How to turn water into wine (and vice versa) 

The amphora of Heron of Alexandria (fl. AD 62), the mathematician and inventor called 'o mechanikós', allows to pour either water or wine from the same vessel.

The amphora is divided into two compartments by a vertical partition wall, while an opening leads the liquid from each compartment to a common spout at the foot. Inside the neck there is a round wall with small holes, like a sieve; and, at the top of each half, air holes have been made near the handles.

If when the spout at the bottom is shut, wine is poured into the neck of the amphora, it can only fill the half whose air hole is open. Later the other half may be filled with water, using the same procedure.

When the neck has been closed, either water or wine can be poured from the same spout, if the right air hole is obstructed with a finger.

....................................

 Σχόλιο Καλόπουλου:
 

Τελικά όλοι γνωρίζουμε, ότι εκεί στον γάμο της Κανά, (που ποτέ δεν μάθαμε ποιανού ο γάμος ήταν), ο Ιησούς διέταξε να γεμίσουν τα πέτρινα δοχεία πρώτα με νερό και σε λίγο, τα δοχεία αυτά βρέθηκαν γεμάτα με εκλεκτό κρασί! Ιδιαίτερες λεπτομέρειες, χώρου, χρόνου και γενικότερου σκηνικού εκτέλεσης του "θαύματος" δεν έχουμε, για να σχολιάσουμε εκτενέστερα τις λεπτομέρειες του!

Θα αφήσουμε όμως τον Αριστοτέλη, να απαντήσει σ’ αυτές τις αλχημείες ανάλογων εντυπωσιασμών, που φαίνεται πως την εποχή εκείνη, ήταν μάλλον απλές κοινοτυπίες σε ανατολή και δύση: «Στην Ήλιδα λένε υπάρχει ένα οίκημα που οκτώ στάδια απέχει από την πόλη, εκεί τοποθετούν τρεις κενούς διονυσιακούς χάλκινους λέβητες. Αφού το κάνουν αυτό παρακαλούν όποιον θέλει να εξετάσει τα αγγεία και μετά σφραγίζουν του οίκου τις θύρες. Αργότερα όταν πρόκειται να τις ανοίξουν, πρώτα επιδεικνύουν στους πολίτες και στους ξένους τις άθικτες σφραγίδες και μετά ανοίγουν. Όταν δε εισέλθουν, ευρίσκωσι τους μεν λέβητας οίνου πλήρεις το δε έδαφος και τους τοίχους αθίκτους, ώστε μηδεμίαν είναι υποψίαν ότι τέχνασμα κατασκευάζουσι»![1]

Το "θαύμα" συνέβαινε προφανώς δια της αρχής των συγκοινωνούντων δοχείων! Κάποιοι από παρακείμενο χώρο, μετάγγιζαν το κρασί του Διόνυσου στο επτασφράγιστο δωμάτιο! Σε διάφορα τέτοια διονυσιακά ιερά, έχουν βρεθεί οι υπόγειοι αγωγοί μετάγγισης του οίνου στις "θαυματουργικές" αυτές προσφορές του οίνου απ’ τον Διόνυσο!

Κατ’ αντιστοιχία, στις πυρολατρικές περιοχές της ανατολής, έχουν βρεθεί αγάλματα που κρατούσαν δοχείο μέσα στο οποίο έκαιγε ακατάπαυστα το ιερό άσβεστο πυρ! Όμως σημερινές αρχαιολογικές μελέτες απέδειξαν, ότι επρόκειτο για έντεχνη μετάγγιση ρευστού καύσιμου (πετρελαιοειδών) στο ιερό δοχείο της θεάς, από παρακείμενο μυστικό χώρο μετάγγισης!

Στην περίπτωση του Ιησού, πρέπει να συνέβη κάτι ανάλογο. Κάποιοι πίσω απ’ τον διαχωριστικό τοίχο του υπογείου, δούλεψαν αθόρυβα! Πρώτα αφαίρεσαν το νερό και στην συνέχεια μετάγγισαν το εκλεκτό κρασί! Ο αμύητος παρατηρητής από την άλλη μεριά του τοίχου, είδε μόνο το αποτέλεσμα της μετάγγισης, το νερό που μόλις προηγουμένως είχαν γεμίσει τα δοχεία, είχε μεταμορφωθεί μέσα στα σκεπασμένα δοχεία, ανεξήγητα (άρα θαύμα) σε εκλεκτό κρασί!

Η τέχνη της μετάγγισης αγαθών όμως, είδαμε πως ήταν ήδη γνωστή στους προφήτες Ηλία και Ελισαίο, που συστηματικά μετάγγιζαν λάδι στάρι, αλεύρι και άλλα τρόφιμα που διαθέτουν ρευστότητα!

Και ο σχετικός μύθος:

«Η Ροιώ η κόρη του Στάφυλου και εγγονή του Διονύσου έμεινε έγκυος απ’  τον Απόλλωνα. Όταν το πρόσεξε ο πατέρας της θύμωσε και την έκλεισε σε μια κασέλα και την έριξε στη θάλασσα. Όταν η κασέλα άραξε σε στεριά της Εύβοιας η Ροιώ γέννησε σε σπήλαιο τον γιο της Άνιο.
Τον γιο της αυτόν ο θεός πατέρας του Απόλλωνας τον έφερε αργότερα στη Δήλο και τον έκανε ιερέα του νησιού. Εκεί ο ήρωας μας παντρεύτηκε και απέκτησε τρεις κόρες, την Οινώ, την Σπερμώ και την Ελαϊδα. Οι κόρες αυτές όλες μαζί είχαν το όνομα Οινότροποι, και ο Διόνυσος τους είχε δώσει το χάρισμα, το χώμα που αγγίζουν να το μετατρέπει η πρώτη σε κρασί, η δεύτερη σε γεννήματα και η τρίτη σε λάδι». Κακριδής ελληνική μυθολογία εκδοτικής Αθηνών τομ.5.σελ.57.  

Μ. Καλόπουλος

--------------------------------------------------------------------------------

[1] Αριστοτέλης: «περί θαυμασίων ακουσμάτων» 84a.25.

Επίσης: Πλίνιος 31.16. Παυσανίας Περιηγητής Ηλιακών Β΄ 26.1.