Χριστιανοί παραδέχονται λαθροχειρίες στα κείμενα της Καινής Διαθήκης

Του Βιβλικού Σχολιαστή.

1)Όταν ο Ιησούς είπε: «Εγώ κι ο Πατέρας είμαστε ένα» ( Ιωάννης 10:30), μήπως εννοούσε ότι ήταν ίσοι; Μερικοί Τριαδιστές λένε ότι αυτό εννοούσε. Αλλά στα εδάφια Ιωάννης 17:21, 22, ο Ιησούς προσευχήθηκε σχετικά με τους ακολούθους του: «Ώστε να είναι όλοι ένα», και πρόσθεσε, «να είναι ένα μεταξύ τους, όπως εμείς είμαστε ένα». Προφανώς, οι μαθητές του Ιησού δεν γίνονται όλοι μέρος της Τριάδας. Αλλά έχουν από κοινού τον ίδιο σκοπό με τον Πατέρα και τον Γιο, το ίδιο είδος ενότητας που ενώνει τον Θεό και τον Χριστό.
2)Ο Ιησούς, απαντώντας σε μια ερώτηση του Θωμά, είπε: «Αν με γνωρίζατε, θα γνωρίζατε και τον Πατέρα μου· από αυτή τη στιγμή τον γνωρίζετε και τον έχετε δει», και αποκρινόμενος σε μια ερώτηση του Φιλίππου πρόσθεσε: «Αυτός που έχει δει εμένα έχει δει και τον Πατέρα». (Ιωαν. 14:5-9) Η εξήγηση που έδωσε στη συνέχεια ο Ιησούς δείχνει ότι αυτό συνέβαινε επειδή εκπροσωπούσε πιστά τον Πατέρα του, έλεγε τα λόγια του Πατέρα του και έκανε τα έργα του Πατέρα του. (Ιωαν 14:10, 11· παράβαλε Ιωαν. 12:28, 44-49.) Ήταν στην ίδια περίσταση, τη νύχτα του θανάτου του, που ο Ιησούς είπε σε εκείνους ακριβώς τους μαθητές: «Ο Πατέρας είναι μεγαλύτερος από εμένα».—Ιωαν 14:28.
3) Η ΒΑΜ λέει: «Διότι τρεις είναι οι μαρτυρούντες εν τω ουρανώ, ο Πατήρ, ο    Λόγος και το Άγιον Πνεύμα, και ούτοι οι τρεις είναι έν· και τρεις είναι οι μαρτυρούντες εν τη γη, το Πνεύμα και το ύδωρ και το αίμα, και οι τρεις ούτοι αναφέρονται εις το έν». (Και άλλες μεταφράσεις επίσης περιλαμβάνουν αυτό το Τριαδιστικό απόσπασμα.)
(Η ΜΠΚ έχει το απόσπασμα αυτό μέσα σε αγκύλες με την υποσημείωση: «Το εντός των αγκυλών κείμενο δεν υπάρχει στα κυριότερα χειρόγραφα». Παρόμοιο χειρισμό κάνει και η ΚΔΤΚ.)
Σχετικά με αυτό το Τριαδιστικό απόσπασμα, ο κριτικός κειμένων Φ. Χ. Α. Σκρίβενερ έγραψε: «Δεν πρέπει να διστάζουμε να διακηρύξουμε την πεποίθησή μας ότι οι αμφισβητούμενες λέξεις δεν γράφτηκαν από τον Άγιο Ιωάννη: ότι εισάχθηκαν αρχικά στα λατινικά χειρόγραφα στην Αφρική από το περιθώριο, όπου είχαν τεθεί ως ευσεβής και ορθόδοξη ερμηνεία για το εδάφιο Ιωάν. 5.8: ότι από τα λατινικά παρεισέφρησαν σε δύο ή τρεις μεταγενέστερους ελληνικούς κώδικες, και στη συνέχεια στο τυπωμένο ελληνικό κείμενο, έναν χώρο στον οποίο δεν είχαν κανένα δικαίωμα».—Εισαγωγή στην Κριτική της Καινής Διαθήκης ([A Plain Introduction to the Criticism of the New Testament] Κέμπριτζ, 1883, τρίτη έκδοση), σ. 654.

Επίσης, ο καθηγητής θεολογίας Χρήστος Ανδρούτσος, στο βιβλίο του Δογματική της Ορθοδόξου Ανατολικής Εκκλησίας, λέει:  «Το χωρίο αυτό, το οποίο λείπει από όλους τους αρχαίους κώδικες και τα χειρόγραφα και αγνοούνταν από όλους τους Πατέρες της Εκκλησίας, παρεμβλήθηκε μεταγενέστερα στο θεόπνευστο κείμενο».—Σελ. 75.

Τα ίδια λέει και η Καινή Διαθήκη κατά την έκδοση του Οικουμενικού Πατριαρχείου επιμέλεια Θ. ΚΟΥΝΤΟΥΡΑ στη σελίδα "ζ" του προλόγου της υπογεγραμμένου από την επιτροπεία:+Σάρδεων Μιχαήλ, +Σταυρουπόλεως Αποστόλου και Αντωνιάδη (εισηγητού) εγκριθείσας της εκδόσεως αυτής δια της υπ' αριθμ 747 αποφάσεως Υπουργείου της Παιδείας τη 20 Νοεμβρίου 1917. Αυτή η έκδοση συμπληρώνει, λέγοντας ότι το νόθο αυτό εδάφιο "διατηρείται κατά γνώμη της Ιεράς Συνόδου".

Βιβλικός Σχολιαστής

................................

Εμείς προσθέτουμε πως σύμφωνα με έρευνες της θεολογικής σχολής της Tubingen οι επεμβάσεις στα κείμενα ξεπερνούν τις 8.000.