Θεοφάνης: «Κι έχει βγει κι ένα βιβλίο απαράδεκτο για το Άγιο Φως, μην το πάρετε, διότι αυτός που το έγραψε είναι άσχετος, και βρήκε μόνο μαρτυρίες (θαύματος) υπέρ του φωτός, που οι περισσότερες είναι από τις ρώσικες δεισιδαιμονίες, και δεν αναφέρει άλλες (αρνητικές) μαρτυρίες... και πατριάρχες ακόμη... Πατριάρχης Ιεροσολύμων (Εφραίμ 1766-1771) είπε ότι το άγιο φως είναι αγυρτεία. Και πριν από διακόσια χρόνια είπε δεν μπορώ (να το λειτουργήσω),».

Πιστός: Για το βιβλίο του Χαράλαμπου Σκαρλακίδη λέτε;

Θεοφάνης: «Ναι, είναι απαράδεκτο, και δεν είναι επιστημονικό. Το κάνουν για λόγους εμπορικούς. Εμπορευόμεθα την ευσέβεια»

Πιστός: Βαριά κουβέντα αυτή που λέτε.

Θεοφάνης: «Το έχω πει και σ' αυτόν που το έγραψε. Λοιπόν να φωτιστείτε αγαπητοί μου πραγματικά, να γίνετε άνθρωποι λειτουργικοί, εκκλησιαστικοί... και να τα καταλάβουμε καλύτερα. Βοήθεια μας και καλή φώτιση». 21 Μαρ 2019. Αγιοταφίτης Αρχιεπίσκοπος Γεράσων Θεοφάνης (υποψήφιος για τον πατριαρχικό θρόνο το 2005).

Σχόλιο απ' το βιβλίο μου: ΘΑΥΜΑ ή ΑΠΑΤΗ ΤΟ ΑΓΙΟ Φως Της ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ:

(*) Ναι λοιπόν, υπήρξαν και κάποιοι ιεράρχες, που δεν κατάφεραν να αμβλύνουν εντελώς την συνείδησή τους με τα διάφορα σωτηριο-οικονομικά προσχήματα, όπως ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Εφραίμ,¹ που ενώ κατείχε την πατριαρχεία Ιεροσολύμων για πέντε χρόνια, (από το 1766 έως το 1771) και προφανώς ήταν από εκείνους που πρωταγωνιστούσαν στο σκηνοθετημένο δρώμενο, ο ίδιος «κατά την μαρτυρία του Νεόφυτου Καυσοκαλυβίτη, αποκάλεσε την τελετή «χειροποίητον μηχανουργίαν» και του παραγωγούςτου θαύματος«φωτοποιούς»,²προσφέροντας τους συγκεκριμένους χαρακτηρισμούς στον Κοραή και υλικό αμφισβήτησης στους Μoshem³ και Γίββωνα».⁴

Να τι δηλώνει επίσης, περί το 1800, εντελώς απομυθοποιητικά για το άγιον φως (ο αρχιεπίσκοπος Ρωσίας) ο Νικηφόρος⁵ Θεοτόκης: «ουκ απ' ουρανού κατέρχεται ουδ’ από του τάφου αναβλύζει, αλλ’ ο επί την διακονία αυτήν ταχθείς αρχιερεύς εις το λεγόμενον κουβούκλιο εισελθών, τον πυρίτην παίων (το σπίρτο τρίβοντας), πυρ εξάγει επάνω του τάφου, είτα εφάψας (μετά παίρνει) τας εν τω τάφω πρότερον τριβείσας λαμπάδας κρατών, εξέρχεται και το φως μεταδίδωσιν ως ηγιασμένον τη επαφή... και ο μεν αγελαίος λαός εκ του τάφου το φως εκείνο αναβλύσας νομίζει, ουδείς δε εναντίον αυτού (του φωτός) τολμά κάτι να ειπεί, φοβούμενος ότι κάτι κακό θα πάθει».⁶ Ποιος θα μπορούσε να κάνει σαφέστερη, μια τέτοια ομολογία;