Μπορείτε να παραγγείλετε το βιβλίο αυτό με αντικαταβολή στο τηλ: 6976906640 ή στο E-mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Ο Μάγος που λύγισε το μέλλον (368 σελ.) 20 ΕΥΡΩ
«Ένας ψίθυρος δέους απλώθηκε σ’ ολόκληρη την βασιλική αίθουσα, κι αμέσως μετά, όλοι βουβάθηκαν!
Ναι, ήταν δυο χέρια, που σάλευαν ανεπαίσθητα καθώς έβγαιναν βασανιστικά αργά, μέσα απ’ το αχνιστό σταχτόνερο! Την πύλη του Άδη και του Θανάτου! Απόλυτη σιγή επικράτησε. Όλοι ήταν παραδομένοι, στην αγωνία της παράδοξης μαγείας!
Με ορθάνοιχτα μάτια και μισάνοιχτο στόμα, αυλικοί κάθε παράταξης, παρακολουθούσαν έκθαμβοι, τον μύθο να ζωντανεύει μπροστά στα μάτια τους! Τις απίστευτες στιγμές, της μαρτυρικής σιωπηλής επιστροφής ενός ανθρώπου... απ’ τον Άδη»!
Μια μυθιστορηματική ξενάγηση, στα απίστευτα κατορθώματα μιας γιγαντιαίας προσωπικότητας, που χαμένη στην αρχή του χρόνου κινεί ακόμη τα νήματα... της ζωής σου!

100 VIDEO ΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ εδώ: http://www.youtube.com/odyssiakos
..................................................................

Απόσπασμα απ' το Μυθιστόρημα του Μ. Καλόπουλου:
"Ο ΜΑΓΟΣ που λύγισε το μέλλον"

Δόλωμα στο Νείλο

Ο Άθωρ ανασηκώθηκε στο μαλακό του στρώμα, και έτριψε με τα χέρια του το ξυρισμένο κεφάλι του! Ήταν νέος, με αδύνατο καλοσχηματισμένο σώμα. Κοιμόταν γυμνός, κι όταν σηκώθηκε τύλιξε με τέχνη γύρω απ’ τη μέση του, ένα κοντό λευκό πανί!

Γύρισε προς την ανοιχτή πόρτα του χαμηλοτάβανου δωματίου. Είδε τον ήλιο να πλησιάζει προς τη δύση του και χαμογέλασε ικανοποιημένος!

Στο δροσερό δωμάτιο του, είχε απολαύσει έναν υπέροχο μεσημεριάτικο ύπνο, αλλά με τίποτε στον κόσμο δεν θα ήθελε να χάσει, αυτό που θα του πρόσφερε το σημερινό υπέροχο ηλιο­βασίλεμα!

Πλησίασε μια λεκάνη με νερό, δρόσισε το πρόσωπό του, πέρασε μια χρυσοκεντημένη αιγυπτιακή μαντίλα στο κεφάλι του, την τακτοποίησε πίσω απ’ τ’ αυτιά του και βγήκε στην αυλή.

Γύρισε ευλαβικά και έκανε μια ελαφρά υπόκλιση προς τη μεριά του θεοποταμού Νείλου, του σεβαστού προπάτορα όλων των Αιγύπτιων, που λίγο μακρύτερα κυλού­σε μεγαλόπρεπα τα ζωογόνα νερά του!

Μετά, στράφηκε προς τα καλαί­σθητα κτήρια που βρισκόταν ψηλότερα σ’ έναν λοφίσκο, τυλιγμένα στα χρώματα του δειλινού, με τα ανοιξιάτικα λουλούδια και τα αρώματα να τα περιστοιχίζουν!

Έστρωσε ξανά τη μαντίλα του, κι ένα αινιγματικό χαμόγελο φώτισε το πρόσωπό του.

Περπατώντας προς τα εκεί, σκεφτόταν πόσο τυχερός ήταν, που χρόνια τώρα, παρέμενε φύλακας και κηπουρός του μικρού αυτού εξοχικού βασιλικού ανακτόρου. Μπορεί να ήταν ένα απ’ τα πολλά που είχε ο Φαραώ, αλλά αυτό επισκεπτόταν ο βασιλιάς κάθε πανσέληνο, για να γιορτάσει τη γέννηση της μητέρας θεάς Ίσιδος!

Μάλιστα σε δυο μέρες από σήμερα, θα είχε ξανά αυτή την τιμή, να υποδεχθεί τον τιμημένο θεο-βασιλέα, σ’ αυτό το παραποτάμιο ανάκτορό του. Το χαμόγελό του έγινε πλατύτερο, στη σκέψη, πως τη φορά αυτή, είχε μια σημαντική πληροφορία να προσφέρει στο μεγάλο βασιλιά, που όχι μόνο θα προκαλούσε την ευμένειά του, αλλά θα του απέφερε και πολλά πλούσια δώρα!

Φτάνοντας έξω απ’ το πρώτο κτήριο, φώναξε δυνατά: «Άρχοντα Άρνουφη... είναι ώρα να πηγαίνουμε»!

Δεν πρόλαβε να τελειώσει τη φράση του και ένας άνδρας με μεγάλη κοιλιά, φαρδιές πλάτες, και εντυπωσιακά ρούχα, πρόβαλε στην πόρτα. Ήταν ο αρχιαυλάρχης του βασιλιά που τον ρώτησε: «Θέλει να έρθει μαζί μας και ο αρχιευνούχος, υπάρχει κανένα εμπόδιο σ’ αυτό»;

«Όχι φυσικά», απάντησε ο Άθωρ με ένα πλατύ χαμόγελο. «Ίσα - ίσα που η δική του γνώμη θα μετρήσει περισσότερο»!

Καθώς ξεκινούσαν, κοίταξε την θέση του ήλιου! Ήθελε λίγη ώρα ακόμα, για να φορέσει τα κόκκινα χρώματά του! «Λοιπόν, ας προχωρήσουμε, προλαβαίνουμε ακόμα»! είπε χαμηλόφωνα.

Οι τρεις άνδρες προχώρησαν προς το ποτάμι, και χώθηκαν σκυφτοί μέσα στις καλαμιές του καναλιού, που έρεε ήσυχα μπροστά απ’ το παλάτι. Τσαλαβουτώντας για λίγο στα αβαθή, έφτασαν στο μικρό νησάκι, που βρισκόταν σχεδόν στο μέσον του ποταμού. Εκεί, χωρίς καθόλου να χρονοτριβούν, κούρνιασαν ανάμεσα στα καλάμια!

Ο Άθωρ κοιτούσε συνεχώς εξεταστικά, την απέναντι ακτή του ποταμού! Δεν χρειάστηκε να περιμένουν πολύ. Σε λίγο, μια γυναικεία σιλουέτα έκανε την εμφάνισή της! Χάθηκε για λίγο ανάμεσα στις καλαμιές τής απέναντι όχθης, για να εμφανισθεί μπροστά απ’ αυτές, περπατώντας ξυπόλυτη πάνω σε μια μικρή κόκκινη λωρίδα άμμου, που ήταν καλά περικυκλωμένη από πυκνά κίτρινα καλάμια!

Το μόνο άνοιγμα σ’ αυτές τις καλαμιές, ήταν αυτό ακριβώς που βρισκόταν απέναντι από τη μικρή νησίδα, στην οποία ήταν καλά κρυμμένοι οι τρεις άνδρες!

Η κοπέλα ήταν ντυμένη με δροσερά πολύχρωμα ρούχα, και κουβαλούσε μαζί της ένα μικρό αναμμένο θυμιατήρι, που σκύβοντας με χάρη, το άφησε δίπλα της πάνω στην άμμο!

Στάθηκε για λίγο διστακτική, εξετάζοντας με πολύ προσοχή τριγύρω, και μόνο όταν βεβαιώθηκε πως ήταν απολύτως μόνη, άρχισε να βγάζει αργά, τελετουργικά τα παραπανίσια ρούχα της! Μόνο όταν έμεινε με ένα λεπτό, κοντό αραχνοΰφαντο εσώρουχο, έστρεψε όλη της την προσοχή στη δύση του ηλίου!

Ήταν μια πεντάμορφη νεαρή γυναίκα, που οι κινήσεις της ανέδυαν έντονο αισθησιασμό! Μόνη, ημίγυμνη στο απαλό φως του δειλινού, με τα ξανθά καλάμια για φόντο και την κόκκινη άμμο στα γυμνά της πόδια... ήταν μια πραγματική οπτασία!

Σε λίγο είχε χαλαρώσει και αφοσιώθηκε ολοκληρωτικά σ’ αυτό που ήρθε να κάνει! Στάθηκε για λίγο σε στάση προσευχής και με αργές κινήσεις, έσμιξε τις παλάμες της μπροστά απ’ το πρόσωπό της. Έγειρε και υποκλίθηκε πολλές φορές στον δύοντα βασιλέα της φύσης!

Κάθε τόσο, με χαριτωμένο χορευτικό τρόπο, έσκυβε και έπαιρνε μια χούφτα νερό, δρόσιζε τα χέρια και τα πόδια της μέχρι επάνω, και ράντιζε τελετουργικά το υπόλοιπο κορμί της. Τα χέρια της περνούσαν πάνω απ’ τα καλοσχηματισμένα μέλη της, με τρόπο ξεκάθαρα ερωτικό! Οι κινήσεις της ήταν αργές, ρυθμικές, σχεδόν χορευτικές!

Μετά, πήρε στα χέρια της το μικρό θυμιατήρι της, και το έφερε μπροστά στο πρόσωπό της. Πήρε αρκετές βαθιές ανάσες απ’ τον αρωματικό καπνό του... και σε λίγο το μισοβρεγμένο σώμα της, λικνιζόταν συγκρατημένα μ’ ένα εντελώς εκστασιακό τρόπο!

Στο κόκκινο φως του δειλινού, το τελικό αποτέλεσμα ήταν μαγευτικό! Οι τρεις άνδρες αποσβολωμένοι, παρακαλούσαν να μην τελειώσει το υποβλητικό αυτό θέαμα, που απολάμβαναν εντελώς απροσδόκητα!

Ο ήλιος είχε μισοβυθιστεί στον ορίζοντα, καθώς η θεσπέσια κόρη, έμπαινε αργά, νωχελικά στο νερό μέχρι τη μέση! Τα χέρια της έπαιρναν νερό και το έριχναν τελετουργικά πάνω της. Το βρεγμένο πια αραχνοΰφαντο ρούχο της, κόλλησε στο καλοσχηματισμένο στήθος της, κάνοντας αισθησιακότερη την εικόνα της!

Σε λίγο έκανε πλεξούδα τα χέρια της πάνω απ’ το κεφάλι, και αργά, τελετουργικά, βυθίσθηκε ολόκληρη στο νερό, και αναδύθηκε σχεδόν το ίδιο αργά!

Με το λεπτό ρούχο κολλημένο πάνω της, έμοιαζε με αναδυόμενη θεά του έρωτα, ακριβώς την ώρα που ο ήλιος άφηνε την τελευταία του κόκκινη πινελιά στον ορίζοντα!

Σήκωσε τα χέρια ψηλά πάνω απ’ το κεφάλι της, και ψιθυρίζοντας ευχές, ανοιγόκλεισε χαριτωμένα τα χέρια της, στέλνοντας έναν ακόμα τελευταίο αποχαιρετισμό στον ήλιο!

Ύστερα, γύρισε την πλάτη της στους τρεις άνδρες, που απολάμβαναν το μοναδικό αυτό θέαμα, και με βήματα αργά, που τόνιζαν κάθε λεπτομέρεια του κορμιού της, βγήκε στην ακτή, όπου με τις ίδιες αργές χαριτωμένες κινήσεις, έβγαλε το βρεγμένο μισοφόρι της, και με χαϊδευτηκές κινήσεις σκούπισε αργά, νωχελικά, ολόκληρο το γυμνό κορμί της, απολαμβάνοντας ολοφάνερα τη διαδικασία, σαν κύκνος που φροντίζει επιμελώς το πτέρωμά του!

Λίγο αργότερα βρέθηκε ξανά μεσ’ τα πολύχρωμα ρούχα της! Έσκυψε, έσβησε το θυμιατήρι της, και χάθηκε αθόρυβα πίσω απ’ τις καλαμιές!

Οι κρυμμένοι άνδρες, άθελά τους είχαν μείνει με το στόμα μισάνοιχτο! Τα γόνατά τους έτρεμαν, και το στομάχι τους είχε γίνει κόμπος! Ένιωθαν ένα ευχάριστο μούδιασμα να διαπερνάει ολόκληρο το κορμί τους! Κανείς δεν βιαζόταν να σηκωθεί απ’ τη θέση του. Κοιτάχτηκαν εκστασιασμένοι.

Τη σιωπή έσπασε η ερώτηση του άρχοντα Άρνουφη! «Ποιά είναι αυτή... η... θεά του αισθησιασμού»!

«Νομίζω πως είναι κάποια ιέρεια της θεάς Ιστάρ, ή κάτι τέτοιο... της θεάς του έρωτα και του κυνηγίου απ’ τη Χαλδαία. Μέρες τώρα, έρχεται κάθε απόγευμα και κάνει ακριβώς όσα είδατε! Αυτό που παρακολουθήσαμε πρέπει να ήταν... ένας τελετουργικός καθαρμός...ή κάτι τέτοιο...»

«Άσε τι ήταν, και τι δεν ήταν αυτό που είδαμε...» τον διέκοψε ο αρχιευνούχος... «και πες μας πώς βρέθηκε εδώ αυτή η θεσπέσια κόρη... πού μένει»;

«Εδώ και μέρες, μένει με τον αδελφό της. Έναν σεβάσμιο μάγο απ’ τη Χαλδαία... σε δυο σκηνές που έστησαν λίγο παρακάτω».

«Και πώς το ξέρεις ότι είναι αδελφός της»; Ξαναρώτησε με ιδιαίτερη έμφαση στη λεπτομέρεια αυτή, ο αυλάρχης.

«Μα μένουν σε διαφορετικές σκηνές... και άλλωστε... τον ρώτησα ο ίδιος, όταν προ ημερών τους έκανα μια σύντομη επίσκεψη. Ο ίδιος μου είπε: αδελφή μου είναι»!

Καθισμένοι ακόμα κατάχαμα και χωρίς κανένας να δείχνει διάθεση αποχώρησης, ο αρχιαυλάρχης είπε στον Άθωρ: «Θέλω αυτούς τους δυο ανθρώπους οπωσδήποτε στο παλάτι, όταν μεθαύριο μας επισκεφθεί ο Φαραώ. Φρόντισε, να τους προσκαλέσεις το συντομότερο, και με άφθονα δώρα και υποσχέσεις, να εξασφαλίσεις οπωσδήποτε την παρουσία τους από τώρα στο παλάτι! Το κατάλαβες»;

«Βεβαιότατα άρχοντά μου», απάντησε γεμάτος ικανοποίηση ο Άθωρ!

Βλέπε επίσης: Στην κορυφή του χρόνου - Μέλλον, ο μόνος κυνηγότοπος
...................................................................

Τα βιβλία της σειράς του Μ. Καλόπουλου
μπορείτε να τα παραγγείλετε επί αντικαταβολή
   στα τηλ: 2310 / 770 100 ή Κιν: 6976906640
ή στο E-mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΘΑΜΜΕΝΟΙ ΖΩΝΤΑΝΟΙ
Η ΠΟΡΝΗ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ
ΣΤΟΥΣ ΒΑΛΤΟΥΣ ΤΟΥ ΕΥΦΡΑΤΗ      
ΣΤΗ ΓΗ ΤΩΝ ΠΥΡΟΛΑΤΡΩΝ
Η ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΜΑΓΩΝ      
ΚΥΝΗΓΟΣ ή ΚΥΝΗΓΗΜΕΝΟΣ;  
ΤΟ ΜΠΟΥΡΙΝΙ
ΔΟΛΩΜΑ ΣΤΟ ΝΕΙΛΟ     
Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΕΙΜΑΡΜΕΝΗΣ
ΟΙ ΠΛΗΓΕΣ               
ΤΑ ΛΥΤΡΑ       
Ο ΔΙΩΓΜΟΣ     
Η ΜΕΛΑΨΗ ΔΟΥΛΑ       
Ο ΚΑΤΕΙΛΗΜΜΕΝΟΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ  
ΟΡΑΜΑ ΕΘΝΟΔΙΑΜΕΛΙΣΜΟΥ
Ο ΠΑΓΙΔΕΥΤΗΣ     
ΤΑ "ΟΡΝΙΑ"!  
Η ΕΝΕΔΡΑ
ΟΙ ΤΡΕΙΣ "ΑΓΓΕΛΟΙ"
Ο ΕΜΠΡΗΣΜΟΣ    
Η ΚΑΤΑΡΑ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΗ         
Ο ΑΙΜΟΜΙΚΤΗΣ    
ΟΙ ΚΑΜΕΝΟΙ ΘΕΟΙ       
ΗΤΤΗΜΕΝΟΙ... ΚΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΟΙ
Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ       
Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ
Η ΣΑΓΗΝΗ   
ΩΔΙΝΟΠΟΙΟΣ ΚΑΙ ΛΥΤΡΩΤΗΣ             
Η ΠΥΛΗ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ    
ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΗΣ ΔΟΥΛΑΣ         
ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΙΚΗ ΘΥΣΙΑ       
Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ      
ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ