Ο Αβραάμ και η απατηλή Μαγεία του:  "Σοφία" απ’ την ΟΥΡ της Χαλδαίας

Του Μ. Καλόπουλου

Η ΟΥΡ η γενέτειρα του ήρωά μας Αβραάμ, ήταν ένα απ’ τα κυριότερα κέντρα εμπορίου στις όχθες του πλωτού ποταμού Ευφράτη, ήταν η πόλη όπου τα αγαθά από Ανατολή και Δύση, αντάμωναν για τις ετήσιες πράξεις ανταλλακτικού εμπορίου. Οι κάτοικοι της μεσοποτάμιας αυτής χώρας, μπροστά σ’ αυτήν την ατελείωτη παρέλαση αγαθών, πρέπει να βρήκαν χίλιους τρόπους για να εκμεταλλευτούν την θαυμαστή αυτή ευκαιρία.

Όλα δείχνουν ότι πράγματι δεν έκατσαν με σταυ­ρω­μένα χέρια. Ανάμεσα στον πρωτοφανή αυτόν πλούτο συναλλαγών, μπροστά σε όλη αυτή την παρέλαση της λαχταριστής πραμά­τειας, από Δύση και Ανατολή, όχι μόνο δεν αδράνησαν αλλά ανέπτυξαν ένα δικό τους τρόπο παροχής υπηρεσιών, για να εξασφαλίζουν και τη δική τους μερίδα στις χαρές του πλουτισμού. Ανέπτυξαν σε πρωτοφανή ύψη, όλες τις γνωστές και άγνωστες μορφές γοητείας, δελεασμού και παραπλάνησης, που σε τελική ανάλυση ονομάστηκαν «μαγεία».

Ανοίξτε οποιοδήποτε σοβαρό λεξικό ή εγκυκλοπαίδεια, κάτω απ’ τις λέξεις Μάγος-Μαγεία ή Χαλδαίος[1] και θα βρεθείτε αντιμέτωποι με τις ατελείωτες αυθεντικές χαλδαιικές "αρετές": τη γοητεία, μαγγανεία, προφητολογία, χειρομαντεία, ονειρομαντεία, αστρολογία μαζί με τα απαραίτητα σύνεργα φίλτρων και μαγγανευμάτων (υλικών μαγγανείας) γιατί η Χαλδαία -αυτό είναι απόλυτα αποδεκτό- είναι η κατ’ εξοχήν χώρα παραγωγής όλων αυτών των μελ­λο­ντο­λο­γικών παρα­πλανήσεων.

Πρέπει εδώ να συνειδητοποιήσουμε του άρρηκτους δεσμούς οποια­σδή­ποτε σχεδόν μαγείας με την μελλοντολογία. Ο,τιδήποτε είναι μαγεία, περιέχει πάντα σε κάποιο βαθμό το σπέρμα της θαυμαστής σε όλους γνώσης των εξελίξεων.

Δεν μπορείς να τραβήξεις την προσοχή κανενός, αν δεν προ­σφέ­ρεις κάτι πραγματικά αξιοθαύμαστο. Οι Μάγοι δεν άργησαν να συνειδητοποιήσουν ότι το μεγαλύτερο "θάμβος" των κερδοφόρων εντυπωσιασμών, πέρα απ’ τα μικρά κι ανώδυνα "τρικ" το προσφέρει η μελλοντολογία με όλες τις πιθανές αποχρώσεις της. Έτσι η μαγεία ξέφυγε απ’ τα απλά κόλπα του μικρο­κα­τα­φερτζή και αγκιστρώθηκε σφιχτά πάνω στο διαπιστωμένο ανθρώπινο πάθος για γνώση των μελλοντικών εξελίξεων.

Μια ματιά στο άμεσο ή απώτερο μέλλον, ήταν τώρα στα χέρια τους, ένα ανταλλάξιμο αγαθό, στη χώρα όπου το ποτάμι της πολυπόθητης πραμάτειας περνούσε ασταμάτητα.

Όταν μελλοντολογείς όμως, τρία πράγματα μπορεί να συμ­βαί­νουν.

Πρώτον: να ξέρεις αληθινά τι πρόκειται να συμβεί στο μέλ­λον! Πράγ­μα ολότελα αδύνατον, αν και εξαιρετικά ποθητό!

Δεύτερον: να ψεύδεσαι ασύστολα, παίζοντας με τις πιθανότητες χάριν εντυπω­σιασμών και φυσικά με το αζημίωτο.

Tρίτον: να μελλοντολογείς, όχι απλά παίζοντας πια με πιθανότητες, αλλά φρο­ντίζοντας κρυφίως και δραστήρια για την εντυπωσιακή επαλήθευσή σου!

Προσέξτε αυτό το τρίτο είδος, του υποχρεωτικά αδίστακτου προ­χω­ρημένου επαγγελματία μελλοντολόγου (μάντη-προφήτη) απαιτεί πράγματι έναν χαρακτήρα ανθρώπου τέτοιον, που ο καθημερινός ανθρώ­πινος νους με τίποτα δε το χωράει, αλλά που εκφράζει όμως τέλεια και δικαιολογεί ικανοποιητικά τη συμπεριφορά του "δικού μας" προφήτη, του μεγάλου Χαλδαίου μελλοντολόγου Αβραάμ!

Ό,τι λέει, ή κάνει λοιπόν ο μέγας αυτός Χαλδαίος, όπως κι αλλού έχουμε πει, δεν είναι τίποτε λιγότερο ή περισσότερο, απ’ αυτό που η γενέτειρά του Χαλδαία του έμαθε να κάνει. Να ψεύδεται δηλαδή με το αζημίωτο! Ιδέες; Άφθονες, που τις αντλεί απ’ τους ατέλειωτους σε έκταση, χρώμα και ποικιλία μεσογειακούς και άλλους μύθους, που κατέκλυζαν ολόκληρο τον τότε γνωστό κόσμο.

Βέβαια δεν είναι η προέλευση των ιδεών, αυτό που ενδιαφέρει τόσο εδώ, όσο είναι ο περίεργος και αδίστακτος τρόπος σκέψης που χρησιμοποιεί ένας τέτοιος αποφασισμένος για όλα δόλιος μάγος. Γι’ αυτόν, το να παίζει με την αφελή πίστη και τις καυτές ανάγκες των άλλων, είναι απλά ένα "επάγγελμα", μια εξαιρετικά κερδοφόρος ιδέα!

Προλέγοντας (προφητεύοντας) την ασθένεια (πληγή) που ο ίδιος προκαλεί, είναι θαυμάσια σε θέση να πουλήσει θεραπεία με το διπλό όφελος της αμοιβής και τη φήμη του σωτήρα! Για το σκοπό αυτό, τα αραιωμένα ναρκωτικά δηλητήρια, όπως ο Μανδραγόρας, και οι ερσυβόδεις[2] ζωοτροφές, είναι η ιδανική λύση, γιατί ζώα και άνθρωποι "θεραπεύονται" αμέσως, μόλις αποσύρει απ’ τη διατροφή των θυμάτων του τα πληγηρά αυτά μαγγανο-χαλδαιικά μυστικά "όπλα"!

Από δω λοιπόν απ’ τη γενέτειρα του Χαλδαία, φέρνει μαζί του ο Αβραάμ το κοφτερό εργαλείο του "ένοπλου δόλου", που απ’ τη μια κόβει βαθιά σαν θεϊκή κατάρα, κι’ απ’ την άλλη το ίδιο γιατρεύει γλυκά τις πληγές σαν θεϊκή ευλογία!

Ο Αβραάμ δε γεννήθηκε απλά στην ΟΥΡ, στην καρδιά δηλαδή την πρωτεύουσα της Χαλδαίας, (Gen.11.27-28,31) αλλά ανδρώθηκε και έδρασε στην πολυ­σύχναστη αυτή πόλη, της πρωτοποριακής παντοειδούς μαγείας, περιστοιχισμένος από ταλαντούχους επαγγελματίες θερα­πευ­τές και μελλοντολόγους. Είχε λοιπόν όλο τον καιρό δικό του, για να αφομοιώσει, να καλλιεργήσει, ίσως και να διαπρέψει στο μαγικό αυτόν "πολιτισμό" της γενέτειράς του και ασφαλώς να διαμορφώσει τον κατάλληλο χαρακτήρα για τις πιο παράτολμες προφητικές μαγγανο-θεραπευτικές πράξεις.

 Οι απόγονοί του Αβραάμ, εξιστορώντας την ζωή των προπατόρων τους, αφήνουν πολλά περιθώρια εξαιρετικά βίαιων διωγμών και από την Ουρ λέγοντας ότι: «Ο Θάρρα εμίσησε την Χαλδαίαν δια το πένθον (χαμό) του υιού αυτού Αρράν και (γι’ αυτό) μετοίκισαν πάντες εις Χαρράν». Βλ. Ιώσηπος ιουδαϊκη αρχαιολογια Α΄152.

Ο Θάρρα ο πατέρας του Αβραάμ, μαζί με τους δυο γιους του, Αβραάμ και Ναχώρ (ο αδελφός του έχει το όνομα του παππού τους Ναχώρ) και το γιο του θανόντος υιού του Αρράν, τον Λωτ, φεύγουν βορειοδυτικά και φτάνουν στη Χαρράν. Από εκεί ο ήρωάς μας, ο μεγάλος γιος του Θάρρα ο Αβραάμ, συνεχίζει με τον ανιψιό του Λωτ Νοτιοδυτικά και φτάνει στην ονειρεμένη χώρα της ανατολικής Μεσογείου, τη χώρα που κάθε αυθεντικός Χαλδαίος θα θεωρούσε παράδεισο ευκαιριών!

Ο ειρηνικός λαός της Χαναάν, με τα χαρούμενα αφελή θρησκευτικά του ήθη και έθιμα, μοιάζει με αφύλακτο ατρύγητο αγρό. Στα ευκίνητα μάτια του πολυδοκιμασμένου αυτού αετονύχη, δολοπλόκου Χαλ­δαίου, η Χαναάν μοιάζει με την ευτυχισμένη χώρα των χαζών. «Η γη η ρέουσα (αφύλακτο) γάλα και μέλι»,! Η χώρα αυτή είναι γεμάτη απ’ τα αγαθά του ανθρώπινου μόχθου και οι άνθρωποι αυτής της γης, έχουν όχι μόνο τη φοβερή αφέλεια της φιλοξενίας, αλλά επιπλέον είναι και απονήρευτοι σαν αρνιά! Ενώ είναι πανέτοιμοι για ηρωισμούς και πόλεμο, δεν γνωρίζουν τίποτε για τα σιωπηλά όπλα του χαλδαϊκού δόλου!

Έτσι ερμηνεύεται η σιγουριά με την οποία αμέσως ο Αβραάμ διεκδικεί τη γη και τ’ αγαθά τους. Με μια μόνο ματιά, ξέρει εκ των προ­τέρων, ότι οι πρόσχαροι αυτοί φιλειρηνικοί Χαναναίοι, είναι ανίσχυρα θύματα μπροστά στην καλο­γυμνασμένη παραπλανητική καλόγλωσση πειθώ του. Η υπεροχή του είναι ολοφάνερη! Μπορεί πράγματι να τους "ευλογήσει" όλους! Κι όσους δεν καταφέρει να ευλογήσει... ο ίδιος αυτοπροσώπως, σίγουρα με την ιδια ευκολία, θα το κάνουν οι ένδοξοι απόγονοί του!

* * *

Για να γίνω όμως παραστατικότερος στις τέχνες της φιλτρο-μαγγανείας, θέλω στη συνέχεια να σας δώσω ένα παράδειγμα που μπορεί να είναι εντελώς φανταστικό, εξηγεί όμως παραστατικά την απλή θυματοποίηση της μαγγανείας.

Ας μεταφερθούμε λοιπόν νοερά κάπου βαθιά στο παρελθόν της Χαλδαϊκής ανατολής και ας υποθέσουμε ότι κάποιος ευγενικός και λιγομίλητος άγνωστος, σε κάποια "τυχαία" συνάντηση, σας διαβεβαιώνει εντελώς ξαφνικά, ότι κάποιο από τα ζώα σας... δεν του καλοφαίνεται!

Σύμφωνα με τα γνωρίσματα της ιερής μυστικής του γνώσης, έχει παρουσιάσει στην συμπεριφορά του, τα σημάδια κακιάς ασθένειας! Εσείς, που δεν διακρίνεται τίποτε ασυνήθιστο, δεν δίνεται και πολύ σημασία. Την επόμενη όμως μέρα που το συγκεκριμένο ζώο ψοφάει αναπάντεχα, δεν είστε και τόσο σίγουρος αν εκτιμήσατε σωστά την αξία της συμβουλής του καλού εκείνου και ευγενικού ανθρώπου!

Όταν την επόμενη φορά "εντελώς τυχαία" βρίσκεται πάλι μπροστά σας, είστε πολύ προσεκτικότερος στις ευγενικές του σκέψεις και έκπληκτος παρακολουθείτε το επόμενο ζώο που σας έχει υποδείξει να καταλήγει κι αυτό σταδιακά με μια ανεξήγητη και αναπάντεχη κορύφωση πόνων και οδύνης.

Όλα αυτά σας θορύβησαν πλέον έντονα, αφού ούτε εσείς ούτε κανένας δικός σας με την τόση πείρα, γνωρίζατε τίποτε παρόμοιο. Ενώ λοιπόν δικαιολογημένα τα έχετε χαμένα, για ένα πράγμα είστε απόλυτα βέβαιος, ο ευγενικός αυτός άνθρωπος ενώ βρισκόταν κάπου μακριά από το σπιτικό σας, ήξερε πολύ καλά τι έλεγε!

Η ανησυχία σας όμως φτάνει στο κατακόρυφο, όταν εσείς ή μέλη της πολυαγαπημένης οικογένειας σας, εμφανίζουν τα πρώτα παρόμοια συμπτώματα κακής υγείας. Τότε δεν έχετε άλλη ακατανίκητη παρόρμηση, απ’ το να βρείτε γρήγορα τον άνθρωπο που φαίνεται να γνωρίζει κάτι σχετικά με τα δεινά που σας έχουν ζώσει... και μακαρίζεται εαυτόν όταν τελικά τον βρείτε και με σταθερή φωνή και ουράνια γαλήνη, σας διαβεβαιώνει, ότι έχετε πολλές ελπίδες να ανατρέψετε την μαύρη σας μοίρα!

Όλες οι εξηγήσεις που λαλίστατος πια σας δίνει για θεούς και δαίμονες σας είναι αδιάφορες. Ένα σας νοιάζει... οι δυνατότητες και οι τρόποι διαφυγής! Τα χρυσά λοιπόν ή τα αργυρά σκεύη που όπως σας λέει απαιτούνται απαραιτήτως, για να παρασκευαστούν μέσα τα θεραπευτικά φιλτρο-φάρμακα και που θα παραμείνουν, για την δική σας πάλι προστασία, ή έστω, σαν ασήμαντο ευτελές αντάλλαγμα στα χέρια του ουρανοκατέβατου αυτού σωτήρα, είναι πλέον για σας εντελώς αποδεκτά, αφού μπροστά στην τρομακτική επικρεμάμενη οδυνηρή κατάληξη, το χρυσαφί και οποιαδήποτε αλλά δώρα, δεν είναι παρά ασήμαντες μικρολεπτομέρειες.

Ο εκπληκτικός αυτός θεόσταλτος φίλος, που ήρθε απ’ το πουθενά, κατορθώνει τελικά το ακατόρθωτο! Σαν από θαύμα, οι ταπεινές προσευχές, τα βοτάνια που καίει και οι παρακλήσεις που ολόθερμες αναπέμπει στον δικό του πανίσχυρο θεό, αποτρέπουν πραγματικά απ’ όλους σας το μοιραίο! Μάλιστα, ακριβώς με τον βέβαιο σχεδόν θεϊκό και σταθερό τρόπο που σας το υποσχέθηκε! Οι πόνοι των οδυνηρών συμπτωμάτων σταδιακά υποχωρούν και κάποια ηλιόλουστη μέρα αισθάνεστε για τον αναπάντεχο σωτήρα σας την ευγνωμοσύνη να σας πλημμυρίζει! Αυτός ο αναπάντεχος φίλος θεού, αυτός ο ανθρώπων με την σπάνια θεοσέβεια του, εξασφάλισε την απόλυτη διαφυγή σας από το παράξενο αυτό φρικτό αγκάλιασμα των πληγών!

Ευγνώμονες τον αποχαιρετάτε γεμίζοντας τον με επιπλέον δώρα από ψυχής! Ο ίδιος, σεμνός και φιλικός, αρνείται ακόμα και τις τιμές, λέγοντας ότι αυτές ανήκουν στον θεό του! Τι εκπληκτικός άνθρωπος! Πραγματικό δώρο θεού για τους συνανθρώπους του! Χαλάλι του τα χρήματα, τα χρυσαφικά και τα τόσα δώρα!

Το μόνο... που δεν καταλάβατε ποτέ σ’ αυτήν την παράξενη ιστορία είναι, γιατί την ίδια μέρα που εσείς γίνατε καλά και αποχαιρετίσατε φορτώνοντας δώρα τον σωτήρα σας, εξαφανίστηκε απ' το σπιτικό σας και εκείνος ο λιγομίλητος αλλά "χρυσοχέρης" μάγειρας, που από μόνος του και δωρεάν σας πρόσφερε τελευταία μέσα στο ίδιο σας το σπιτικό, τις λαμπρές του μαγειρικές υπηρεσίες!

Μια φανταστική όσο και καταπληκτική ιστορία, που ωστόσο πρέπει νομίζω να σας ομολογήσω, ποτέ δεν θα μπορούσα να την φανταστώ, ούτε τις εκπληκτικές δυνατότητες εφαρμογής της να υποθέσω, πριν διαβάσω προσεκτικά τους ατέλειωτους παρόμοιους άθλους των ηρώων της Βίβλου!

Όταν λοιπόν ο Αβραάμ φτάνει στη Χαναάν, τότε συναντώνται δύο διαφορετικοί κόσμοι. Απ’ τη μια η αρχοντική παχυλή αφέλεια του λεβεντο­θρεμμένου Κρητο-Αιγιακού κόσμου, κι απ’ την άλλη η γλυκομίλητη ανατολίτικη έρπουσα, αθόρυβη υστεροβουλία. Η μάχη είναι σίγουρα χαμένη για τους ανυποψίαστους βραδυκίνητους ολόθρησκους Χαναναίους. Ο Αβραάμ, έχοντας πετάξει από πάνω του όλες τις συνήθεις ανθρώ­πινες αναστολές, πολλά χρόνια πριν φτάσει στη χώρα των τροφαντών αυτών θυμάτων, δεν έχει παρά να απλώσει τα χέρια του και να... "ευλογήσει" τα θύματά του. Η υπεροχή του ήταν θέμα χρόνου και τρόπου. Ο Αβραάμ σαν καλός προφήτης μελλοντο­λόγος, δεν έπαυε να προφητεύει κάτι που το 'χει ήδη σίγουρο, ότι, μετά από πολλές κατάλληλες "ευλογίες" ολόκληρη αυτή η περιοχή κι ό,τι υπάρχει πάνω της, στο άμεσο αλλά και στο απώτερο μέλλον θα ανήκει σ’ αυτόν και στο σπέρμα του! Πράγματι ήταν θέμα χρόνου!

Ο Αβρααμικός λοιπόν δόλος, δεν ήταν μια, περιστασιακή ικανότητα. Ήταν μια δοκιμασμένη πανάρχαια βιοποριστική τέχνη, από φημισμένη χώρα προ­έλευ­σης, μια περισπούδαστη ιδιότητα, που περιελάμβανε τη μακρο­χρόνια φυλετική εκπαίδευση και σοφία, των γλυκόλαλων κρυψίνοων Χαλδαίων!

Χιλιά­δες χρόνια μετά, η αφελής μας ανάλυση, δυσκολεύεται ακόμα να παρα­κο­λου­­θή­σει, τον αξιοθαύμαστο κατά τ’ άλλα τρόπο σκέψης ενός κατα­διολιευτή μάγου. Γι αυτό και χιλιάδες χρόνια μετά, ο Αβραάμ όχι μόνο δεν κατηγορήθηκε για τις αξιόποινες ουσιαστικά πράξεις του, αλλά εξακολουθεί δυστυ­χώς να περιβάλλεται με τιμές και υψηλή εκτίμηση! Αποδεικνύοντας ότι εξακολουθούμε να είμαστε το ίδιο αφελείς, ακριβώς όπως τότε! Διότι ακόμα και σήμερα, όχι μόνο περιβάλλεται με όλες εκείνες τις "θεάρεστες" πράξεις και ιδιότητες που ισχυρίστηκε πως έκανε ή είχε, αλλά περιλαμβάνεται επισήμως στα θρησκευτικά δικά μας ελληνικά μεσογειακά και πανανθρώπινα σεβάσματα, και στα αθώα μαθητόπουλά μας, διδάσκεται σαν το αξιοσέβαστο πρότυπο μεγάλου ανδρός!

Ως υψίστη ηθική προσωπικότης... και υπόδειγμα αρετής, περιγρά­φεται συνεχώς σ’ όλα τα κρατικά μορφωτικά έντυπα! Κι όλα αυτά όχι απ’ τους δικούς του απογόνους, που έχουν κάθε λόγο να τον εξυμνούν, αλλά από μας, που υπήρξαμε τα πρώτα, τραγικά, και εντελώς απονήρευτα αθώα θύματα του! Αυτό είναι δυστυχώς το μεγαλείο του δόλου. Μακροχρόνια παραπλάνηση και σχεδόν οριστική βλάβη και αλλοίωση στην αίσθηση της αντικειμενικότητας.

Κάτι συμβαίνει αναμφίβολα με την κρίση μας. Κάτι συμβαίνει και με τις δυνάμεις εκείνες που καθ’ ισχυρισμόν τουλάχιστον, περι­φρου­ρούν τις βασικές αξίες του πολιτισμού. Ναι, κάτι πολύ περίεργο πρέπει να συμβαίνει με τις δυνάμεις εκείνες που ερευνούν τα πολύ σημαντικά ιστορικο-κοινωνικά δεδομένα του κόσμου μας.

Το ιστορικό του Αβραάμ, που γεμάτοι έκπληξη παρακολου­θή­σα­με, πρέπει να μας βάλει σε σοβαρές σκέψεις όσον αφορά την αξιο­πι­στία της θρησκευτικής κρίσης μας. Χιλιάδες χρόνια μετά, εμείς τα θύματά του, αποτίουμε εγκάρδιους φόρους τιμής, χωρίς να είναι ορατή πουθενά η δύναμη εκείνη, που θα υψώσει μια σοβαρή φωνή αφύπνισης, για να υποδείξει τις καθ' όλα φανερές ομολογίες, των αληθινά δόλιων πράξεων του.

Οι ιστορικοί αρέσκονται να αναλύουν μέχρι ανοησίας, τις μάχες και τις στρατιωτικές προελάσεις των λαών. Αδυνατούν όμως φαίνεται να παρακολουθήσουν τη γέν­νηση, προώθηση και επικράτηση ιδεών, ακόμα κι όταν αυτές τόσο φανερά περιγράφονται και ομολογούνται ως δόλιες, όπως στην περίπτωση του Χαλδαιο-βιβλικού γενάρχη Αβραάμ. Οι θεολογικές σχολές, ασχολούνται με τις λεπτομέρειες της δεδομένης πια αβρααμικής λατρείας, αλλά ποτέ δεν δέχονται μια ανοιχτή, συνολική επανεξέτασή της!

Η παγκόσμια βιβλιογραφική κριτική έρευνα γύρω απ’ τον άνθρωπο Αβραάμ, έχει δυστυ­χώς να επιδείξει ασήμαντες έως μηδενικές επιδόσεις, αν και τα στοιχεία που τον περιβάλλουν όπως είδαμε, ούτε λίγα είναι, ούτε αξιοκαταφρόνητα!

Μερικοί αρέσκονται να χωρίζουν την τέχνη της παραπλάνησης, σε λευκή και μαύρη μαγεία, ανάλογα από το αν αποσκοπεί απλά να εντυπωσιάσει, (λευκή) ή να βλάψει και να θανατώσει τα θύματά της (μαύρη)!

Αφήνω σε σας να καθορίσετε το χρώμα των αβρααμικών κατα­δο­λιεύσεων! Κι αν εξακολουθείτε να έχετε δυσκολίες, μην κουράζεστε, ό,τι δεν πρόλαβε να κάνει ο Αβραάμ για να σας πείσει, θα το δείτε να συμπληρώνεται ολοκάθαρα στα χέρια των αντάξιων απογόνων του!

Εγώ συμπληρώνω μόνο, ότι ο άνθρωπος αυτός, εβραϊστί λέγεται «Άμπραμ» ή «Αμπρα-χάμ» και η δημοφιλέστερη γνωστή σε όλους μας έκφραση μαγείας είναι: «Άμπρα κατ’ άμπρα»... ή επί το ορθότερον, Άμπραμ κατ’ Άμπραμ! Να είναι άραγε σύμπτωση που όλες οι λεπτομέρειες της μαγείας, ταιριάζουν τόσο τέλεια στο προφίλ αυτού του αλησμόνητου Χαλδαίου;

Μ. Καλόπουλος

[1] Βλέπε λεξικό: Liddell & Scot

[2] H ερυσίβη είναι παράσιτο των σιτηρών. Η βρώση τέτοιων σιτηρών, προκαλεί στον άνθρωπο παραισθήσεις ανάλογες του χημικού αντίστοιχου L.S.D.

ΒΛΕΠΕ ΕΠΙΣΗΣ:

Η γνώση είναι... η καλύτερη εκδίκηση!