμε βιώσει στη ζωή μας….Αναφέρομαι σε άρθρα που όταν αναρτώνται, άνθρωποι και όργανα του “Συστήματος” (πολιτικοί, media κλπ), σπεύδουν τα χαρακτηρίσουν σαν συνομωσιολογίες.Το παρακάτω άρθρο ίσως, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί έτσι. Η κρίση πάντα όμως ανήκει σε εσάς τους αναγνώστες:

Το έγγραφο αυτό περιγράφει ξεκάθαρα την δογματική και κυριαρχική νοοτροπία της ελίτ της Παγκόσμιας Κυβέρνησης. Βρέθηκε τυχαία το 1986, ονομάστηκε «Σιωπηλά όπλα για έναν αθόρυβο πόλεμο», και αποτελεί μια θαυμαστή εξήγηση της τεχνικής της μαζικής πλύσης εγκεφάλου. Αυτό το εκτενές και λεπτομερές έγγραφο που χρονολογείται από το 1979 περιγράφει μία πολιτική που επιβλήθηκε από το 1950. Το έγγραφο λέει πως: «ο αθόρυβος πόλεμος …κηρύχθηκε από την Διεθνή Ελίτ σε μια συνάντηση που πραγματοποιήθηκε στα 1954». Το 1954 όμως είναι το έτος που για πρώτη φορά συναντήθηκε η λέσχη Μπίλντερμπεργκ.

Εδώ υπάρχει μια περίληψη του περιεχομένου του:

«Η εμπειρία έχει αποδείξει πως η πιο απλή μέθοδος για την εξασφάλιση ενός σιωπηλού όπλου και η απόκτηση ελέγχου του κοινού, είναι να τους διατηρούμε ανεκπαίδευτους και αδαείς όσον αφορά τις αρχές των βασικών συστημάτων αφ’ ενός, ενώ αφ’ ετέρου να τους κρατούμε σε σύγχυση, να τους έχουμε αποδιοργανωμένους και αποσπασμένους σε θέματα που δεν έχουν καμία πραγματική σημασία.

Αυτό επιτυγχάνεται με:……….. .

1. Τον χωρισμό των εγκεφάλων τους• την υπονόμευση των πνευματικών τους δραστηριοτήτων την παροχή ενός προγράμματος χαμηλής ποιότητας στην δημόσια εκπαίδευση, τα μαθηματικά, τον σχεδιασμό συστημάτων και τα οικονομικά αλλά και την αποθάρρυνση τους στον τομέα της τεχνικής δημιουργικότητας.

2. Την εξάρτηση των αισθημάτων τους και την αύξηση της αυτοϊκανοποίησής τους αλλά και της ικανοποίησης τους σε συναισθηματικές και σωματικές δραστηριότητες με:

α) Άσχετες συναισθηματικές προσβολές και επιθέσεις (πνευματικός και συναισθηματικός βιασμός) μέσω μιας μόνιμης επίθεσης σεξ, βίας και πολέμων στα μέσα ενημέρωσης -κυρίως την τηλεόραση και τις εφημερίδες.

β) Την ικανοποίηση κάθε επιθυμίας τους -σε υπερβολή- «σκουπιδοτροφές για τη σκέψη» και με την αποστέρηση όλων αυτών που πραγματικά έχουν ανάγκη.

γ) Την επανεγγραφή της ιστορίας και του νόμου και την υποταγή του κοινού σε μία παρεκκλίνουσα δημιουργία, έτσι ώστε να μπορεί να ανορθώνει τη σκέψη του από τις προσωπικές ανάγκες σε ιδιαίτερα κατασκευασμένες εξωτερικές προτεραιότητες.

Τα σιωπηλά όπλα της τεχνολογίας κοινωνικού αυτοματισμού θα παρεμποδίζουν τα ενδιαφέροντα του και τις ανακαλύψεις του.

Όσο περισσότερη σύγχυση, τόσο περισσότερο όφελος. Άρα η καλύτερη προσέγγιση είναι να δημιουργούμε προβλήματα και μετά να προτείνουμε λύσεις.»

Περιληπτικά:

✓Στα μέσα διατηρήστε την προσοχή του ενήλικου κοινού μακριά από τα πραγματικά κοινωνικά θέματα και αιχμαλωτίστε το με θέματα που δεν έχουν καμιά πραγματική αξία.

✓ Στα σχολεία κρατήστε το νεαρό κοινό σε άγνοια όσον αφορά τα πραγματικά μαθηματικά, τα πραγματικά οικονομικά θέματα, τον πραγματικό νόμο και την πραγματική ιστορία.

✓Στη διασκέδαση διατηρήστε την διασκέδαση του κοινού κάτω από το πνευματικό επίπεδο της Στ’ δημοτικού.

✓Στην εργασία διατηρήστε το κοινό απασχολημένο … απασχολημένο … απασχολημένο … για να μην έχει χρόνο να σκεφτεί φέρτε το πίσω στο αγρόκτημα με τα άλλα ζώα.

ΤΟ ΕΓΓΡΑΦΟ ΓΙΑ ΤΑ ΣΙΩΠΗΛΑ ΟΠΛΑ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙ ΜΕ ΘΑΥΜΑΣΤΟ ΤΡΟΠΟ ΤΗΝ ΕΞ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΣ ΤΕΧΝΙΚΗ ΕΛΕΓΧΟΥ ΤΟΥ ΝΟΥ ΜΕ ΜΙΚΡΟΚΥΜΑΤΑ.

Γράφει για τον αθόρυβο πόλεμο:

«Πυροβολεί καταστάσεις αντί για σφαίρες. Προωθείται με επεξεργασία δεδομένων αντί με την πυρίτιδα με έναν υπολογιστή αντί για ένα όπλο- την χειρίζεται ένας προγραμματιστής υπολογιστών αντί ένας σκοπευτής- ενεργεί κάτω από τις διαταγές ενός τραπεζικού μεγιστάνα αντί ενός στρατηγού του στρατού.

Δεν δημιουργεί προφανείς θορύβους, δεν προκαλεί προφανείς σωματικές βλάβες και δεν αναμιγνύεται φανερά στην καθημερινή κοινωνική ζωή κανενός.

Προκαλεί όμως αλάνθαστους «θορύβους», προκαλεί αλάνθαστες σωματικές και πνευματικές βλάβες και εμπλέκεται με αλάνθαστο τρόπο στην καθημερινή κοινωνική ζωή, δηλαδή αλάνθαστα στον εκπαιδευμένο παρατηρητή, αυτόν που γνωρίζει που να κοιτάζει. Το κοινό δεν μπορεί να κατανοήσει το όπλο κι έτσι δεν μπορεί να πιστέψει πως δέχεται την επίθεση και υποτάσσεται από ένα όπλο.

Το κοινό μπορεί ενστικτωδώς να αισθανθεί πως κάτι πάει στραβά, εξ’ αιτίας όμως της τεχνολογικής φύσης του σιωπηλού όπλου, δεν μπορεί να εκφράσει τα συναισθήματα του με λογικό τρόπο, ή να χειριστεί το πρόβλημα με έξυπνο τρόπο. Έτσι δεν γνωρίζει πως να ζητήσει βοήθεια και δεν ξέρει πως να συνεργαστεί με άλλους για να αμυνθούν εναντίον του.

Όταν ένα σιωπηλό όπλο εφαρμόζεται σταδιακά, τότε το κοινό προσαρμόζεται στην παρουσία του και μαθαίνει να ανέχεται την επέμβαση του στη ζωή του, μέχρι που η πίεση (ψυχολογική ή οικονομική) να γίνει πάρα πολύ μεγάλη και να καταρρεύσει. Άρα το σιωπηλό όπλο είναι ένας τύπος βιολογικού πολέμου. Επιτίθεται στη ζωτικότητα, την κινητικότητα και τις επιλογές των ατόμων μιας κοινωνίας, γνωρίζοντας, κατανοώντας, χειριζόμενο και επιτιθέμενο στις πηγές φυσικής και κοινωνικής ενέργειας και στις σωματικές, πνευματικές και συναισθηματικές δυνάμεις και αδυναμίες».

Με άλλα λόγια διαίρει και βασίλευε. Όταν κάποιοι εισαγάγουν την παγκόσμια δικτατορία τους με σταδιακή προσέγγιση τότε πολλοί λίγοι θα συνειδητοποιήσουν τι πραγματικά γίνεται μέχρι να είναι πολύ αργά. Στην πραγματικότητα οι πολλοί θα καταδικάσουν και θα γελάσουν αυτούς που θα προσπαθήσουν να τους καταδείξουν τι ακριβώς συμβαίνει. Κλείνοντας το θα αναφέρω τρία μόνον αποσπάσματα από κάποιες εκατοντάδες αναφορές που κατά καιρούς έχουν δημοσιευθεί σε επιστημονικά περιοδικά για την σύνδεση του ανθρώπινου εγκεφάλου με κρατικούς υπολογιστές μέσω ραδιοεπικοινωνιών:

«Είναι μέσα στην εξουσία μας να παρατηρούμε τι βλέπει, τι αισθάνεται και τι σκέπτεται ένα άτομο, να εξετάζουμε εξονυχιστικά τη συμπεριφορά και να ανιχνεύουμε ακόμη την περίπτωση του τυχαίου στις συνειδητές του αποφάσεις, αλλά και στην ψυχολογική και ασυνείδητη κατάσταση του».(Telemetry is coming of age)

«Μπορούμε να επιλέξουμε να χρησιμοποιήσουμε την αυξανόμενη γνώση μας για να σκλαβώσουμε τους ανθρώπους με τρόπους που δεν φανταστήκαμε ποτέ, αφαιρώντας τους την προσωπικότητα και ελέγχοντας τους με μέσα τόσο προσεκτικά επιλεγμένα που δεν θα γνωρίσουν ίσως ποτέ την απώλεια της προσωπικότητας τους» (Καθηγητής Καρλ Ρότζερς – Science).

«Έχουν αναπτυχθεί τεχνικές για την έρευνα και τον χειρισμό του ανθρώπου. Οι διπλής ροής επικοινωνίες με τα βάθη του εγκεφάλου κάνουν δυνατή την αποστολή και την λήψη πληροφοριών από και προς τον εγκέφαλο … Μπορούμε να ξεκινήσουμε, να σταματήσουμε ή να τροποποιήσουμε μία ποικιλία αυτόνομων σωματικών συμπεριφορών και πνευματικών εκφράσεων. Μπορούμε να πειραματιστούμε με τους εγκεφαλικούς μηχανισμούς που είναι υπεύθυνοι για τον καθορισμό και την διατήρηση …. συγκεκριμένων συμπεριφορών και πνευματικών λειτουργιών … Καθώς δεν χρησιμοποιούνται μπαταρίες, η ζωή του μεταδότη είναι απεριόριστη. Ενέργεια και πληροφορίες παρέχονται από ραδιοφωνικές συχνότητες» (Αναφορά ψυχιατρικών ερευνών: «Η επέμβαση του Ανθρώπου στις διεγκεφαλικές Λειτουργίες» από το Ψυχιατρικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Γέηλ των ΗΠΑ).

ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΒΙΒΛΙΟΥ, ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΟΑΜ ΤΣΟΜΣΚΙ :

Ο Αμερικανός ακαδημαϊκός και στοχαστής, Νόαμ Τσόμσκι, αναλύει τις δέκα τεχνικές για τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης. Το κείμενο αποτελεί μέρος μιας συλλογής συνεντεύξεων του Ν.Τσόμσκι, όπου ο κορυφαίος διανοητής διαπιστώνει διεισδυτικές παρατηρήσεις για τους θεσμούς που διαμορφώνουν τη σκέψη του κοινού και οι οποίοι βρίσκονται στην υπηρεσία της ισχύος και του κέρδους.

1. Η τεχνική της διασκέδασης

Πρωταρχικό στοιχείο του κοινωνικού ελέγχου, η τεχνική της διασκέδασης συνίσταται στη στροφή της προσοχής του κοινού από τα σημαντικά προβλήματα και από τις μεταλλαγές που αποφασίστηκαν από τις πολιτικές και οικονομικές ελίτ, με ένα αδιάκοπο καταιγισμό διασκεδαστικών και ασήμαντων λεπτομερειών.
Η τεχνική της διασκέδασης είναι επίσης απαραίτητη για να αποτραπεί το κοινό από το να ενδιαφερθεί για ουσιαστικές πληροφορίες στους τομείς της επιστήμης, της οικονομίας, της Ψυχολογίας, της Νευροβιολογίας και της Κυβερνητικής. «Κρατήστε αποπροσανατολισμένη την προσοχή του κοινού, μακριά από τα αληθινά κοινωνικά προβλήματα, αιχμαλωτισμένη σε θέματα χωρίς καμιά πραγματική σημασία.
Κρατήστε το κοινό απασχολημένο, απασχολημένο, απασχολημένο, χωρίς χρόνο για να σκέφτεται· να επιστρέφει κανονικά στη φάρμα με τα άλλα ζώα». Απόσπασμα από το Όπλα με σιγαστήρα για ήσυχους πολέμους.

2 . Η τεχνική της δημιουργίας προβλημάτων, και στη συνέχεια παροχής των λύσεων

Αυτή η τεχνική ονομάζεται επίσης «πρόβλημα-αντίδραση-λύση». Πρώτα δημιουργείτε ένα πρόβλημα, μια «έκτακτη κατάσταση» για την οποία μπορείτε να προβλέψετε ότι θα προκαλέσει μια συγκεκριμένη αντίδραση του κοινού, ώστε το ίδιο να ζητήσει εκείνα τα μέτρα που εύχεστε να το κάνετε να αποδεχτεί.
Για παράδειγμα: αφήστε να κλιμακωθεί η αστική βία, ή οργανώστε αιματηρές συμπλοκές, ώστε το κοινό να ζητήσει τη λήψη μέτρων ασφαλείας που θα περιορίζουν τις ελευθερίες του.
Ή, ακόμη: δημιουργήστε μια οικονομική κρίση για να κάνετε το κοινό να δεχτεί ως αναγκαίο κακό τον περιορισμό των κοινωνικών δικαιωμάτων και την αποδόμηση των δημοσίων υπηρεσιών.

3. Η τεχνική της υποβάθμισης

Για να κάνει κάποιος αποδεκτό ένα απαράδεκτο μέτρο, αρκεί να το εφαρμόσει σταδιακά κατά «φθίνουσα κλίμακα» για μια διάρκεια 10 ετών. Μ’ αυτόν τον τρόπο επιβλήθηκαν ριζικά νέες κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες (νεοφιλελευθερισμός) στις δεκαετίες του 1980 και 1990.
Μαζική ανεργία, αβεβαιότητα, «ευελιξία», μετακινήσεις, μισθοί που δεν διασφαλίζουν πια ένα αξιοπρεπές εισόδημα· τόσες αλλαγές, που θα είχαν προκαλέσει επανάσταση, αν είχαν εφαρμοστεί αιφνιδίως και βίαια.

4. Η στρατηγική της αναβολής (Σαλαμοποιήση)

Ένας άλλος τρόπος για να γίνει αποδεκτή μια αντιλαϊκή απόφαση είναι να την παρουσιάσετε ως «οδυνηρή αλλά αναγκαία», αποσπώντας την συναίνεση του κοινού στο παρόν, για την εφαρμογή της στο μέλλον. Είναι πάντοτε πιο εύκολο να αποδεχτεί κάποιος αντί μιας άμεσης θυσίας μια μελλοντική. Πρώτα απ’όλα, επειδή η προσπάθεια δεν πρέπει να καταβληθεί άμεσα.
Στη συνέχεια, επειδή το κοινό έχει πάντα την τάση να ελπίζει αφελώς ότι «όλα θα πάνε καλύτερα αύριο» και ότι μπορεί, εντέλει, να αποφύγει τη θυσία που του ζήτησαν. Τέλος, μια τέτοια τεχνική αφήνει στο κοινό ένα κάποιο χρονικό διάστημα, ώστε να συνηθίσει στην ιδέα της αλλαγής, και να την αποδεχτεί μοιρολατρικά, όταν κριθεί ότι έφθασε το πλήρωμα του χρόνου για την τέλεσή της.

5 . Η στρατηγική του να απευθύνεσαι στο κοινό σαν να είναι μωρά παιδιά

Η πλειονότητα των διαφημίσεων που απευθύντονται στο ευρύ κοινό χρησιμοποιούν έναν αφηγηματικό λόγο, επιχειρήματα, πρόσωπα και έναν τόνο ιδιαιτέρως παιδικό, εξουθενωτικά παιδιάστικο, σαν να ήταν ο θεατής ένα πολύ μικρ ό παιδί ή σαν να ήταν διανοητικώς ανάπηρος.
Όσο μεγαλύτερη προσπάθεια καταβάλλεται να εξαπατηθεί ο θεατής, τόσο πιο παιδιάστικος τόνος υιοθετείται από τον διαφημιστή. Γιατί; «Αν [ο διαφημιστής] απευθυνθεί σε κάποιον σαν να ήταν παιδί δώδεκα ετών, τότε είναι πολύ πιθανόν να εισπράξει, εξαιτίας του έμμεσου και υπαινικτικού τόνου, μιαν απάντηση ή μιαν αντίδραση τόσο απογυμνωμένη από κριτική σκέψη, όσο η απάντηση ενός δωδεκάχρονου παιδιού». Απόσπασμα από το «Όπλα με σιγαστήρα για ήσυχους πολέμους».

6 . Η τεχνική του να απευθύνεστε στο συναίσθημα μάλλον παρά στη λογική

Η επίκληση στο συναίσθημα είναι μια κλασική τεχνική για να βραχυκυκλωθεί η ορθολογιστική ανάλυση, επομένως η κριτική αντίληψη των ατόμων. Επιπλέον, η χρησιμοποίηση του φάσματος των αισθημάτων επιτρέπει να ανοίξετε τη θύρα του ασυνείδητου για να εμφυτεύσετε ιδέες, επιθυμίες, φόβους, παρορμήσεις ή συμπεριφορές

7. Η τεχνική του να κρατάτε το κοινό σε άγνοια και ανοησία

Συνίσταται στο να κάνετε το κοινό να είναι ανίκανο να αντιληφθεί τις τεχνολογίες και τις μεθοδολογίες που χρησιμοποιείτε για την υποδούλωσή του. «Η ποιότητα της εκπαίδευσης που παρέχεται στις κατώτερες κοινωνικές τάξεις πρέπει να είναι πιο φτωχή, ώστε η τάφρος της άγνοιας που χωρίζει τις κατώτερες τάξεις από τις ανώτερες τάξεις να μη γίνεται αντιληπτή από τις κατώτερες». Απόσπασμα από το «Ὀπλα με σιγαστήρα για ήσυχους πολέμους».

8. Η τεχνική του να ενθαρρύνεις το κοινό να αρέσκεται στη μετριότητα

Συνίσταται στο να παρακινείς το κοινό να βρίσκει «cool» ό,τι είναι ανόητο, φτηνιάρικο και ακαλλιέργητο.

9. Η τεχνική του να αντικαθιστάς την εξέγερση με την ενοχή

Συνίσταται στο να κάνεις ένα άτομο να πιστεύει ότι είναι το μόνο υπεύθυνο για την συμφορά του, εξαιτίας της διανοητικής ανεπάρκειάς του, της ανεπάρκειας των ικανοτήτων του ή των προσπαθειών του. Έτσι, αντί να εξεγείρεται εναντίον του οικονομικού συστήματος, απαξιώνει τον ίδιο τον εαυτό του και αυτο-ενοχοποιείται, κατάσταση που περιέχει τα σπέρματα της νευρικής κατάπτωσης, η οποία έχει μεταξύ άλλων και το αποτέλεσμα της αποχής από οποιασδήποτε δράση. Και χωρίς τη δράση, γλιτώνετε την επανάσταση!

10. Η τεχνική του να γνωρίζεις τα άτομα καλύτερα από όσο γνωρίζουν τα ίδια τον εαυτό τους

Στη διάρκεια των τελευταίων πενήντα ετών, οι κατακλυσμιαία πρόοδος της επιστήμης άνοιξε μια ολοένα και πιο βαθειά τάφρο ανάμεσα στις γνώσει του ευρέως κοινού και στις γνώσεις που κατέχουν και χρησιμοποιούν οι ιθύνουσες ελίτ.
Χάρη στη Βιολογία, τη Νευροβιολογία και την εφαρμοσμένη ψυχολογία, το «σύστημα» έφτασε σε μια εξελιγμένη γνώση του ανθρώπινου όντος, και από την άποψη της φυσιολογίας και από την άποψη της ψυχολογίας.
Το σύστημα έφτασε να γνωρίζει τον μέσο άνθρωπο καλύτερα απ’ όσο γνωρίζει ο ίδιος τον εαυτό του. Αυτό σημαίνει ότι στην πλειονότητα των περιπτώσεων, το σύστημα ασκεί έναν πολύ πιο αυξημένο έλεγχο και επιβάλλεται με μια μεγαλύτερη ισχύ επάνω στα άτομα απ’ όσο τα άτομα στον ίδιο τον εαυτό τους.

Και όμως για να καταρρεύσουν όλα αυτά αρκεί μια στιγμή αφύπνισης. Το "κόκκινο χάπι" που έλεγε ο Μορφέας στόν Νίο στην ταινία Μatrix. Αν υπάρξει έστω μια φευγαλέα στιγμή αφύπνισης όλο το οικοδόμημα καταστρέφεται και πέφτει όπως μια κουρτίνα, και το κυριότερο η κουρτίνα αυτή δεν μπορεί να αναρτηθεί ξανά. Για αυτό σας παρουσιάζουμε τις 10 τεχνικές, μόλις τις παρατηρήσετε ότι συμβαίνουν γύρω σας και εφαρμόζονται κάθε μέρα, η αφύπνιση έρχεται νομοτελειακά.

  

Νέο ΣΧΕΔΙΟ κατά των Ελλήνων: Αριστοτελισμός και Αβρααμισμός (ΦΩΤΟ)

Νέο ΣΧΕΔΙΟ κατά των Ελλήνων:  Αριστοτελισμός και Αβρααμισμός (ΦΩΤΟ)
Νέο ΣΧΕΔΙΟ κατά των Ελλήνων: Ο Αριστοτέλης και ο Αβραάμ (ΦΩΤΟ)
 

Του Κίμωνα Χαραλάμπους

Το Ερευνητικό Κέντρο Μοχάμετ Άλι (MOHA) διοργανώνει ομιλία με τίτλο «Aβραάμ και Αριστοτέλης: Θεολογικοί και φιλοσοφικοί διάλογοι Εβραίων, Χριστιανών και Μουσουλμάνων», στο πλαίσιο προώθησης της Πανθρησκείας!

Όπως μεταδίδεται, η ομιλία θα πραγματοποιηθεί στα πλαίσια της -θεσμοθετημένης από την UNESCO- Διεθνούς Ημέρας για την Ανεκτικότητα, η οποία φέτος συνέπεσε και με την Παγκόσμια Ημέρα… Φιλοσοφίας.

Φυσικά θα είναι στην ελληνική γλώσσα και θα διεξαχθεί τη Δευτέρα 18 Δεκεμβρίου, στις 7 το απόγευμα, στο Ιμαρέτ, στην Καβάλα.

Ομιλητής θα είναι ο κ. Garth Fowden, Καθηγητής Αβρααμικών Σπουδών στην έδρα Sultan Qaboos του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ.

Και τώρα το «ζουμί» της ομιλίας:

Η θεματολογία αφορά στον «Αβρααμισμό» που εδώ και τρεις δεκαετίες, κυριαρχεί έντονα στους ακαδημαϊκούς κύκλους και ειδικά στον χώρο του δια-θρησκευτικού διαλόγου!!!

Ο Αβρααμισμός τονίζει τα κοινά χαρακτηριστικά των τριών μονοθεϊστικών παραδόσεων που βασίζονται σε αυτό που μας έχουν δώσει ως «Αγία Γραφή».

Για να μην πολυλογούμε, όπως τόσο καιρό διαβάζετε στο el.gr, ο Αβραάμ θα χρησιμοποιηθεί, προκειμένου χριστιανοί, εβραίοι και μουσουλμάνοι να αποδεχθούν την συνένωσή τους σε μία θρησκεία, η οποία θα περιλαμβάνει όλα τα δόγματα και νέο τελετουργικό, καθώς η εποχή της παγκοσμιοποίησης απαιτεί τα πάντα να γίνουν ένα.

Αυτή την φορά βάζουν στο κόλπο και τον Αριστοτέλη, ο οποίος είχε ασκήσει επιρροή σε Άραβες, που διέσωσαν γραπτά δικά του αλλά και άλλων Ελλήνων από την μανία των εβραιοχριστιανών του Βυζαντίου (αίρεση, η οποία επικράτησε ως επίσημη θρησκεία και επέβαλε ως ιερό βιβλίο την Παλαιά Διαθήκη).

Η διάλεξη εξετάζει την αλληλεπίδραση Αριστοτελισμού και Αβρααμισμού με φόντο την Ελληνο-Ρωμαϊκή Ανατολή, το Ιράν και το Αραβικό Χαλιφάτο.

Σε όσους Έλληνες χριστιανούς, δεν δέχονται τον Αβραάμ, ο οποίος ουδεμία σχέση έχει με τον Χριστό και το πραγματικό πνεύμα της χριστιανοσύνης (διαβάστε ΕΔΩ), πλασάρουν τώρα τον Αριστοτέλη, στον δρόμο συγχώνευσης των θρησκειών.

Ωστόσο η ελληνική φιλοσοφία δεν έχει καμία σχέση με τον σκοταδισμό του Αβρααμισμού και του Ισλάμ!

Η θρησκεία ως ποινικό αδίκημα. Του Θάνου Τζήμερου

Η θρησκεία ως ποινικό αδίκημα. Του Θάνου Τζήμερου

Το άρθρο 333 του Ποινικού Κώδικα τιμωρεί την απειλή: “Όποιος προκαλεί σε άλλον τρόμο ή ανησυχία απειλώντας τον με βία ή άλλη παράνομη πράξη ή παράλειψη τιμωρείται με  φυλάκιση μέχρι ενός έτους ή με χρηματική ποινή.” Επιπλέον, η απειλή συνιστά προσβολή της προσωπικότητας, για την οποία ο θιγόμενος δικαιούται να ζητήσει χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης από τα δικαστήρια. Το σχετικό έγκλημα περιλαμβάνεται στο κεφάλαιο του Ποινικού Κώδικα, με τίτλο "αδικήματα κατά της προσωπικής ελευθερίας", καθώς θεμελιώδες στοιχείο της έννοιας της ελευθερίας είναι το αίσθημα ασφάλειας. Ο καθένας δικαιούται να ζει σε καθεστώς ειρήνης και απουσίας φόβου για τα έννομα αγαθά του, τα δικά του ή της οικογένειάς του. Αν λοιπόν σε πάρω τηλέφωνο και σου πω ότι “αν σε πετύχω στο δρόμο θα σε χτυπήσω”, το δικαστήριο θα με καταδικάσει. Πολλώ δε μάλλον αν απειλήσω ότι θα σε σκοτώσω.
Ας προχωρήσουμε τον συλλογισμό λίγο παρακάτω. Αν δεν απειλήσω με θάνατο εσένα προσωπικά, αλλά συνολικά την οικογένειά σου, αυτό είναι μικρότερη απειλή; Όχι βέβαια! Αν δεν απειλήσω με θάνατο εσένα προσωπικά, αλλά όσους ανήκουν στην ίδια ομάδα ανθρώπων με σένα, ας πούμε που κατάγονται από το χωριό σου, ή υποστηρίζουν την ίδια ποδοσφαιρική ομάδα, ή ανήκουν στο ίδιο κόμμα, ή έχουν το ίδιο θρήσκευμα, της οποίας τα μέλη, σύμφωνα με τα δικά μου κριτήρια, πρέπει να πεθάνουν, είναι μικρότερη απειλή; Όχι βέβαια! Είναι ατομική απειλή και για σένα. Φυσικά, αν κάποιος οπαδός του Παναθηναϊκού μηνύσει τον Μαρινάκη επειδή διάβασε σε έναν τοίχο “Βάζελοι θα πεθάνετε!” το δικαστήριο δεν θα τον πάρει στα σοβαρά. Τέτοιες απειλές είναι εντελώς αστείες, μολονότι δεν είναι σπάνιες οι συρράξεις μεταξύ αντίπαλων οπαδών, που έχουν οδηγήσει και σε απώλεια ζωών. Πάει πολύ όμως να το πάρεις ως οργανωμένη και διαρκή απειλή.
Τι θα συνέβαινε όμως, αν “γαύροι” βομβιστές αυτοκτονίας ακολουθούσαν τις αποστολές του τριφυλλιού, παρεισέφρεαν στην παρέα και ανατινάζονταν; Αν οδηγούσαν αεροπλάνα και τα κάρφωναν στο κατάμεστο γήπεδο της Αλεξάνδρας; Προφανώς, τα δεδομένα θα άλλαζαν, ε; Τι θα συνέβαινε, επιπλέον, αν δημοσκοπήσεις μεταξύ των οπαδών του Ολυμπιακού έδιναν πλειοψηφικό ποσοστό στην άποψη ότι “μόνο οπαδοί του Ολυμπιακού πρέπει να υπάρχουν στον κόσμο και όλοι οι άλλοι πρέπει να θανατώνονται”; Τι θα συνέβαινε αν ο Τσουκαλάς αντί να λέει “άντε γειά” έλεγε: “όπου τους βρείτε, σφάξτε τους”; Κι αν αποκεφάλιζε και μερικούς “βάζελους” on camera; Τα πράγματα από κει που ήταν αστεία θα σοβάρευαν πολύ, μα πάρα πολύ, ε;
Χρησιμοποίησα αυτό το παράδειγμα, διότι η μεγαλύτερη δυσκολία του δυτικού μυαλού είναι να παραδεχθεί ότι οι ισλαμικές επιθέσεις από την 11/9 και δώθε είναι μέρος ενός γενικευμένου θρησκευτικού πολέμου και όχι μεμονωμένες ενέργειες κάποιων “τρελών”. Η ισλαμική επίθεση, μολονότι όχι απλώς χτυπάει την πόρτα μας, αλλά την έχει μισοσπάσει, δεν αγγίζει τον μέσο πολίτη ο οποίος θεωρεί ότι βρίσκεται στο απυρόβλητο κι ο τρόπος με τον οποίο ζει είναι αδιαμφισβήτητος, κάτι σαν τους νόμους του Νεύτωνα. Μετά από αιώνες εκκοσμίκευσης του Χριστιανισμού είναι σχεδόν αδύνατο να αποδεχθείς ότι άνθρωποι μπορούν να σκοτώνουν στο όνομα ενός θεού, οποιουδήποτε θεού. Κι όμως αυτός ήταν ο κανόνας στο μεγαλύτερο μέρος της ανθρώπινης ιστορίας. Όση δύναμη θα είχαν τα λογικά επιχειρήματα για την απαλλαγή του Τζιορντάνο Μπρούνο από την καταδίκη στην πυρά, άλλη τόση θα έχουν με έναν τζιχαντιστή απέναντι που έχει αποφασίσει να στείλει τους απίστους στον άλλον κόσμο και το βράδυ να γλεντάει με τις 72 παρθένες.
Η ιστορία δεν προχωράει υποχρεωτικά στην κατεύθυνση που θεωρούμε εμείς “μπροστά”. Όταν επικράτησε ο “τζιχαντισμός" στην εποχή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, δηλαδή ο Χριστιανισμός στην φανατική εκδοχή του, ο κόσμος γύρισε πίσω. Η θρησκευτική τρομοκρατία εξουσίαζε τις ζωές των ανθρώπων για άλλους 12 τουλάχιστον αιώνες. Ποιος μαθητής του Σωκράτη θα μπορούσε να διανοηθεί ότι 800 χρόνια μετά (!!!) όσοι συμμερίζονταν τις αξίες του θα ονομαζόντουσαν «παράφρονες» και «ιερόσυλοι» και θα τιμωρούνταν με θάνατο και δήμευση της περιουσίας τους ακόμα και αν απλώς επισκέπτονταν τους αρχαίους ναούς, όπως διέταξε ο Άγιος (!!!) Θεοδόσιος ο Α’; Δώδεκα μόνο χρόνια χρειάστηκαν από την αναγνώριση του Χριστιανισμού ως επίσημης θρησκείας της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (380 μ.Χ.) μέχρι την ισοπέδωση του ελληνορωμαϊκού πολιτισμού, την εξαπόλυση πογκρόμ κατά των μη Χριστιανών και την κατεδάφιση των περισσότερων ναών της αρχαιότητας (392 μ.Χ.), καταστροφή μπροστά στην οποία οι βαρβαρότητες και οι ανατινάξεις του ISIS είναι πταίσμα!
Κι όλα αυτά στο όνομα του θεού της αγάπης, που κήρυττε “αγαπάτε τους εχθρούς σας” και “όστις θέλει οπίσω μου ελθείν…”. Φαντάζεστε ποια θα ήταν η πορεία της ανθρωπότητας αν οι μουλάδες μιας θρησκείας, που έχει τον πόλεμο, συγκεκριμένα κατά των Χριστιανών, ως βασικό στοιχείο του δόγματός της, αποκτούσαν παγκόσμια εξουσία; Πόσα χρόνια χρειάστηκαν οι αγιατολάχ για να μετατρέψουν μια σχεδόν 100% δυτικοποιημένη χώρα όπως το Ιράν, σε κόλαση θρησκευτικής τρομοκρατίας; Δεν υπάρχει όριο στη βαρβαρότητα όταν πιστεύεις ότι λειτουργείς ως το μακρύ χέρι του θεού.
Όμως δεν είναι αυτό το σημερινό θέμα μας. Μπορεί να μην συμβεί, αν και τίποτε δεν αποκλείεται με την ανατροπή που θα φέρει σε 30 χρόνια η δημογραφική έκρηξη των μουσουλμανικών πληθυσμών στην Ευρώπη. Αυτό το άρθρο εστιάζει στην διαρκή απειλή, ως ποινικό αδίκημα, που συνιστά σήμερα η ίδια η μουσουλμανική θρησκεία και στην συνεπακόλουθη ποινική ευθύνη καθενός που την ασπάζεται “en bloc”, άκριτα.
Το καίριο ερώτημα είναι: ποιοι είναι οι φανατικοί; Ποιοι είναι έτοιμοι να ζωστούν εκρηκτικά ή να ορμήσουν με μαχαίρι στον γείτονα όπως γίνεται εδώ και 6 μήνες στην λεγόμενη “Ιντιφάντα των μαχαιριών” στο Ισραήλ και έχει κοστίσει τη ζωή 33 ανύποπτων πολιτών μεταξύ των οποίων 4 ξένοι; Ποιοι επίσης είναι πρόθυμοι να παρέχουν βοήθεια και κάλυψη στους τζιχαντιστές; Προφανώς δεν είναι όλοι οι Μουσουλμάνοι. Να δεχθώ ότι πρόκειται για μια μειοψηφία. Μια μικρή μειοψηφία, έστω. Όμως, σε απόλυτους αριθμούς είναι ήδη πάρα πολλοί. Έχω αναφερθεί εδώ στα ανατριχιαστικά μεγάλα ποσοστά νέων βρετανών μουσουλμάνων μεταναστών δεύτερης γενιάς που πιστεύουν ότι οι αποστάτες πρέπει να θανατώνονται και στα εφιαλτικά ποσοστά μιας μεγάλης πανευρωπαϊκής έρευνας που αποκαλύπτει ότι οι περισσότεροι ευρωπαίοι μουσουλμάνοι θέλουν οι εντολές του Κορανίου να αντικαταστήσουν τη νομοθεσία του κράτους στο οποίο ζουν.
Κι επειδή η καταγραφή της μεγάλης εικόνας σού δίνει την ψευδαίσθηση ότι εσύ δεν είσαι στο κάδρο, ας προσπαθήσουμε να εστιάσουμε στον φανατικό της διπλανής πόρτας, ο οποίος ενδεχομένως μέχρι τώρα να είναι φιλήσυχος και φαινομενικά μετριοπαθής.
Επιτρέψτε μου μια παρένθεση που την θεωρώ αναγκαία. Ένας μισαλλόδοξος εκτελεστής των αντιπάλων του δεν βγαίνει από το μαιευτήριο έτσι. Ούτε σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής του ουρλιάζει και χτυπιέται. Ο Κουφοντίνας ήταν ένας ευαίσθητος οικολόγος κι ο Ξηρός θεοσεβούμενος αγιογράφος, πριν πιάσουν το σαρανταπεντάρι. Ευγενικούς, ήσυχους και καλομίλητους τους περιέγραψαν οι γείτονες. Τι είναι εκείνο που κάνει κάποιον «φυσιολογικό» άνθρωπο δυνητικό δολοφόνο; Η πεποίθηση πως η ιδέα του, πολιτική, θρησκευτική ή και... φιλοσοφική είναι η απόλυτη αλήθεια και, για το καλό της ανθρωπότητας, θα πρέπει να επιβληθεί με κάθε τρόπο, ακόμα και με αυτά που... οι άλλοι αποκαλούν εγκλήματα! Φυσικά, για τον φανατικό όχι μόνο δεν είναι εγκλήματα, αλλά αντιθέτως, είναι «ιερές» πράξεις για τις οποίες νοιώθει περήφανος, αν επιζήσει, και πιστεύει ότι θα αμειφθεί πλουσιοπάροχα (από τον θεό του, ο θρησκευόμενος ή από την ιστορία, ο αριστερός) αν σκοτωθεί.
Ξαναρωτάω λοιπόν και περιμένω μια σοβαρή απάντηση: μας ενδιαφέρει, ναι ή όχι, το γεγονός ότι δίπλα μας υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν πως η θρησκεία τους πρέπει να επικρατήσει, όχι με «τελική λύση» του ίδιου του θεού (όπως πιστεύουν, π.χ. οι Χριστιανοί για τη Δευτέρα Παρουσία) αλλά με εγκλήματα των πιστών, σήμερα;
Οι άνθρωποι αυτοί χωρίζονται σε δύο υποκατηγορίες: α) εκείνοι που έχουν αποφασίσει να γίνουν οι μαχητές του Αλλάχ και περιμένουν την κατάλληλη ευκαιρία και β) εκείνοι που ακούν τον καθοδηγητή τους ως διαμεσολαβητή μεταξύ θεού και ανθρώπων και ερμηνευτή των ιερών στίχων. Αν ο καθοδηγητής τούς πει «καθήστε ήσυχα», κάθονται. Αν τους πει «επίθεση», ορμάν.
Το κοινό στοιχείο όμως και των δύο υποκατηγοριών είναι η προσήλωση στις «ιερές» εντολές. Ούτε περνάει από το μυαλό τους το ενδεχόμενο να τις αμφισβητήσουν, να τις αγνοήσουν ή, πολύ περισσότερο, να τις θεωρήσουν λανθασμένες. Σ΄αυτό το σημείο, ας πιάσουμε το νήμα της αόριστης απειλής κι ας το δώσουμε στα χέρια του γείτονα, Αχμέτ, ο οποίος ντύνει τη γυναίκα του με μαντήλα και κελεμπία. Κάνει και άλλα ενδεχομένως στο σπίτι του, αλλά δεν μπορείς να τα ξέρεις. (500 - 2000 κορίτσια υπολογίζεται ότι υφίστανται κλειτοριδεκτομή κάθε χρόνο στην Μεγ. Βρετανία στην οποία οι γυναίκες που έχουν υποστεί αυτή την βάρβαρη πρακτική φτάνουν τις 170.000!!!) Την μαντήλα, όμως, την βλέπεις.
Πάμε να κουβεντιάσουμε με τον Αχμέτ. “Γιατί Αχμέτ ντύνεις τη γυναίκα σου σαν σκιάχτρο με 42 βαθμούς υπό σκιάν;” “Γιατί αυτό μού υπαγορεύει η θρησκεία μου και το ιερό μου βιβλίο” απαντάει ο Αχμέτ. “Και ακολουθείς κατά γράμμα όλες τις εντολές του ιερού σου βιβλίου, μολονότι έχουν περάσει 1300 χρόνια από τότε που γράφτηκε;” “Βεβαίως”, λέει ο Αχμέτ. “Δεν υπάρχει ούτε μία εντολή που να την θεωρείς ξεπερασμένη, υπερβολική, εκτός εποχής; Ούτε μία με την οποία να μην συμφωνείς, βρε αδερφέ;” “Ούτε μία, διότι το ίδιο το ιερό βιβλίο μου στο κεφάλαιο 2 εδάφιο 2, μου απαγορεύει να το αμφισβητώ”  δηλώνει κατηγορηματικά ο Αχμέτ. “Για πες μου λοιπόν Αχμέτ, ποια είναι η άποψή σου για κάποια άλλα εδάφια του ιερού σου βιβλίου, τα οποία επίσης απαγορεύεται να αμφισβητείς; Για το 4:24, που σου επιτρέπει να έχεις γυναίκες (παντρεμένες κι όλας) αιχμάλωτες, ως σκλάβες του σεξ; Για το κεφάλαιο 8 που επιτρέπει στους μουσουλμάνους να κλέβουν και να ληστεύουν τους απίστους;”
“Μου το επιτρέπει” ξεγλιστράει ο Αχμέτ, “αλλά δεν σημαίνει ότι θα το κάνω.” “Ωραία, λοιπόν, πάμε στα εδάφια που δεν σου αφήνει περιθώριο επιλογής. Τι έχεις να πεις για το 3:28 και τα 5:51&57 που σου απαγορεύουν να έχεις φίλους τους Χριστιανούς και τους Εβραίους, κι αν το κάνεις αυτό θεωρείσαι ότι είσαι κι εσύ ένας από αυτούς, δηλαδή άπιστος στον οποίο θα πρέπει να επιβληθεί η ποινή του θανάτου; Τι έχεις να πεις για τα 8:12&60 που σου δίνουν εντολή να τρομοκρατείς τους απίστους; Πώς υπακούεις, ως πιστός, στο 9:5 που σε διατάζει να σκοτώνεις τους μη μουσουλμάνους; Αν δεν το θυμάσαι, να σου το διαβάσω: “Σκοτώνετε τους άπιστους όπου κι αν τους βρείτε και συλλάβετέ τους και πολιορκήστε τους και στήστε τους παγίδες!” “Πώς μπορεί να υπάρχει συνθήκη με τους άπιστους;” αναρωτιέται το 9:7 για να σε διαβεβαιώσει το 9:14 “Πολεμάτε τους κι ο Αλλάχ θα τους τιμωρήσει με τα χέρια σας!” Και για να μην νομίσει κανένας ότι αυτά αφορούσαν άλλες εποχές, σού το κάνει σαφέστατο στο 33:61&62: "(Οι άπιστοι) θα έχουν κατάρα πάνω τους όπου κι αν βρίσκονται, θα συλλαμβάνονται και θα θανατώνονται χωρίς οίκτο. Τέτοιος ήταν ο τρόπος του Αλλάχ για εκείνους που έζησαν στο παρελθόν και δεν θα βρεις καμμία αλλαγή στον κανόνα του Αλλάχ”. Για πες μας λοιπόν Αχμέτ, με ποια από αυτά δεν συμφωνείς;”
Τέσσερα πράγματα μπορεί να συμβαίνουν στο μυαλό του Αχμέτ: α) να συμφωνεί με όλα και να σου το πει. β) Να συμφωνεί με όλα, αλλά να μην θέλει να το παραδεχτεί γ) με κάποια να μην συμφωνεί και να σου το πει δ) με κάποια να μην συμφωνεί αλλά να μην το δηλώνει από τον φόβο της κατακραυγής των ομοθρήσκων του.
Αν συμφωνεί με όλα, αυτό σημαίνει ότι ο μόνιμος στόχος του είναι η εξολόθρευση των απίστων στο όνομα του Αλλάχ. Το ότι δεν τον εκδηλώνει τώρα, περιμένοντας καταλληλότερη συγκυρία δεν τον ακυρώνει ως στόχο του, διαφωνεί κανένας; Το ότι η απειλή δεν πραγματοποιείται από τον συγκεκριμένο Αχμέτ εναντίον σου σήμερα, δεν την ακυρώνει ως απειλή, διαφωνεί κανένας; Είναι παράλογο ένας μη μουσουλμάνος να αισθάνεται φόβο από τη συνύπαρξη με μη εκκοσμικευμένους μουσουλμάνους, ιδιαίτερα όταν παντού στον κόσμο μουσουλμάνοι επιτίθενται με βόμβες αυτοκτονίας και με σκέτα μαχαίρια σε όποιον τυχαίνει να βρίσκεται δίπλα τους;
Αν ο Αχμέτ πει ότι με κάποια δεν συμφωνώ γίνεται αυτόματα βλάσφημος διότι παραβαίνει την εντολή να μην κρίνει το Κοράνι και να το αποδέχεται κατά γράμμα. Άρα είναι υποψήφιος για να εφαρμοστεί εναντίον του η ποινή του θανάτου από οποιονδήποτε αυτόκλητο τιμωρό – ζηλωτή. Καλά ξεμπερδέματα, Αχμέτ! Το εντελώς απίθανο είναι να πει “διαφωνώ με τις βασικές εντολές του Κορανίου (ο ιερός πόλεμος είναι μία από αυτές) και δεν τις εφαρμόζω, αλλά πειθαρχώ στη μαντήλα!” όταν – τι έκπληξη! – πουθενά το Κοράνιο δεν την προβλέπει κι ούτε την περιγράφει, γι’ αυτό άλλωστε υπάρχουν τόσοι διαφορετικοί τύποι ισλαμικής ενδυμασίας.
Ο Αχμέτ λοιπόν και κάθε μουσουλμάνος που αποδέχεται τις φιλοπολεμικές σούρες του Κορανίου θα μπορούσε να μηνυθεί για απειλή, διαφωνεί κανένας; Αλλά αν η απειλή επισύρει ποινή ενός έτους το πολύ, υπάρχει ένα άλλο αδίκημα που επισύρει δεκαετή κάθειρξη: η σύσταση συμμορίας. Το άρθρο 187 του ΠΚ ορίζει ως συμμορία μια δομημένη ομάδα με διαρκή δράση από τρία ή περισσότερα άτομα με στόχο τη διάπραξη κακουργημάτων όπως η ανθρωποκτονία, η βαρειά σωματική βλάβη, η αρπαγή ανηλίκων, το εμπόριο ανθρώπων, ο βιασμός, η ληστεία κ.λπ. πράξεις που, όλες, όχι μόνο επιτρέπονται εις βάρος των απίστων, αλλά εντέλλονται στον πιστό από το Κοράνι. Η συμμορία δεν είναι ανάγκη να ασχολείται μόνο με κακουργήματα. Μια ομάδα τριών ατόμων που ακούν Μοντεβέρντι και έχουν ως στόχο να σκοτώσουν όσους δεν ακούν Μοντεβέρντι, είναι συμμορία. Η δυσκολία της νομικής απόδειξης έγκειται στο ότι καμμία συμμορία δεν φτιάχνει καταστατικό στο οποίο να δηλώνει γραπτώς τις προθέσεις της και να βάζει τα μέλη της να υπογράψουν! Γι’ αυτό οι συμμορίες δικάζονται και καταδικάζονται, αφού πρώτα εγκληματήσουν. Όμως στην περίπτωση των μη εκκοσμικευμένων μουσουλμάνων η απόδειξη των προθέσεών τους υπάρχει ήδη καταγεγραμμένη: λέγεται Κοράνι.

Ρωτάω λοιπόν όσους θεωρούν πως αρκεί η απλή εφαρμογή των νόμων για να αντιμετωπιστεί ο ισλαμικός φονταμενταλισμός, γιατί στην περίπτωση που εξετάζουμε δεν εφαρμόζεται; Κι αν η απειλή χρειάζεται μήνυση του θιγόμενου, η σύσταση συμμορίας διώκεται αυτεπάγγελτα. Γιατί κανένας εισαγγελέας μέχρι σήμερα σε κανένα κράτος δεν άσκησε δίωξη κατά των επισήμων τουλάχιστον εκπροσώπων μιας ομάδας ανθρώπων οι οποίοι ορκίζονται απόλυτη πίστη και αφοσίωση σε ένα βιβλίο που διατάζει ανθρωποκτονίες;

Καταλαβαίνω όσους φοβούνται ότι μια περισσότερο σθεναρή στάση της Δύσης θα αυξήσει την αντιπαλότητα. Δυστυχώς για τις αυταπάτες μας, μια λιγότερο σθεναρή θα την αυξήσει ακόμα περισσότερο, όπως τον Χίτλερ η πολιτική κατευνασμού του Τσάμπερλαιν. Οι δυτικές κοινωνίες θα έπρεπε να απαιτήσουν από τους θρησκευτικούς ηγέτες των ευρωπαίων τουλάχιστον μουσουλμάνων να δηλώσουν ευθαρσώς ότι τα συγκεκριμένα χωρία του Κορανίου δεν αφορούν τον πιστό του 2016, κι ότι επιπλέον κάθε μουσουλμάνος που ζει στην Ευρώπη α) θεωρεί το νομικό σύστημα της χώρας που ζει και της Ε.Ε. γενικότερα ως το μοναδικό που αναγνωρίζει και β) θεωρεί τη γυναίκα ίση με τον άντρα και έχουσα τα ίδια δικαιώματα και υποχρεώσεις. Και να εκπαιδεύσουν σ΄αυτή την οπτική τις νέες γενιές τους.

Θα έπρεπε να το είχαν κάνει ήδη, αυθορμήτως και αυτοβούλως, μαζί με τις καταδίκες των βομβιστικών επιθέσεων. Δυστυχώς, για την προοπτική της συνύπαρξης μαζί τους, καμμία αποκήρυξη της τρομοκρατίας εκ μέρους τους δεν θίγει το θεωρητικό της υπόβαθρο, τον “ιερό” πόλεμο του Κορανίου, καταδεικνύοντας το πρόβλημα της “στενής” ερμηνείας των στίχων του. Όσο υπάρχει αυτή η “παράλειψη”, οι φραστικές καταδίκες θα είναι υποκριτικές. Και η απειλή, όπως την αντιλαμβάνεται ο κάθε πολίτης της Ευρώπης – υποψήφιο θύμα των μαχητών του Αλλάχ, κι όπως την περιγράφει ο Ποινικός μας Κώδικας, μόνιμη.

Εβραίος επιχειρηματίας εξηγεί πως έστησαν οι Εβραίοι τους δυο Παγκοσμιους Πολεμους και πως κυβερνούν τον κόσμο, κατέχoντας το χρήμα

Εβραίος επιχειρηματίας εξηγεί πως έστησαν οι Εβραίοι τους δυο Παγκοσμιους Πολεμους και πως κυβερνούν τον κόσμο, κατέχoντας το χρήμα

Την αξιοσημείωτη ομιλία ενός σημαίνοντα εβραίου επιχειρηματία και… πολιτικού το 1961 θά έπρεπε, πρώτα, να διαβάσουν όλοι οι Αμερικανικοί πολίτες και δεύτερο, όλοι εμείς, γιατί ανατρέπει τον ισχυρισμό, ότι η Γερμανία είναι υπεύθυνη για τον 1ο και τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο και ότι θα πρέπει να υποστηρίζουμε τους ΕβραίουςΗ Γερμανία και οι “Εβραίοι”

Ο ρόλος των “Εβραίων” στο 1ο και 2ο Παγκόσμιο πόλεμο
Μια ομιλία του Benjamin Η. Freedman sen. – που έγινε το 1961 στο ξενοδοχείο Willard της Washington, D.C. κατ’ εντολήν της τότε πατριωτικής εφημερίδας του Conde McGinley ”Common Sense”

Η μετάφραση από το γερμανικό κείμενο έγινε από τον Εμμανουήλ Σαρίδη. Που επιμένει, ότι αν δεν μάθουμε ποιος πραγματικά κυβερνάει την Ελλάδα – και βέβαια όλο τον κόσμο – θα μπερδευόμαστε πάντα με τις σαχλαμάρες του ΚΚΕ και της κυρίας Παπαρήγα για το μεγάλο κεφάλαιο που βλέπουν στην Ελλάδα, κρύβοντας στην πραγματικότητα τους εβραίους τοκογλύφους και κεφαλαιοκράτες που βρίσκονται από πίσω του.

Μπορούν το ΚΚΕ και οι πολέμιοι του κεφαλαίου να μας κατονομάσουν τις εταιρίες με το μεγάλο κεφάλαιο στην Ελλάδα, με το οποίο μας πρήζουν κάθε ώρα και στιγμή;
Ασφαλώς και όχι, διότι απλά δεν υπάρχουν. Και επειδή και εγω συγκαταλέγομαι στους πολέμιους του μεγάλου κεφαλαίου, έψαξα και βρήκα, ότι πίσω απ’ αυτό το μεγάλο ελληνικό κεφάλαιο βρίσκονται, δυστυχώς, μόνο οι μεγάλοι εβραίοι τραπεζίτες και τοκογλύφοι της Wall Street και της City of London.
Εμμανουήλ Σαρίδης
Πρόλογος
Ο Benjamin H. Freedman γεννήθηκε το 1890 από εβραίους γονείς. Έγινε ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας στην Νέα Υόρκη και ήταν ο κυρίως ιδιοκτήτης της Woodbury Soap Company. Μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο διέκοψε τις σχέσεις και τις διασυνδέσεις του με τον οργανωμένο Εβραϊσμό.
Με μια οικονομική δαπάνη 2,5 εκατ. δολαρίων πέρασε την υπόλοιπη ζωή του με δημοσιεύσεις για την επιρροή των Εβραίων στην Οικονομία και την Πολιτική των ΗΠΑ. Ήταν ένας Insider υψηλοτάτου βαθμού για τις εβραϊκές οργανώσεις και προσωπικός φίλος του Bernard Baruch, Samuel Untermyer, Woodrow Wilson, Franklin Roosevelt, Joseph Kennedy, John F. Kennedy και πολλών άλλων, που την εποχή εκείνη βρισκόντουσαν σε κάποιο αξίωμα και είχαν κάτι να πούνε.
Παρά το γεγονός, ότι η ομιλία του Freedman έγινε το 1961, δεν έχει χάσει μέχρι σήμερα την επικαιρότητά της, το αντίθετο: Η πολιτική των ΗΠΑ για την Μέση Ανατολή βρίσκεται σήμερα όσο ποτέ στον βρόγχο εβραϊκών και προϊσραηλινών δυνάμεων που δρουν απο το παρασκήνιο.
Αυτό άλλωστε πιστοποιείται τώρα και απο μια εντελώς ανύποπτη πλευρά, από δύο περίφημους επιστήμονες του Πανεπιστημιόυ του Χάρβαρντ.
Τον John Mearsheimer και τον Stephen Walt, οι οποίοι στη μελέτη τους “The Israel Lobby and U.S. Foreign Policy” (1) αποδεικνύουν, ότι η πολιτική για την Μέση Ανατολή που ασκούν οι ΗΠΑ δεν αντιπροσωπεύει τόσο τα αμερικανικά συμφέροντα, όσο αυτά του Ισραήλ.
Αυτή την παράλειψη εκτελέσεως καθήκοντος της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής, η οποία όχι μόνο συμπάθειες της αποφέρει, αλλά αυξάνει τους εχθρούς τους, την εξηγούν οι συγγραφείς με το ότι εβραϊκές ομάδες πίεσης έχουν κατορθώσει αριστοτεχνικά να πείσουν τους Αμερικανούς, ότι οι εχθροί του Ισραήλ στην περιοχή (ιδίως το Ιράν, το Ιράκ και η Συρία (2) αποτελούν μια απειλή για τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Αυτά τα θρασύτατα ψέματα, που έκαναν το 2003 δυνατή την δεύτερη εισβολή στο Ιράκ, που ακόμη δεν έχουν σχεδόν ξεχαστεί, σερβίρονται από τους Εβραίους σχεδόν κατά λέξη και πάλι – αυτή τη φορά για μια επίθεση εναντίον του Ιράν. Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο, το αίτημα “Όχι πια άλλος πόλεμος για το Ισραήλ” (www.abbc.net/boycott-israel/flugblatt.pdf) (www.abbc.net / μποϊκοτάζ του Ισραήλ / flugblatt.pdf) είναι περισσότερο αναγκαίο από ποτέ.
Για την καλύτερη κατανόηση του θέματος, η γερμανική μετάφραση της ομιλίας του Freedman συνοδεύθηκε από μια σειρά επεξηγηματικών υποσημειώσεων.
Τέλος στο Google και κάτω από τον όρο: “Benjamin Freedman Willard Hotel 1961″μπορείτε να βρείτε την ακουστική εγγραφή και το πρωτότυπο αγγλικό κείμενο της ομιλίας.
Ποιος ήταν ο Benjamin Freedman;
Benjamin Freedman, a millionaire insider in international Zionist organizations, friend to 4 U.S. presidents, and also part of the 117-man strong Zionist delegation at the signing of the Treaty of Versailles. His speech at the Willard Hotel in 1961 can be considered as the most import speech from the 20th century. Here is a 40-minute fragment
(Μου φαίνεται όμως, ότι οι γνωστοί άγνωστοι το έχουν βγάλει. Ψάξτε, ίσως στο http://www.warez-files.com/show-Benjamin-H-Freedman-s-Speech.html ή στο http://de.wikipedia.org/wiki/Benjamin_Freedman Ε.Σ.)
Η ομιλία
Και τώρα η ομιλία του Benjamin H. Freedman sen. που έγινε το 1961 στο ξενοδοχείο Willard, στην Washington D.C.:
Εδώ στις ΗΠΑ οι Σιωνιστές και οι θρησκευτικοί τους σύμμαχοι ασκούν τον πλήρη έλεγχο πάνω στην κυβέρνησή μας. Θα ήταν πολύ δύσκολο να μπούμε τώρα σε λεπτομέρειες. Όμως οι Σιωνιστές και οι θρησκευτικοί σύμμαχοι τους διοικούν τις ΗΠΑ, σαν να ήσαν οι απόλυτοι μονάρχες αυτής της χώρας. Προφανώς θα νομίζετε, ότι αυτό είναι μια πολύ εύκολη και απλή γνώση, αλλά επιτρέψτε μου να πω και να δείξω τι συνέβη, όταν εμείς “κοιμόμασταν”.
Τι είχε συμβεί;
Ο 1ος Παγκόσμιος Πόλεμος ξέσπασε το καλοκαίρι του 1914. Μερικοί της ηλικίας μου θα τον θυμούνται ακόμα. Αυτός ο πόλεμος λοιπόν έγινε από τη μία πλευρά από την Αγγλία, τη Γαλλία και τη Ρωσία και από την άλλη από τη Γερμανία, την Αυστρία, την Ουγγαρία και την Τουρκία. Μέσα σε 2 χρόνια η Γερμανία κέρδισε τον πόλεμο, όχι επίσημα, αλλά στο πεδίο της μάχης. Τα γερμανικά υποβρύχια, που απετέλεσαν μια έκπληξη για τον κόσμο, σάρωσαν όλα τα πλοία αποστολής εφοδίων από τον Ατλαντικό.
Τα πυρομαχικά και οι εφεδρείες της Βρετανίας εξαντλήθηκαν. Μετά ήρθε η πείνα. Ταυτόχρονα, ο γαλλικός στρατός είχε στασιάσει, η Γαλλία είχε χάσει 600.000 νέους ανθρώπους, το άνθος της γαλλικής νεολαίας, στη μάχη του Βερντέν στο Σόμμε.
Οι Ρώσοι είχαν διαλυθεί, είχαν πάρει τα (πολεμικά) παιχνίδια τους και πήγαν σπίτι, δεν ήθελαν να συνεχίσουν το παιχνίδι, ούτε και τους άρεσε ιδιαίτερα ο τσάρος. Ο ιταλικός στρατός είχε καταρρεύσει.

Στο γερμανικό έδαφος δεν είχε πέσει ούτε ένας πυροβολισμός. Κανένας εχθρός δεν είχε περάσει τα γερμανικά σύνορα, και όμως η Γερμανία πρότεινε στην Αγγλία ειρήνη. Μια ειρήνη επί τη βάσει των πραγμάτων της προηγούμενης κατάστασης, του “Status quo ante”, θα λέγανε οι νομικοί. Αυτό σημαίνει, ότι η Αγγλία το καλοκαίρι του 1916 σκεφτόταν στα σοβαρά. Δεν είχε καμμία άλλη επιλογή, είτε θα αποδεχόταν αυτή την προσφορά ειρήνης, ή θα συνέχιζε να πολεμά μέχρι την αυτοκαταστροφή της.
Κατά τη διάρκεια αυτής της φάσης οι Γερμανοί Σιωνιστές, σαν εκπρόσωποι των Σιωνιστών της Ανατολικής Ευρώπης, αποτάνθηκαν στο βρετανικό πολεμικό Συμβούλιο, και για να συντομεύσω το όλο θέμα εδώ, εγώ έχω όλα τα έγγραφα εδώ για να το αποδείξω, είπαν:
“Κοιτάξτε εδώ, εσείς μπορείτε να κερδίσετε ακόμη αυτό τον πόλεμο, δεν χρειάζεται να παραδοθείτε. Δεν χρειάζεται να αποδεχθείτε αυτήν την ειρήνη που σας προσφέρουν οι Γερμανοί. Με τις ΗΠΑ σαν σύμμαχοι, μπορείτε ακόμη να κερδίσετε αυτό τον πόλεμο”.
Οι ΗΠΑ δεν είχαν ακόμη καμία σχέση με αυτό τον πόλεμο. Ήμασταν ακόμη φρέσκοι, είμασταν νέοι, είμασταν πλούσιοι και είμασταν ισχυροί. Οι Σιωνιστές είπαν στην Αγγλία:“Θα σας φέρουμε τις ΗΠΑ στον πόλεμο σαν σύμμαχο, αφού όμως εσείς κερδίσετε τον πόλεμο και νικήσατε την Γερμανία, την Αυστρία-Ουγγαρία και την Τουρκία, θέλουμε ως αντάλλαγμα την Παλαιστίνη, αυτό είναι η τιμή της προσφοράς”.
Λοιπόν, η Αγγλία είχε το ίδιο δικαίωμα να υποσχεθεί την Παλαιστίνη σε κάποιον, όπως και εμείς, αν είχαμε υποσχεθεί στους Ιρλανδούς την Ιαπωνία, για έναν οποιονδήποτε λόγο. Ήταν απολύτως παράλογο, η Μεγάλη Βρετανία, η οποία δεν είχε κανένα συμφέρον, ούτε κανέναν δεσμό με την Παλαιστίνη, να την χρησιμοποιήσει σαν μέσο πληρωμής την είσοδο των ΗΠΑ στον πόλεμο. Όπως και νά΄χουν τα πράγματα, έδωσαν αυτή την υπόσχεσή τον Οκτώβριο του 1916. Και λίγο μετά, δεν ξέρω πόσοι θα μπορούσαν να το ενθυμούνται, εισήλθαν οι ΗΠΑ, που ήσαν πάντα και είναι απόλυτα υπέρ της Γερμανίας, ως σύμμαχοι της Μεγάλης Βρετανίας στον πόλεμο.
Το λέω πάλι: Οι ΗΠΑ ήταν πάντοτε υπέρ της Γερμανίας, επειδή οι εφημερίδες ήταν υπό εβραϊκό έλεγχο, οι τραπεζίτες ήταν Εβραίοι, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης στη χώρα αυτή ήταν υπό εβραϊκό έλεγχο και οι Εβραίοι οι ίδιοι ήσαν φιλογερμανοί, επειδή πολλοί από αυτούς είχαν έρθει από τη Γερμανία.
Ήθελαν η Γερμανία να νικήσει τον Τσάρο. Οι Εβραίοι μισούσαν τον Τσάρο, δεν ήθελαν να κερδίσει η Ρωσία τον πόλεμο. Αυτοί οι εβραίοι τραπεζίτες, ο Kuhn Loeb και άλλες μεγάλες τράπεζες, είχαν αρνηθεί να υποστηρίξουν την Αγγλία και τη Γαλλία, ούτε με ένα δολάριο. Έλεγαν: «Όσο η Αγγλία και η Γαλλία είναι σύμμαχοι της Ρωσίας, δεν παίρνουν ούτε ένα σεντ!” Δίνανε όμως χρήματα στη Γερμανία, πολεμούσαν με τη Γερμανία εναντίον του Τσάρου, για να διαλύσουν το τσαρικό καθεστώς.
Και οι ίδιοι οι Εβραίοι έκλεισαν την συμφωνία με την Αγγλία, όταν είδαν την δυνατότητα να πάρουν την Παλαιστίνη. Ξαφνικά άλλαξαν όλα, όπως ένα φανάρι, που αλλάζει χρώμα από το κόκκινο στο πράσινο. Όλες εκείνες οι εφημερίδες, που έλεγαν στον κόσμο το τι δυσκολίες έχουν οι Γερμανοί στον αγώνα κατά των Βρετανών, άλλαξαν ξαφνικά τη γνώμη τους. Τώρα έλεγαν, ότι οι Γερμανοί είναι κακός λαός, όπως οι Ούννοι, οι βάρβαροι.
Αυτοί οι Γερμανοί εκτελούσαν τώρα αδελφές του Ερυθρού Σταυρού και έκοβαν τα χέρια μικρών παιδιών. Ήταν κακοί. Λίγο αργότερα κήρυξε ο Πρόεδρος Wilson τον πόλεμο εναντίον της Γερμανίας. Οι Σιωνιστές του Λονδίνου τηλεγραφούσαν στον δικαστή Brandeis στις ΗΠΑ, με την προτροπή: «Επεξεργασθείτε τον Πρόεδρο Wilson και εμείς θα έχουμε από την Αγγλία ότι θέλουμε. Κάντε τον Πρόεδρο Wilson να μπει στον πόλεμο”.
Με αυτό τον τρόπο μπήκαν οι ΗΠΑ στον πόλεμο. Εμείς δεν είχαμε κανένα συμφέρον να μπούμε. Είχαμε το ίδιο δικαίωμα να μπούμε σ’ αυτόν τον πόλεμο, σαν να είμασταν απόψε στο φεγγάρι και όχι σ’ αυτή την αίθουσα. Δεν υπήρχε κανένας λόγος να κάνουμε αυτό τον πόλεμο και δικό μας. Οδηγηθήκαμε στον πόλεμο, μόνο και μόνο για να πάρουν οι Σιωνιστές την Παλαιστίνη. Αυτό είναι κάτι, που ακόμη κανείς δεν εξήγησε στους πολίτες αυτής της χώρας. Δεν ξέρουν, γιατί μπήκαμε στον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Αφού είχαμε μπει στον πόλεμο, πήγαν οι Σιωνιστές στο Λονδίνο και είπαν: “Εμείς έχουμε εκπληρώσει το μέρος της συμφωνίας μας, τώρα είναι η σειρά σας, δώστε μας ένα έγγραφο που να δείχνει, ότι θα πάρουμε την Παλαιστίνη αφού εσείς κερδίσετε τον πόλεμο”. Δεν ήξεραν ακόμη, πόσο καιρό θα κρατήσει ο πόλεμος, 1, 2 ή 10 χρόνια, αλλά το έκαναν. Το έγγραφο συντάχθηκε με τη μορφή μιας επιστολής, με μία περίεργη διατύπωση, για να μην γνωρίζει ο κόσμος ακριβώς περί τίνος πρόκειται.
Το έγγραφο αυτό ονομάζεται ΔΙΑΚΉΡΥΞΉ BALFOUR (3). Και η διακήρυξη Balfour δεν ήταν τίποτα περισσότερο από την υπόσχεση της Αγγλίας γι’ αυτή την “εκδούλευση”. Αυτή η “μεγάλη” διακήρυξη Balfour είναι τόσο πολύτιμη, όσο και ένα χαρτονόμισμα 3 δολαρίων. Νομίζω, ότι δεν μπορώ να εκφραστώ αλλιώς.
Έτσι ξεκίνησε όλο το πρόβλημα. Οι ΗΠΑ μπήκαν στον πόλεμο. Οι ΗΠΑ κατέστρεψαν την Γερμανία. Το τι έγινε μετά, το ξέρετε.
Όταν τελείωσε ο πόλεμος και οι Γερμανοί πήγαν για να λάβουν μέρος στη Διάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων το 1919, ήταν παρόντες εκεί και 117 Εβραίοι.
Μια εβραϊκή αντιπροσωπεία, η οποία αντιπροσώπευε τους Εβραίους της Ανατολικής Ευρώπης, με επικεφαλής τον Bernard Baruch.
Ήμουν και εγώ εκεί, έπρεπε να ξέρω.
Τι συνέβη;
Οι Εβραίοι σ’ αυτή τη διάσκεψη, όταν ακριβώς επρόκειτο να τεμαχισθεί η Γερμανία για να διανεμηθεί στους Ευρωπαίους, είπαν: “Τι θα λέγατε να μας δώσετε την Παλαιστίνη;”
Και ανέφεραν, επί παρουσία των Γερμανών, την διακήρυξη Balfour. Οι Γερμανοί κατάλαβαν τι παίζεται. “A, έτσι έγινε το παιχνίδι, γι ‘αυτό οι ΗΠΑ μπήκαν στον πόλεμο”.
Οι Γερμανοί κατάλαβαν για πρώτη φορά, ότι είχαν ηττηθεί, γιατί οι Σιωνιστές ήθελαν την Παλαιστίνη. Οι Γερμανοί έπρεπε να υπομείνουν αυτό το αίσχος και τις εξωφρενικές επανορθώσεις μόνο γι’ αυτό ακριβώς τον λόγο.
Αυτό μας οδηγεί σ’ ένα άλλο ενδιαφέρον πράγμα. Όταν οι Γερμανοί το συνειδητοποίησαν, θύμωσαν πολύ με τους Εβραίους, είναι κατανοητό. Μέχρι τότε οι Εβραίοι δεν ζούσαν πουθενά, σε καμιά άλλη χώρα του κόσμου, καλύτερα από τη Γερμανία.
Υπήρξε ο κύριος Rathenau, που ήταν για τη βιομηχανία και τη χρηματοδότηση τόσο σημαντικός, όπως και ο Bernard Baruch σε αυτή τη χώρα.
Ήταν ο κύριος Balin, κάτοχος των μεγάλων ατμοπλοϊκών γραμμών, των Norddeutsche Lloyds και της Hamburg-Amerika Linie.
Ήταν ο κύριος Bleichroden, ο τραπεζίτης της οικογένειας Hohenzollern.
Ήταν η Warburg στο Αμβούργο, μια από τις μεγαλύτερες οικογένειες εμπόρων και τραπεζιτών του κόσμου.
Οι Εβραίοι περνούσαν πολύ καλά στη Γερμανία. Αλλά οι Γερμανοί σκέφτονταν: “Αυτό είναι σχεδόν ένα ξεπούλημα”.
Ήταν ένα ξεπούλημα, που ισοδυναμεί με αυτή την υποθετική κατάσταση:
Ας υποθέσουμε, ότι εμείς, οι ΗΠΑ, βρισκόμαστε σε πόλεμο με την ΕΣΣΔ και τον κερδίζουμε, ξαφνικά όμως προτείνουμε στην ΕΣΣΔ την άμεση διακοπή του. Τους προσφέρουμε ειρήνη.
Ξαφνικά μπαίνει στον πόλεμο η κόκκινη Κίνα σαν σύμμαχος της Σοβιετικής Ένωσης. Και γι’ αυτό ηττόμαστε κατά κράτος. Αμέσως μετά έρχονται τέτοιες αποζημιώσεις, που δεν μπορούμε καν να φανταστούμε. Φανταστείτε τώρα, ότι αμέσως μετά τον πόλεμο ανακαλύπτουμε, ότι οι Κινέζοι των ΗΠΑ, οι συμπολίτες μας, που εμείς πάντα πιστεύαμε ότι είναι τίμιοι και αξιόπιστοι πολίτες της χώρας μας, φανταστείτε το, ότι αυτοί είναι υπεύθυνοι για την καταστροφή μας.
Φανταστείτε, ότι οι Κινέζοι των ΗΠΑ μας πούλησαν στην ΕΣΣΔ. Πώς θα αισθανόμασταν; Πιστεύω, ότι κανείς απ’ αυτούς δεν θα μπορούσε να δείξει το πρόσωπό του ποτέ ξανά στους δρόμους. Δεν θα υπήρχαν τόσα φαναράκια για να τους προστατεύουν τη νύχτα. Πώς θα νιώθουμε …;
Λοιπόν, έτσι αισθάνονται και οι Γερμανοί για τους Εβραίους. Οι Γερμανοί ήσαν πάντα πολύ έντιμοι απέναντι στους Εβραίους. Όταν το 1905 απέτυχε η κομμουνιστική επανάσταση στη Ρωσία και οι Εβραίοι εκδιώχθηκαν από τη Ρωσία, πήγαν όλοι στη Γερμανία, και η Γερμανία τους πρόσφερε καταφύγιο. Τους φέρθηκαν πολύ καλά. Τώρα όμως προδώσανε και πουλήσανε τη Γερμανία, για ένα και μόνο λόγο, μόνο για να αποκτήσουν την Παλαιστίνη. Την “Εβραϊκή Κοινοπολιτεία” τους”.
Ο Nahum Sokolow και όλοι οι μεγάλοι ηγέτες και τα μεγάλα ονόματα που αναφέρονται σήμερα σε σχέση με τον Σιωνισμό, έγραφαν από το 1919 μέχρι το 1923 στις εφημερίδες τους, γεμάτες με δηλώσεις, ότι οι Γερμανοί, παρά το ότι αντελήφθησαν, ότι έχασαν τον πόλεμο ύστερα από την ανάμειξη των Εβραίων, τρέφουν ακόμη απέναντι των Εβραίων αποδεκτά συναισθήματα. Δεν υπήρξαν θρησκευτικά συναισθήματα, δεν υπήρξαν εχθρότητες, μόνο και μόνο επειδή οι Εβραίοι έχουν μια διαφορετική πίστη.
Ήταν καθαρά οικονομικού και όχι θρησκευτικού χαρακτήρα. Κανείς δεν ενδιαφέρθηκε στην Γερμανία, αν ένας Εβραίος πάει το βράδυ στο σπίτι του, κλείνει τα παραθυρόφυλλα και λέει “Shema Yisroel» ή “Πάτερ ημών”. Κανείς δεν ενδιαφέρθηκε για τέτοια πράματα, ούτε περισσότερο, ούτε λιγότερο από ότι εδώ στις ΗΠΑ. Τα συναισθήματα που αναπτύχθηκαν αργότερα, οφείλονταν μόνο στο γεγονός, ότι οι Γερμανοί θεώρησαν τους Εβραίους υπεύθυνους για την ήττα τους.
Ο 1ος Παγκόσμιος Πόλεμος ξεκίνησε χωρίς ευθύνη των Γερμανών. Δεν είχαν καμία ευθύνη, μόνο την ευθύνη, ότι ήσαν επιτυχείς. Δημιούργησαν ένα μεγάλο στόλο. Ανέπτυξαν συναλλαγές με όλο τον κόσμο. Πρέπει να αντιληφθείτε, ότι η Γερμανία κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης αποτελείτο από πάνω από 300 πόλεις-κράτη, Κομητείες, Ηγεμονίες, κλπ.
Στο μεταξύ χρονικό διάστημα, την εποχή του Ναπολέοντα και του Μπίσμαρκ, είχαν μετουσιωθεί σε μια χώρα. Μέσα σε 50 χρόνια η Γερμανία έγινε σε μια παγκόσμια δύναμη. Ο στόλος της συναγωνιζόταν με τον βρετανικό στόλο και έκανε εμπόριο με όλο τον κόσμο. Παρήγε καλύτερα προϊόντα που μπορούσαν να ανταγωνιστούν με κάθε άλλο προϊόν. Και ποιο ήταν το αποτέλεσμα;
Η Αγγλία, η Γαλλία και η Ρωσία συνωμότησαν εναντίον της Γερμανίας. Ήθελαν να την καθηλώσουν. Δεν υπάρχει σήμερα κανείς ιστορικός, που θα μπορούσε να βρει κάποιον άλλο λόγο, γιατί η Γερμανία έπρεπε να εξαφανιστεί από τον χάρτη.
Όταν οι Γερμανοί συνειδητοποίησαν, ποιος ήταν υπεύθυνος για την ήττα τους, ήταν φυσικά πολύ θυμωμένοι. Όμως δεν άγγιξαν ούτε μια εβραίικη τρίχα, ούτε μία. Ο καθηγητής Tansill από το Georgetown University, που έχει πρόσβαση σε όλα τα απόρρητα έγγραφα του υπουργείου Εξωτερικών, τσιτάρει στο βιβλίο του ένα έγγραφο που γράφτηκε από τον Hugo Schoenfelt, έναν Εβραίο, που έστειλε ο Cordell Hull το 1933 στην Ευρώπη για να διερευνήσει τα λεγόμενα στρατόπεδα των πολιτικών κρατουμένων, ότι όλοι οι κρατούμενοι βρίσκονταν σε καλή κατάσταση.
Ήσαν όλοι τους καλά και τους συμπεριφέρονταν καλά. Τα στρατόπεδα ήταν γεμάτα με κομμουνιστές. Πολλοί από τους κρατουμένους ήταν Εβραίοι, διότι το 98% των κομμουνιστών στην Ευρώπη ήταν Εβραίοι. Μεταξύ των κρατουμένων ήσαν και μερικοί ιερείς, ηγέτες συνδικάτων και άλλοι με διεθνείς διασυνδέσεις.
Η αιτία είναι:
Κατά τα έτη 1918-1919 οι κομμουνιστές κατέλαβαν για λίγες μέρες τη Βαυαρία . Η Ρόζα Λούξεμπουργκ και ο Καρλ Λίμπκνεχτ καθώς και μια ομάδα άλλων Εβραίων, ανέλαβαν την κυβέρνηση για τρεις ημέρες. Μετά τον πόλεμο ο Kaiser Wilhelm κατέφυγε στην Ολλανδία, γιατί φοβήθηκε, ότι θα έχει την ίδια τύχη με τον Τσάρο της Ρωσίας.
Ύστερα από την κομμουνιστική απειλή στη Γερμανία, οι Εβραίοι προσπαθούσαν να πάρουν πίσω τις θέσεις που είχαν πριν. Οι Γερμανοί, όμως αντετίθεντο όσο πιο καλά μπορούσαν. Καταπολεμούσαν τους Εβραίους, όπως την εποχή της ποτοαπαγορεύσεως καταπολεμούσαμε εμείς το αλκοόλ και τους υποστηρικτές του. Δεν καταπολεμήθηκαν όμως με όπλα. Αυτός ήταν ο τρόπος που καταπολεμήθηκαν οι Εβραίοι στη Γερμανία.
Την εποχή εκείνη υπήρχαν στην Γερμανία περίπου 80 με 90 εκατομμύρια Γερμανοί και μόνο 460.000 Εβραίοι. Περίπου το 0,5% του πληθυσμού ήταν Εβραίοι, και όμως ήλεγχαν όλο τον Τύπο και το μεγαλύτερο μέρος της οικονομίας, διότι όταν υποτιμήθηκε το γερμανικό μάρκο είχαν αγοράσει με τα πολύτιμα δολάρια ΗΠΑ που είχαν τα πάντα (4).
Οι Εβραίοι προσπάθησαν όλα αυτά να τα συγκαλύψουν, δεν ήθελαν να καταλάβει και να συνειδητοποιήσει ο κόσμος, ότι έιχαν προδώσει και πουλήσει τη Γερμανία και οι Γερμανοί δεν τους το συγχώρησαν αυτό.
Οι Γερμανοί τους καταπολεμούσαν με κατάλληλες ενέργειες. Κάναν διακρίσεις εις βάρος τους, όπου και όποτε μπορούσαν. Τους απέφευγαν όπως και εμείς θα αποφεύγαμε τους μαύρους, τους Κινέζους ή τους Καθολικούς, εάν ήταν υπεύθυνοι για την ήττα μας, και μας είχαν πουλήσει στον εχθρό. Μετά από λίγο καιρό, οι Εβραίοι συγκεντρώθηκαν σε μια παγκόσμια διάσκεψη στο Άμστερνταμ.
Στη συνάντηση, που έγινε το 1933, συμμετείχαν Εβραίοι από κάθε χώρα. Και είπαν για την Γερμανία: “Διώξτε τον Χίτλερ και δώστε μας πίσω τις παλιές θέσεις που είχαμε, ανεξάρτητα από το αν κάποιος είναι κομμουνιστής ή οτιδήποτε άλλο. Δεν μπορείτε να μας αντιμετωπίζετε έτσι. Εμείς, οι Εβραίοι του κόσμου, σας εκδίδουμε ένα τελεσίγραφο“. Μπορείτε να φανταστείτε τι είπαν οι Γερμανοί στους Εβραίους. Τι συνέβη τότε;
Το 1933, όταν η Γερμανία αρνήθηκε να λάβει μέρος στο Παγκόσμιο Συνέδριο, η Διάσκεψη διακόπηκε .
Ο κύριος Samuel Untermyer, ο επικεφαλής της αμερικανικής αντιπροσωπείας της Διάσκεψης, επέστρεψε στις ΗΠΑ. Πήγε κατευθείαν από το ατμόπλοιο στο στούντιο της Columbia Broadcasting System – CBS, και εξέδωσε μια γνωμοδότηση, που μεταδόθηκε από όλους τους ραδιοφωνικούς σταθμούς των ΗΠΑ, στην οποία έλεγε:
“Εμείς βρισκόμαστε τώρα σε μια ιερή σύγκρουση με τη Γερμανία, και θα την πεινάσουμε ώσπου να παραδοθεί. Εμείς θα μποϊκοτάρουμε τα γερμανικά προϊόντα σε όλο τον κόσμο”.
Γεγονός είναι, ότι τα δύο τρίτα των τροφίμων στην Γερμανία εισάγονται. Και οι εισαγωγές μπορεί να γίνονται, όταν ταυτόχρονα γίνονται και εξαγωγές. Έτσι εάν η Γερμανία δεν μπορεί να εξάγει, θα πρέπει να λιμοκτονήσουν τα δύο τρίτα του γερμανικού λαού. Αρκετά τρόφιμα υπήρχαν μόνο για το ένα τρίτο.
Σ’ αυτή την δήλωση που έχω εδώ και δημοσιεύθηκε στους New York Times της 7. Αυγούστου 1933, ο κύριος Samuel Untermyer ανακοίνωνε, ότι αυτός είναι ο “δικός μας τρόπος αυτοάμυνας”. Ο Πρόεδρος Ρούσβελτ κοινοποίησε αυτή τη διαταγή στο National Recovery Administrationτη, ότι όποιος δεν υπακούει σ’ αυτό το “New Deal” θα μποϊκοτάρεται κατ’ αυτό τον τρόπο. Θα θυμάστε, κυρίες και κύριοι, ότι την αποδέχθηκε ακόμη και το Ανώτατο Δικαστήριο.
Τελικά οι Εβραίοι κήρυξαν πόλεμο κατά της Γερμανίας, και αυτός ο πόλεμος ήταν τόσο αποτελεσματικός, που σε κανένα κατάστημα πλέον δεν έβρισκες ένα προϊόν με την ετικέτα “Made in Germany”.
Ένας υπάλληλος της εταιρείας Woolworth μου είπε, ότι επιτραπέζια είδη αξίας πολλών εκατομμυρίων δολαρίων έπρεπε να πεταχτούν στο ποτάμι, επειδή οι πελάτες τα έβρισκαν στο μαγαζί αποκαλούσαν τους ιδιοκτήτες “Χιτλερικούς, δολοφόνους κλπ.” Υπήρχαν πολλές πορείες και διαμαρτυρίες.
Σε ένα κατάστημα που ανήκε στην αλυσίδα R.H. Macy και διευθύνετο από την οικογένεια Strauss, που ήταν επίσης Εβραίοι, μια γυναίκα βρήκε ένα καλσόν με το σήμα Made in Germany. Καλσόν από το Chemnitz, που το μαγαζί πουλούσε εδώ και 20 χρόνια, μποϊκοταριστηκαν. Οι ιδιοκτήτες τους αποκλήθηκαν “Χιτλερικοί”. Εκατοντάδες άνθρωποι έτρεχαν πάνω κάτω και διαμαρτύρονταν …. Μέχρι τότε κανείς στην Γερμανία δεν είχε πειράξει έναν Εβραίο. Οι Εβραίοι δεν υπέφεραν, δεν πεινούσαν, δεν τους επιτίθεντο, δεν τους δολοφονούσαν.
Φυσικά, οι Γερμανοί είπαν: “Ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι που μποϊκοτάρουν τη χώρα μας, που κάνουν τον λαό μας άνεργο και οδηγούν την βιομηχανία μας σε στασιμότητα; Ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι που κάνουν κάτι τέτοιο;”
Οι Γερμανοί θύμωσαν πολύ με τους Εβραίους. Ξαφνικά βάφτηκαν εβραϊκά μαγαζιά στην Γερμανία με συνθήματα και σύμβολα. Γιατί άλλωστε θα έπρεπε ένας Γερμανός να δώσει τα λεφτά του σε μια επιχείρηση, ο ιδιοκτήτης της οποίας συνμποϊκοτάρει τη Γερμανία, ο οποίος φροντίζει να πεινά ο γερμανικός λαός που θα έπρεπε να υποχρεωθεί σε παράδοση, να παραδοθεί στον παγκόσμιο Εβραισμό;
Ένα μποϊκοτάζ από ανθρώπους που ήθελαν να αναγκάσουν τους Γερμανούς να αποδεχθούν τον Πρωθυπουργό ή τον Καγκελάριο τους, ήταν γελοίο.
Το μποϋκοτάζ πήρε μεγαλύτερες διαστάσεις, αλλά όταν το 1938 ένας νεαρός Εβραίος από την Πολωνία διείσδυσε στην γερμανική πρεσβεία στο Παρίσι και δολοφόνησε έναν υπάλληλο, η ζωή των Εβραίων στη Γερμανία σκλήρυνε. Τα παράθυρα στα σπίτια τους σπάζανε και άρχισαν οδομαχίες.
Δεν χρησιμοποιώ ευχαρίστως τη λέξη “αντισημιτισμός”, γιατί δεν έχει κανένα νόημα, την χρησιμοποιώ όμως, γιατί δεν την ξέρουμε διαφορετικά. Ο μόνος λόγος, για τον οποίο οι Γερμανοί είχαν αντι-εβραϊκά αισθήματα, ήταν διότι γνώριζαν, ότι οι Εβραίοι είχαν την ευθύνη για την ήττα τους στον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο και για το μποϊκοτάζ. Έτσι οι Εβραίοι ήταν υπεύθυνοι και για τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, διότι, όταν η όλη υπόθεση ξέφυγε από τα χέρια, ήταν σημαντικό να δούμε, ποιος θα επιζήσει από τον αγώνα και ποιος θα βγει νικητής.
Έχω ζήσει στη Γερμανία και ξέρω ότι οι Γερμανοί είχαν να επιλέξουν μεταξύ του κομμουνισμού και του χριστιανισμού. Ανάμεσα σ’ αυτά τα δύο δεν υπήρχε τίποτα. Οι Γερμανοί επέλεξαν τον Χριστιανισμό. Άρχισαν να επανεξοπλίζονται. Τον Νοέμβριο του 1933 η Σοβιετική Ένωση είχε αναγνωριστεί από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η Σοβιετική Ένωση έγινε πολύ ισχυρή. Οι Γερμανοί που το αντελήφθησαν αυτό αποφάσισαν να φύγουν και να ξανάρθουν, όταν θά΄τανε ισχυροί. Το ίδιο κάνουμε άλλωστε κι΄εμείς εδώ, φεύγουμε και εμφανιζόμαστε ξανά στο προσκήνιο όταν είμαστε δυνατοί. Η κυβέρνησή μας ξοδεύει το χρόνο 83 ή 84 δισεκατομμύρια για την άμυνα. Άμυνα εναντίον τίνος; Άμυνα εναντίον των 40.000 Εβραίων στη Μόσχα (5), που έχουν πάρει τη Ρωσία έχουν και με τον ανέντιμο τρόπο τους ελέγχουν επίσης και άλλες χώρες του κόσμου;
Σήμερα, ζούμε στα πρόθυρα του 3ου Παγκοσμίου Πολέμου, από τον οποίο κανείς δεν θα βγει νικητής. Αυτό ξεπερνά την φαντασία μου. Γνωρίζω ότι οι πυρηνικές βόμβες μετρούνται στην περιοχή των μεγατόνων. Ένας μεγατόνος είναι ο όρος για ένα εκατομμύριο τόνους TNT.
Οι πυρηνικές μας βόμβες είχαν μια ικανότητα 10 μεγατόνων, 10 εκατομμύρια τόνων ΤΝΤ, όταν αναπτύχθηκαν για πρώτη φορά. Σήμερα έχουμε πυρηνικές βόμβες στην περιοχή των 200-μεγατόνων, και μόνο ο Θεός ξέρει πόσες έχουν οι Ρώσοι. Με τι έχουμε να κάνουμε σήμερα;
Αν σήμερα ξεκινήσουμε έναν πόλεμο, αυτός θα μπορούσε να εξελιχθεί σε έναν πυρηνικό πόλεμο. Θα μπορούσε να συμβεί αυτό; Ναι, θα συμβεί, αν ανοίξει η κουρτίνα για την τρίτη πράξη.
Η πρώτη πράξη ήταν ο 1ος Παγκόσμιος Πόλεμος, η δεύτερη ο 2ος και η τρίτη θα είναι ο 3ος Παγκόσμιος Πόλεμος. Οι Εβραίοι του κόσμου, οι Σιωνιστές και οι θρησκευτικοί τους σύμμαχοι, είναι αποφασισμένοι να χρησιμοποιήσουν τις ΗΠΑ σαν βάση για το σχέδιό τους, να κάνουν τη γη της Παλαιστίνης πρωτεύουσα της παγκόσμιας κυβέρνησής που επιδιώκουν. Αυτό είναι τόσο αληθινό, όσο εγώ που στέκομαι εδώ. Δεν είμαι μόνο εγώ που το ξέρω αυτό και το έχω διαβάσει, το κάνανε και άλλοι πολλοί εδώ και είναι γνωστό σε όλο τον κόσμο.
Τι μπορούμε και τι πρέπει να κάνουμε; Η ζωή που θα μπορούσατε να σώσετε εσείς, θα μπορούσε να είναι ο γιος σας. Τα παιδιά σας θα μπορούσαν να είναι αυτή τη νύχτα καθ’ οδόν για τον πόλεμο, και εσείς ξέρετε γι’ αυτό τόσο πολύ λίγο, όσο γνώριζαν και το 1916, όταν η βρετανική κυβέρνηση και οι Σιωνιστές συνήψαν την συμφωνία τους. Το γνωρίζατε αυτό; Κανείς στις ΗΠΑ δεν το ήξερε. Δεν του επιτρέπανε να το γνωρίζει.
Ποιος το ήξερε; Το ήξερε ο Πρόεδρος Wilson. Το ήξερε ο συνταγματάρχης House. Το ήξεραν επίσης και άλλοι μεμυημένοι. Εγώ το ήξερα; Ναι, είχα μια αρκετά καλή ιδέα για το τι συνέβαινε. Ήμουν σε στενή επαφή με τον Henry Morgenthau sen. κατά την προεκλογική εκστρατεία του 1912, όταν εξελέγη ο Πρόεδρος Ουίλσον. Έγινε συζήτηση γύρω από το γραφείο του. Εγώ ήμουν άνθρωπος της εμπιστοσύνης του Henry Morgenthau sen. που ήταν πρόεδρος της επιτροπής οικονομικών, και ήμουν σε στενή επαφή με τον Rollo Wells που ήταν ταμίας. Ήμουν σ’ αυτό τον κύκλο.
Ο Πρόεδρος Wilson στο τέλος του τραπεζιού και όλοι οι άλλοι. Άκουσα πώς τον σφυροκοπούσαν με τον φόρο εισοδήματος, μέσω του οποίου δημιουργήθηκε η Federal Reserve, η Ομοσπονδιακή Τράπεζα, και άκουσα, πώς του κάνανε κατήχηση για το σιωνιστικό Κίνημα.
Ο Δικαστής Brandeis και ο Πρόεδρος Wilson ήταν τόσο κοντά, όσο αυτά τα δύο δάχτυλα στο χέρι μου. Ο Πρόεδρος Wilson ήταν απόλυτα παραλυμένος όταν αποφασίστηκε αυτό το νεογέννητο μωρό (η Federal Reserve).
Έτσι μπήκαμε στον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο, ενώ όλοι μας “κοιμόμασταν”. Έστειλαν τα παιδιά μας στη σφαγή. Για ποιο πράγμα; Μόνο και μόνο για να πάρουν οι Εβραίοι την “Παλαιστίνη” σαν την “Κοινοπολιτεία” τους.” Σας έχουν κάνει τόσο ηλίθιους, που δεν ξέρετε πια τι είναι αριστερά και τι δεξιά.
Τι γνωρίζουμε για τους Εβραίους; Τους αποκαλώ εδώ Εβραίους, γιατί έτσι τους ξέρουμε.Εγώ προσωπικά τους αποκαλώ “οι λεγόμενοι Εβραίοι”, γιατί εγώ ξέρω ποιοι είναι. Οι Εβραίοι της Ανατολικής Ευρώπης, από τούς οποίους κατάγεται το 92% του εβραϊκού πληθυσμού της γης, στην πραγματικότητα δεν είναι Εβραίοι. Στην πραγματικότητα είναι Χαζάροι (6).
Οι Χαζάροι ήταν μια πολεμική φυλή που ζούσε στην καρδιά της Ασίας. Ήταν τέτοιοι πολεμιστές, που οι ίδιοι οι Ασιάτες τους έδιωξαν από την Ασία στέλνοντάς τους στην Ευρώπη. Οι Χαζάροι ίδρυσαν ένα μεγάλο βασίλειο με μια επιφάνεια 800.000 τετραγωνικά μίλια. Εκείνη την εποχή η Ρωσία δεν υπήρχε ακόμη, το ίδιο και πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Το βασίλειο των Χαζάρων ήταν το μεγαλύτερο σε ολόκληρη την Ευρώπη, τόσο μεγάλο και τόσο ισχυρό, που αν άλλοι μονάρχες τους ζητούσαν στρατιωτική βοήθεια, θα μπορούσαν να τους στείλουν μέχρι 40.000 στρατιώτες. Τόσο μεγάλο και ισχυρό ήταν.
Οι Χαζάροι ήσαν θαυμαστές – λάτρευαν τον φαλλό, κάτι που είναι ανήθικο και δεν θέλω να επεκταθώ περισσότερο. Αυτός ήταν η “θρησκεία” τους, όπως ήταν και η θρησκεία πολλών άλλων ειδωλολατρών και βαρβάρων του πλανήτη. Ο βασιλιάς των Χαζάρων ήταν τόσο αηδιασμένος από αυτόν τον εκφυλισμένο τρόπο ζωής, που αποφάσισε να υιοθετήσει μια άλλη “πίστη”, τον Χριστιανισμό, το Ισλάμ ‘η τον Ιουδαϊσμό, που στην πραγματικότητα είναι ο Ταλμουδισμός. Επέλεξε τους Εβραίους, και ότι έγινε η θρησκεία του κράτους. Ίδρυσε τις σχολές του Ταλμούδ Pumbedita και Sura, οι οποίες εκπαίδευσαν χιλιάδες ραβίνους. Άνοιξε συναγωγές και σχολεία και οι υπήκοοι του έγιναν αυτό που σήμερα αποκαλούμε “Εβραίοι”. Κανείς απ’ αυτούς δεν είχε ποτέ πατήσει το πόδι του στους Αγίους Τόπους, ούτε την εποχή της Παλαιάς Διαθήκης, ούτε από τότε που αυτή ξεκίνησε. Κανείς τους.
Και όμως έρχονται στους χριστιανούς ζητώντας στρατιωτική βοήθεια για την Παλαιστίνη. Λένε: “Δεν θέλετε να βοηθήσετε τον εκλεκτό λαό, να πάρει πίσω τη γη της επαγγελίας του, την πατρίδα των προγόνων του; Είναι χριστιανικό καθήκον σας. Εμείς σας δώσαμε έναν από τους γιους μας σαν Κύριο και Λυτρωτή. Εσείς πηγαίνετε κάθε Κυριακή στην εκκλησία, γονατίζετε και προσεύχεστε σε έναν Εβραίο, και εμείς είμαστε Εβραίοι”.
Στην πραγματικότητα όμως είναι ειδωλολάτρες Χαζάροι, που ασπάσθηκαν τον Χριστιανισμό όπως τον ασπάσθηκαν και οι Ιρλανδοί. Είναι γελοίο να τους λέμε “λαό των Αγίων Τόπων”, όπως θα ήταν γελοίο να ονομάσουμε 54 εκατομμύρια Κινέζους “Άραβες”. Θα έπρεπε να αναρωτηθούμε, αν τα μυαλά μας λειτουργούνε καλά, αν ονομάζαμε τους Κινέζους “Άραβες”. Όποιος πίστευε ότι αυτοί οι Κινέζοι είναι Άραβες, δεν θα ήταν στα καλά του. Το μόνο που έκαναν, ήταν να ασπασθούν την εβραϊκή πίστη, προέλευση του οποίου είναι η Μέκκα της Αραβίας. Ακριβώς όπως το έκαναν και οι Ιρλανδοί.
Οι Ιρλανδοί δεν έγιναν άλλοι άνθρωποι. Είναι πάντα οι ίδιοι, μόνο που έχουν αποδεχθεί τον Χριστιανισμό, και όμως εξακολουθούν να είναι Ιρλανδοί.
Αυτοί οι Χαζάροι, αυτοί οι ειδωλολάτρες, αυτοί οι Ασιάτες, ήταν μια μογγολική φυλή, η οποία εκδιώχθηκε από την Ασία και ήρθε στην Ευρώπη. Επειδή ο βασιλιάς τους είχε αποδεχθεί αυτήν την πίστη, τό΄κανε και ο λαός του που δεν είχε μια άλλη επιλογή. Ακριβώς όπως και στην Ισπανία. Ο βασιλιάς ήταν καθολικός, άρα καθολικός ήταν και ο λαός του. Όποιος το αρνήθηκε, έπρεπε να εγκαταλείψει τη χώρα. Έτσι έγιναν οι Χαζάροι αυτό που σήμερα λέμε “Εβραίοι”.
Τώρα μπορείτε να δείτε, πόσο ανόητο ήταν εκ μέρους των χριστιανικών κυβερνήσεων να πουν: “Θα βοηθήσουμε με όλες μας τις δυνάμεις και το κύρος μας τον εκλεκτό λαό του Θεού να πάρει πίσω τη γη των προγόνων του”. Υπάρχει κανένα μεγαλύτερο ψέμα από αυτό;
Οι Εβραίοι ελέγχουν τις εφημερίδες, τα περιοδικά, το ραδιόφωνο, την τηλεόραση, τους μεγάλους εκδοτικούς οίκους βιβλίων, και επειδή οι πολιτικοί μας μιλούν “τη γλώσσα τους», δεν είναι περίεργο που εσείς πιστεύετε αυτά τα ψέματα. Θα πιστεύατε, ότι το μαύρο είναι άσπρο, αν σας το λέγανε αρκετά συχνά. Δεν θα λέγατε πια το μαύρο μαύρο. Θα λέγατε το μαύρο άσπρο, και κανείς δεν θα σας κατηγορούσε γι’ αυτό. Αυτό είναι ένα από τα μεγάλα ψέματα στην ιστορία μας. Είναι το θεμέλιο της μιζέριας που μας έχει πλήξει.
Ξέρετε τι κάνουν οι Εβραίοι την την Ημέρα της Εξιλέωσης, την ημέρα που εσείς νομίζετε ότι είναι “ιερή” για τους Εβραίους; Εγώ ήμουν ένας από αυτούς. Αυτό δεν είναι φήμες. Εγώ δεν είμαι εδώ για να σας διηγηθώ σαχλαμάρες. Σας δίνω στοιχεία!
Την ημέρα της Εξιλέωσης πηγαίνουν σε μια συναγωγή. Για την πρώτη στέκονται όρθιοι άνθρωπο. Είναι η μόνη προσευχή που στέκονται όρθιοι. Επαναλαμβάνουν τρεις φορές μια σύντομη προσευχή που λέγεται “Koλ Νίντρε”. Σ’ αυτή την προσευχή κάνουν μια συμφωνία με τον Θεό, που λέει, ότι κάθε όρκος, κάθε υπόσχεση τάξιμο που θα κάνουν τους επόμενους δώδεκα μήνες με Εβραίους, είναι άκυρο.
Ο όρκος δεν είναι όρκος, η υπόσχεση δεν είναι μια υπόσχεση και το τάξιμο δεν είναι τάξιμο. Αυτά όλα δεν έχουν για τους Εβραίους καμία ηθική αξία. Και το Ταλμούδ διδάσκει, ότι αν κάποιος κάνει έναν όρκο, δώσει μια υπόσχεση ή κάνει ένα τάμα, να θυμάμαι πάντα την ημέρα του Εξιλασμού, επειδή σαν Εβραίος δεν πρέπει να τα τηρήσει, σαν Εβραίος εξαιρείται απο την τήρησή τους…(7).
Πόσο λοιπόν μπορείτε να βασιστείτε στην εντιμότητα ενός Εβραίου; Να υπολογίζετε τότε ακριβώς όπως πίστευαν οι Γερμανοί το 1916 τις εβραίικες υποσχέσεις. Θα έχουμε κι’ εμείς την ίδια τύχη με τη Γερμανία, και για τους ίδιους λόγους.
Για το κείμενο
Τίτλος στα αγγλικά: “Benjamin Freedman the 1961 Willard Hotel speech”. Μετάφραση στα γερμανικά από τον Τ. Steinemann με τον τίτλο “Das Weltmachtsprinzip der Zionisten – Deutschland und die “Juden”.
Μετάφραση στα ελληνικά (από το γερμανικό κείμενο) από τον Εμμανουήλ Σαρίδη
Οι υπογραμμίσεις είναι απο τον Τ. Steinemann, που γράφει στο τέλος:
Αναρωτιέμαι, παρεμπιπτόντως, γιατί στο 9/11 ΔΕΝ υπήρξαν Εβραίοι μεταξύ των θυμάτων; Μήπως τη μέρα εκείνοι είχαν όλοι οι Εβραίοι διακοπές…