Πάστορας στην Τανζανία έκανε έκκληση στους ασθενείς να σταματήσουν να τον επισκέπτονται ζητώντας «θαυματουργή θεραπεία» ενώ χιλιάδες άνθρωποι συρρέουν στο σπίτι του, προκαλώντας χάος στην περιοχή.

 

Σύμφωνα με τα τοπικά μέσα ενημέρωσης περίπου 52 άνθρωποι έχουν πεθάνει, περιμένοντας να τον επισκεφτούν στην ουρά, που φτάνει τα 26 χιλιόμετρα.

Ο 76χρονος Αμπιλίκιλ "Μπαμπού" Μουασάπιλ δήλωσε ότι δε θέλει νέες επισκέψεις μέχρι την 1η Απριλίου.

Η πίστη στη μαγεία και τις δυνατότητες των παραδοσιακών θεραπειών είναι ευρέως διαδεδομένες στην Τανζανία.

Το παρασκεύασμα του Μουασαπιλ αποτελείται από βότανα και νερό και πωλείται έναντι 500 σελινιών Τανζανίας (3,5 ευρώ). Σύμφωνα με ανταποκριτή του BBC, οι ουρές φτάνουν τα 6.000 άτομα, που περιμένουν για μέρες στο δρόμο να επισκεφτούν τον πάστορα, χωρίς καταφύγιο, καθαρό νερό ή τουαλέτες.

Γιατροί στην Τανζανία ερευνούν κατά πόσο είναι ασφαλές και αν έχει πράγματι φαρμακευτικές ιδιότητες.

Όταν διαδόθηκε η φήμη ότι ο πάστορας μπορεί να θεραπεύσει κάθε είδους πάθηση, ορισμένοι άνθρωποι έβγαλαν τους συγγενείς τους από τα νοσοκομεία, πιστεύοντας ότι έχουν περισσότερες πιθανότητες να θεραπευτούν από τον Μουασάπιλ.

ΠΗΓΗ http://www.enet.gr/?i=news.el.kosmos&id=263067
....................................................

Σχόλιο Καλόπουλου:
Να γιατί στο "Θέατρο της Σωτηρίας" έγραψα: Ο Ιησούς απέφευγε τους πραγματικούς παθόντες! 

«Όταν ο Ιησούς είδε πολύ κόσμο να τον περιτριγυρίζει, έδωσε εντολή να περάσουν στην απέναντι όχθη της λίμνης» Β.Β. Ματθ.8.16-18.

Αν θεραπεύεις ασθένειες κάθε είδους και μάλιστα δωρεάν, δεν έχεις παρά να σταθείς σε έναν τόπο και όλοι οι ασθενείς της περιοχής... αν όχι όλου του κόσμου, θα έρθουν να σε βρούν! Χιλιάδες ασθενείς απ’ όλα τα μέρη του κόσμου θα κατέκλυζαν το χωριό ή την ευλογημένη πόλη, που θα είχε το απίστευτο προνόμιο, να φιλοξενεί έναν τέτοιο θεόσταλτο και φιλάνθρωπο θεραπευτή! Το πρωί, με λίγα λόγια και θεραπευτικά αγγίγματα, θα θεράπευε τους εκατοντάδες των παθόντων και μέχρι το βράδυ, θα κήρυττε σε χιλιάδες ευγνώμονες ανθρώπους, τα όποια βαθύτερα νοήματα της νέας αυτής ουρανόσταλτης παν-ιαματικής θρησκείας!

Ρωμαίοι, Έλληνες, Σαμαρείτες, Σύριοι, Εβραίοι, Αιγύπτιοι και γενικότερα άνθρωποι κάθε φυλής και γλώσσας, θα συνέρεαν με τα πιο αγνά αισθήματα πίστης και ταπεινής υποταγής σε κάθε τύπο υποδείξεων, για να θεραπευτούν. Αργότερα, οριστικά απαλλαγμένοι από τους πόνους και την απεχθή σωματική ή ψυχική τους φθορά, γεμάτοι υγεία και πηγαία ευγνωμοσύνη, θα επέστρεφαν στους τόπους τους, για να διακηρύξουν με ασυγκράτητη θέρμη, τα απίστευτα δώρα της «βασιλείας των ουρανών», όπως επέμενε να αποκαλεί την νέα αυτή "παν-ιαματική" θεολογία, ο νεοφανής αυτός ευεργέτης!

Περιέργως όμως, ο Ιησούς, όχι μόνο δεν στέκεται αρκετά σε ένα μέρος, ώστε να γίνει ευρύτερα γνωστός ο τόπος όπου κατοικοεδρεύει ο θρυλικός θεραπευτής, ώστε ο κάθε πονεμένος της ευρύτερης περιοχής να μπορεί με σιγουριά να τον βρει, αλλά μετακινείται διαρκώς σε διαφορετικές κατευθύνσεις, κρατώντας μάλιστα κρυφό, όπως θα δούμε, ακόμα και τον επόμενο προορισμό του!

Ας ελέγξουμε λοιπόν προσεκτικότερα τα βιογραφικά στοιχεία του θεοποιημένου Ιουδαίου, για να δούμε αν θα εντοπίσουμε έστω και μια ανεξήγητη υποχώρηση του θεραπευτή Ιησού, μπροστά στους πραγματικούς ασθενείς, που φυσιολογικά τον περιστοίχιζαν σαν πονεμένοι επαίτες υγείας!

Περισσότερα στο βιβλίο μου: "Το Θέατρο της Σωτηρίας"

Βλέπε επίσης: Ο Ιησούς απέφευγε τους πραγματικούς παθόντες!

..........................

Αγαπητέ κ. Καλόπουλε,
Αξίζει να αναφέρουμε τη γνώμη του μεγάλου ιατροφιλόσοφου Ιπποκράτη για τις "θαυματουργικές ιάσεις", όπως διατυπώνεται σε επιστολή του προς τον σοφό Δημόκριτο:                                                                                                                                                    
«Ιητρικής τέχνης, ω Δημόκριτε, κατορθώματα μεν οι πολλοί των ανθρώπων ου παντάπασιν επαινέουσι, θεοίσι δε πολλάκις προσαρτώσιν. Ήν δε τι η φύσις αντιπρήξασα απολέση τον θεραπευόμενον, ιητρούς καταμέμφονται παρέντες το θείον», και για πλήρη κατανόηση - γιατί το ίδιο γίνεται και σήμερα:
«Δημόκριτε, τα επιτεύγματα της ιατρικής οι περισσότεροι απ’ τους ανθρώπους δεν τα επαινούν καθόλου, μα τα αποδίδουν κατά το πλείστον στους θεούς. Αλλά αν τύχει η φύση -αντιδρώντας στη θεραπεία- και προκαλέσει τον θάνατο του αρρώστου, τότε κατηγορούν τους γιατρούς, λησμονώντας το θείο».

Αλλά και ο δαιμόνιος Νεοέλληνας διαφωτιστής Ανδρέας Λασκαράτος, ο «αφορεσμένος» από την εκκλησία, ο κυνηγημένος και πολυβασανισμένος από τους εκκλησιαστικούς και μοναρχικούς της εποχής του, με το καυστικό ύφος του και τον πάντα επίκαιρο στοχασμό του, στον «Παπά-Διάολο» βάζει την Παναγία να αφηγείται: «Εκεί τότες αρχίσανε τα θαύματά μου με ταχτικό, κανονικό βάδισμα. Όποιας μάνας εγιατρευότανε το παιδί της, εγώ το εγιάτρευα, και όποιας της επαίθενε το παιδί της, ο γιατρός το σκότωνε. Έτσι, το έργον μου καθώς βλέπετε εγενότουνε εν ασφαλεία, και χωρίς φόβον χρεοκοπίας: επειδή οι γιατροί είχανε τους χαμούς, κι εγώ τα κέρδη».
Παντού και πάντα λοιπόν οι ίδιες νοοτροπίες και συνήθειες, βασισμένες στο φόβο, στις ψεύτικες υποσχέσεις και στην αμάθεια.

Με ιδιαίτερη εκτίμηση
Μιχάλης Χαραλαμπάκης