Στην Ελλάδα αλλά και παγκοσμίως υπάρχουν πολλοί που απο πλάνη ή με διαστρευλωτική διάθεση διαδίδουν πως στην Ελλάδα δεν άνθισαν οι θετικές επιστήμες, αλλά οι αρχαίοι πρόγονοί μας περιορίστηκαν μόνο στην θεωρία, στην ποίηση και την φιλοσοφία. Μπροστά όμως στα αρχιτεκτονήματα, τους ναούς δηλαδή, τα θέατρα, τους λιμένες, τις πόλεις, τα υδραγωγεία, βρίσκονται ανέκφραστοι αφού τους διαψεύδουν τα υπολείμματα αυτά του αρχαίου κλέους. Παρακάτω παραθέτουμε έναν κατάλογο αρχαίων Ελλήνων επιστημόνων.

~ Αρχιτέκτονες ~

Αγάθαρχος ο Σάμιος | Αγαθοκλής ο Κορίνθιος | Αγάθων ο Κορίνθιος | Αγαμήδης ο Αρχιτέκτων | Αγασικράτης ο Κορίνθιος | Αγναπτος ο Αρχιτέκτων | Αλκαμένης ο Αθηναίος | Αμμώνιος ο Αρχιτέκτων | Αναξικράτης ο Μηχανικός | Ανδρόνικος ο Κυρρήστης | Ανθέμιος ο Τραλλιανός | Αντιμαχίδης ο Αρχιτέκτων | Αντιστάτης ο Αθηναίος | Αντίφιλος ο Αρχιτέκτων | Απολλόδωρος ο Αθηναίος | Απολλόδωρος ο Δαμασκηνός | Απολλώνιος ο Αλεξανδρεύς | Απολλώνιος ο Αρχιτέκτων | Αρισταίνετος ο Κυζικηνός | Αρίστανδρος ο Μεγαλοπολίτης | Αρκέσιος ο Τραλλιανός | Αρχέδημος ο Θηραίος | Αρχίας ο Κορίνθιος | Αρχίλογος ο Αθηναίος | Ασκληπιάδης ο Κυζικηνός | Ασκληπιάδης ο Λαμψακηνός | Ασκληπιόδωρος ο Μηχανικός | Ατταίος ο Μύσιος | Βαθυκλής ο Μαγνήσιος | Βούπαλος ο Χίος | Γιτιάδας ο Σπαρτιάτης | Γοργώνιος ο Αντιοχεύς | Δαίδαλος ο Αθηναίος | Δάφνις ο Μιλήσιος | Δεινοκράτης ο Ρόδιος | Δεινοχάρης ο Αλεξανδρεύς | Δεξιφάνης ο Κνίδιος | Δημήτριος ο Εφέσιος | Δημοκλής ο Αρχιτέκτων | Δημοκόπος ο Συρακούσιος | Διοκλής ο Ρήγιος | Διονύσιος ο Αλικαρνασσεύς | Διονύσιος ο Τμώλειος | Δίων ο Ιταλικός | Επικλής ο Συρακούσιος | Επικράτης ο Βυζάντιος | Ερμογένης ο Πριηνεύς | Ερμόδωρος ο Σαλαμίνιος | Ερμοκρέων ο Αρχιτέκτων | Ερμων ο Αρχιτέκτων | Ευθύδομος ο Αθηναίος | Ευπόλεμος ο Αργείος | Ζήνων ο Κιτιεύς | Ηρακλείδης ο Μηχανικός | Ήρων ο Λίβυος | Θεοδόσιος ο Τριπολίτης | Θεόδοτος ο Αρχιτέκτων | θεόδωρος ο Σάμιος | Θεόδωρος ο Φωκαεύς | Θέρσιλος ο Μεγαλοπολίτης | Θρασυμήδης ο Πάριος | Ικτίνος ο Αθηναίος | Ιππίας ο Μηχανικός | Ιππόδαμος ο Μιλήσιος | Ισίδωρος ο Νεώτερος | Ισίδωρος ο Πρεσβύτερος | Ιωάννης ο Βυζάντιος | Κάλαισχρος ο Αρχιτέκτων | Καλλικράτης ο Αθηναίος | Καλλίμαχος ο Αθηναίος | Καλλίνος ο Κορίνθιος | Καρπίων ο Αρχιτέκτων | Κηφισόδοτος ο Αθηναίος | Κλεισθένης ο Ερετριεύς | Κλεομένης ο Συρακούσιος | Κλέων ο Σπαρτιάτης | Κόροιβος ο Αρχιτέκτων | Κύρος ο Ιταλικός | Λάκρατης ο Αρχιτέκτων | Λεωνίδας ο Νάξιος | Λίβων ο Ηλείος | Μεγακλής ο Αρχιτέκτων | Μελάνιππος ο Αρχιτέκτων | Μένεσθης ο Αρχιτέκτων | Μεταγένης ο Κνώσσιος | Μεταγένης ο Ξυπέτιος | Μνησικλής ο Αθηναίος | Νίκων ο Περγαμεύς | Ξεναίος ο Μηχανικός | Ξενόδωρος ο Κορίνθιος | Ξενοκλής ο Χολαργεύς | Παιώνιος ο Εφέσιος | Παρμενίων ο Μακεδών | Περίττας ο Μηχανικός | Ποθαίος ο Συρακούσιος | Πολύκλειτος ο Αργείος | Πόντιος ο Αλεξανδρεύς | Πορίνος ο Αρχιτέκτων | Πυθέος ο Αλικαρνασσεύς | Πύρρος ο Αρχιτέκτων | Ροίκος ο Φιλαίου | Σάτυρος ο Πάριος | Σκόπας ο Πάριος | Σμίλις ο Αγινεύς | Σπίνθαρος ο Κορίνθιος | Σώστρατος ο Κνίδιος | Τηλεκλής ο Σάμιος | Τηλεφάνης ο Φωκαεύς | Τροφώνιος ο Αρχιτέκτων | Φανέας ο Δήλιος | Φίλαγρος ο Αρχιτέκτων | Φιλίσκος ο Αρχιτέκτων | Φιλοκλής ο Αχαρνεύς | Φίλων ο Ελευσίνιος | Χάρης ο Λίνδιος | Χειροκράτης ο Εφέσσιος | Χερσίφρων ο Κνώσσιος.

~ Αστρονόμοι ~

Αγλαονίκη η Θέτταλις | Αγρίππας ο Βιθύνιος | Άδραστος ο Αφροδισιεύς | Αέτιος ο Αντιοχεύς | Αισχύλος ο Αστρονόμος | Αλέξανδρος ο Πλευρώνιος | Αλκμαίων ο Κροτωνιάτης | Αναξαγόρας ο Κλαζομενεύς | Αναξίμανδρος ο Μιλήσιος | Αναξιμένης ο Μιλήσιος | Ανδρόνικος ο Κυρρήστης | Αντίπατρος ο Τύριος | Απολλώνιος ο Λαοδικείας | Απολλώνιος ο Μύνδιος | Απολλώνιος ο Περγαίος | Άρατος ο Σολεύς | Αρίσταρχος ο Σάμιος | Αριστείδης ο Σάμιος | Αριστόθηρος ο Αλεξανδρεύς | Αριστοτέλης ο Σταγειρίτης | Αρίστυλλος ο Σάμιος | Άρπαλος ο Σάμιος | Αρριανός ο Μετεωρολόγος | Αρχέλαος ο Αθηναίος | Άτταλος ο Ρόδιος | Αυτόλυκος ο Πιταναίος | Αχιλλεύς Τάτιος | Βίων ο Αβδηρίτης | Βόηθος ο Σιδώνιος | Γέμινος ο Ρόδιος | Δαμάσκιος ο Δαμασκηνός | Δημόκριτος ο Αβδηρίτης | Δημόφιλος ο Αστρονόμος | Δικαίαρχος ο Μεσσήνιος | Διόδωρος ο Αλεξανδρεύς | Διονύσιος ο Αλεξανδρεύς | Δίων ο Νεαπολίτης | Δοσίθεος ο Πηλούσιος | Δωρόθεος ο Σιδώνιος | Έκφαντος ο Κροτωνιάτης | Ελικών ο Κυζικηνός | Επιγένης ο Βυζάντιος | Επίκουρος ο Σάμιος | Επιμενίδης ο Κρής | Ερατοσθένης ο Κυρηναίος | Ερμιππος ο Καλλιμάχειος | Εύδημος ο Ρόδιος | Εύξοδος ο Κνίδιος | Ευκτήμων ο Αθηναίος | Εχεκράτης ο Φλιούντιος | Ηλιόδωρος ο Αλεξανδρεύς | Ηρακλείδης ο Ποντικός | Ηράκλειτος ο Εφέσιος | Ησίοδος ο Ασκραίος | Ηφαιστίων ο Θηβαίος | Θαλής ο Μιλήσιος | Θέων ο Αλεξανδρεύς | Θράσυλλος ο Αλεξανδρεύς | Ικέτας ο Συρακούσιος | Ιουλιανός ο Λαοδικεύς | Ιουλιανός ο Αυτοκράτωρ | Ίππαρχος ο Ρόδιος | Ιππίας ο Μηχανικός | Ιππόνικος ο Πιταναίος | Ιωάννης Μαλάλας | Ιωάννης ο Φιλόπονος | Κάλλιπος ο Κυζικήνος | Κάρπος ο Αντιοχεύς | Κλεομήδης ο Κοσμογράφος | Κλεόστρατος ο Τενέδιος | Κόνων ο Σάμιος | Κριτόδημος ο Αλεξανδρεύς | Κρίτων ο Νάξιος | Λεπτίνης ο Αλεξανδρεύς | Λεωνίδας ο Αλεξανδρεύς | Λύσις ο Ταραντίνος | Μενέλαος ο Αλεξανδρεύς | Μέτων ο Αθηναίος | Νίκων ο Περγαμεύς | Ξέναρχος ο Σελεύκειος | Ξενοκράτης ο Χαλκηδόνιος | Ξενοφάνης ο Κολοφώνιος | Οινοπίδης ο Χίος | Παύλος ο Αλεξανδρεύς | Πορφύριος ο Τύριος | Ποσειδώνιος ο Απαμεύς | Πρόκλος ο Λύκιος | Πτολεμαίος ο Κλαύδιος | Πυθαγόρας ο Σάμιος | Πυθέας ο Μασσαλιώτης | Σέλευκος ο Σελεύκειος | Σωσιγένης ο Αλεξανδρεύς | Σωσιγένης ο Περιπατητικός | Τεύκρος ο Κυζικηνός | Τίμαιος ο Λοκρός | Τιμοχάρης ο Αλεξανδρεύς | Υπατία η Γεωμετρική | Υψικλής ο Αλεξανδρεύς | Φερεκύδης ο Σύριος | Φίλιππος ο Μενδαίος | Φίλιππος ο Οπούντιος | Φιλόλαος ο Ταραντίνος | Χαλκίδιος ο Αστρονόμος | Χάρμανδος ο Μαθηματικός.

~ Βιολόγοι ~

Αθήναιος ο Ατταλικός | Αναξίμανδρος ο Μιλήσιος | Αριστοτέλης ο Σταγειρίτης | Αρχέστρατος ο Γελώος | Βόλος ο Μενδήσιος | Ίππων ο Σάμιος.

~ Βοτανολόγοι ~

Αισχυλίδης ο Αθηναίος | Αλέξανδρος ο Τραλλιανός | Άρατος ο Σολεύς | Ασκληπιόδοτος ο Αλεξανδρεύς | Άτταλος ο Φιλομήτωρ | Διοκλής ο Καρύστιος | Διονύσιος ο Περιηγητής | Διοσκορίδης ο Πεδάνιος | Κάσσιος ο Ιτυκαίος | Κρατεύας ο Ριζοτόμος | Νίκανδρος ο Κολοφώνιος | Ορειβάσιος ο Περγαμεύς | Πάμφιλος ο Αλεξανδρεύς | Φανίας ο Ερέσιος | Φλωρεντίνος ο Γεωπόνος | Χρύσιππος ο Κνίδιος.

~ Γεωγράφοι - Χαρτογράφοι ~

Αγαθαρχίδης ο Κνίδιος | Αγαθήμερος ο Ορθωνος | Αγαθοδαίμων ο Αλεξανδρεύς | Αγαθοκλής ο Μιλήσιος | Αγαθοκλής ο Χίος | Αγάθων ο Σάμιος | Αγάκλυτος ο Περιηγητής | Αθηνόδωρος ο Αγχιαλεύς | Ακέσανδρος ο Κυρηνεύς | Ακεστόδωρος ο Μεγαλοπολίτης | Ακουσίλαος ο Αργείος | Αλέξανδρος ο Λύχνος | Αλέξανδρος ο Μύνδιος | Αλέξανδρος ο Πολυίστωρ | Αλκέτας ο Περιηγητής | Αμμιανός ο Αντιοχεύς | Αμμώνιος ο Αλεξανδρεύς | Αμύντας ο Βηματιστής | Αναξικράτης ο Εξερευνητής | Αναξίμανδρος ο Μιλήσιος | Αναξιμένης ο Μιλήσιος | Ανδροίτας ο Τενέδιος | Ανδροσθένης ο Θάσιος | Άνδρων ο Αλικαρνασσεύς | Άνδρων ο Τήιος | Αντιφάνης ο Θράξ | Αντώνιος Διογένης | Απελλάς ο Κυρηναίος | Απελάς ο Ποντικός | Απίων ο Πλειοστονίκης | Απολλόδωρος ο Αθηναίος | Απολλωνίδης ο Νικαεύς | Απολλώνιος ο Ρόδιος | Απολλώνιος ο Τυανεύς | Αππιανός ο Αλεξανδρεύς | Άρατος ο Κνίδιος | Αρισταγόρα ο Μιλήσιος | Αριστείδης ο Σάμιος | Αριστοκράτης ο Σπαρτιάτης | Αρμενίδας ο Θηβαίος | Αρριανός ο εκ Νικομηδείας | Αρτεμίδωρος ο Εφέσιος | Αρχίας ο Πελλαίος | Αρχίλογος ο Πάριος | Ασκληπιάδης ο Κύπριος | Αυτόλυκος ο Πιταναίος | Βαίτων ο Βηματιστής | Βίων ο Αβδηρίτης | Βίων ο Σολεύς | Βωτθαίος ο Γεωγράφος | Γέμινος ο Ρόδιος | Δαϊμαχος ο Πλαταιεύς | Δημήτριος ο Καλλατιανός | Δημήτριος ο Σκήψιος | Δημοδάμας ο Μιλήσιος | Δικαίαρχος ο Μεσσήνιος | Διογένης ο Κυζικηνός | Διογένης ο Σικυώνιος | Διόδωρος ο Περιηγητής | Διόδωρος ο Σάμιος | Διονύσιος ο Αλεξανδρεύς | Διονύσιος ο Βυζάντιος | Διονύσιος ο Καλλιφώντος | Διονύσιος ο Περιηγητής | Διονύσιος ο Ρόδιος | Διονυσόδωρος ο Μήλιος | Εκαταίος ο Αβδηρίτης | Εκαταίος ο Ερετριεύς | Εκαταίος ο Μιλήσιος | Εκαταίος ο Τήιος | Ελλάνικος ο Λέσβιος | Ερατοσθένης ο Κυρηναίος | Έρμιππος ο Καλλιμάχειος | Εύδοξος ο Κνίδιος | Εύδοξος ο Κυζικηνός | Εύδοξος ο Ρόδιος | Ευήμερος ο Μεσσήνιος | Ευθυμένης ο Μασσαλιώτης | Ευκτήμων ο Αθηναίος | Ευσέβιος ο Καισαρεύς | Έφορος ο Κυμαίος | Ζήμαρχος ο Κιλίκιος | Ζηνοθέμις ο Γε��γράφος | Ζώπυρος ο Αλεξανδρεύς | Ηλιόδωρος ο Αθηναίος | Ηρακλείδης ο Στρατηγός | Ηρόδοτος ο Αλικαρνασσεύς | Ηρωδιανός ο Αντιόχειος | Ησίοδος ο Ασκραίος | Θεοδόσιος ο Τριπολίτης | Θεόπομπος ο Χίος | Ιάμβουλος ο Σύριος | Ίππαλος ο Κυβερνήτης | Ιππύς ο Ρήγιος | Ισίδωρος ο Χαρακηνός | Ιστρος ο Καλλιμάχειος | Ιωάννης Μαλάλας | Κλείταρχος ο Μακεδών | Κλεομήδης ο Κοσμογράφος | Κλέων ο Σικελιώτης | Κόνων ο Σάμιος | Κοσμάς ο Ινδοκοπλεύστης | Κράτης ο Μαλλώτης | Κτησίας ο Κνίδιος | Κτησιφών ο Γεωγράφος | Κωλαίος ο Σάμιος | Λύκος ο Ρηγίνος | Μαρίνος ο Τύριος | Μαρκιανός ο Ηρακλειώτης | Μαρσύας ο Πελλαίος | Μεγασθένης ο Ίων | Μενεκλής ο Αθηναίος | Μενεκράτης ο Ελαίτης | Μένιππος ο Περγαμεύς | Μνασέας ο Πατρεύς | Νέαρχος ο Κρης | Νίκανδρος ο Θυατειρηνός | Νικίας ο Μαλλωτής | Νύμφις ο Ηρακλειώτης | Νυμφόδωρος ο Συρακούσιος | Ξεναγόρας ο Ηρακλειώτης | Ξενοφάνης ο Κολοφώνιος | Ξενοφών ο Αθηναίος | Ξενοφών ο Λαμψακηνός | Όμηρος | Ονησίκριτος ο Αιγινεύς | Οφέλας ο Κυρηναίος | Πάππος ο Αλεξανδρεύς | Πατροκλής ο Μακεδών | Παυσανίας ο Περιηγητής | Πλάτων ο Αθηναίος | Πλούταρχος ο Χαιρωνεύς | Πολέμαρχος ο Κυζικηνός | Πολέμων ο Περιηγητής | Πολύβιος ο Μεγαλοπολίτης | Πολύκλειτος ο Λαρισαίος | Ποσειδώνιος ο Απαμεύς | Προκόπιος ο Καισαρεύς | Πρωταγόρας ο Περιηγητής | Πτολεμαίος Κλαύδιος | Πυθέας ο Μασσαλιώτης | Ριανός ο Βηναίος | Σεραπίων ο Αντιοχεύς | Σιμμίας ο Ρόδιος | Σιμωνίδης ο Μοροεύς | Σκύλαξ ο Καρυανδεύς | Σκύμνος ο Χίος | Στέφανος ο Βυζάντιος | Στράβων ο Αμάσειος | Σωκράτης ο Αργείος | Σώσανδρος ο Κυβερνήτης | Τεύκρος ο Κυζικηνός | Τίμαιος ο Ταυρομένιος | Τιμοσθένης ο Ρόδιος | Τιμοχάρης ο Αλεξανδρεύς | Φερεκύδης ο Αθηναίος | Φιλήμων ο Περιηγητής | Φίλων ο Γεωγράφος | Φιλωνίδης ο Χερσονάσιος | Χάρων ο Λαμψακηνός.

~ Γεωπόνοι - Φυτολόγοι ~

Αγαθοκλής ο Χίος | Αθήναιος ο Ναυκρατίτης | Αιλιανός ο Σοφιστής | Αισχρίων ο Γεωπόνος | Αμερίας ο Μακεδών | Ανατόλιος ο εκ Βυρηττού | Αντίγονος ο Κυμαίος | Απολλόδωρος ο Λήμνιος | Αριστοφάνης ο Μαλλώτης | Αρχύτας ο Γεωπόνος | Άτταλος ο Φιλομήτωρ | Βίων ο Σολεύς | Βόλος ο Μενδήσιος | Δίδυμος ο Αλεξανδρεύς | Διοφάνης ο Νικαεύς | Επιγένης ο Ρόδιος | Ησίοδος ο Ασκραίος | Θεόφραστος ο Ερέσιος | Μενέστωρ ο Συβαρίτης | Νίκανδρος ο Κολοφώνιος | Φλωρεντίνος ο Γεωπόνος | Χρύσιππος ο Κνίδιος.

~ Διαιτολόγοι ~

Αθήναιος ο Ναυκρατίτης | Αρχέστρατος ο Γελώος | Ηγήσιππος ο Ταραντίνος.

~ Ζωολόγοι - Ιχθυολόγοι ~

Αγαθοκλής ο εξ Άτρακτος | Αθήναιος ο Ναυκρατίτης | Αιλιανός ο Σοφιστής | Αλέξανδρος ο Μύνδιος | Αριστοτέλης ο Σταγειρίτης | Αριστοφάνης ο Βυζάντιος | Δίφιλος ο Λαοδικεύς | Δωρίων ο Ιχθυολόγος | Μενεκράτης ο Εφέσιος | Οππιανός ο Απαμεύς | Οππιανός ο Κιλίκιος | Τιμόθεος ο Γαζαίος.

~ Μαθηματικοί ~

Αγάθαρχος ο Σάμιος | Αγησίστρατος ο Σπαρτιάτης | Άδραστος ο Αφροδισιεύς | Αθήναιος ο Κυζικηνός | Αθήναιος ο Τακτικός | Αίθρα η Τροιζηνία | Αισχύλος ο Αστρονόμος | Αλέξανδρος ο Πλευρώνιος | Αμμώνιος ο Αλεξανδρεύς | Αμύκλας ο Ηρακλειώτης | Ανατόλιος ο Αλεξανδρεύς | Ανθέμιος ο Τραλλιανός | Αντιφών ο Αθηναίος | Απολλώνιος ο Περγαίος | Άρατος ο Σολεύς | Αρετή η Κυρηνεία | Αριγνώτη η Σαμία | Αρισταίος ο Κορτωνιάτης | Αρισταίος ο Πρεσβύτερος | Αριστείδης ο Σάμιος | Αριστόθηρος ο Αλεξανδρεύς | Αριστόξενος ο Ταραντίνος | Αριστοτέλης ο Σταγειρίτης | Αριστοφάνης ο Γεωμέτρης | Αρχιμήδης ο Συρακούσιος | Αρχύτας ο Ταραντίνος | Ασκληπιάδης ο Αλεξανδρεύς | Ασκληπιός ο Τραλλεύς | Άτταλος ο Ρόδιος | Αυτόλυκος ο Πιτανεύς | Βασιλείδης ο Τύριος | Βίων ο Αβδηρίτης | Βόηθος ο Σιδώνιος | Βούθηρος ο Κυζικηνός | Βρύσων ο Ηρακλειώτης | Βόλος ο Μενδήσιος | Γέμινος ο Ρόδιος | Δαμώ η Κροτώνια | Δεινόστρατος ο Γεωμέτρης | Δημήτριος ο Αθηναίος | Δημήτριος ο Αλεξανδρεύς | Δημήτριος ο Λάκων | Δημόκριτος ο Αβδηρίτης | Διόδωρος ο Αλεξανδρεύς | Διοκλής ο Αλεξανδρεύς | Διονύσιος ο Αλεξανδρεύς | Διονύσιος ο Κυρηναίος | Διονυσόδωρος ο Αμάσειος | Διονυσόδωρος ο Μήλιος | Διόφαντος ο Αλεξανδρεύς | Δίων ο Νεαπολίτης | Δομνινός ο Λαρισσαίος | Δοσίθεος ο Πηλούσιος | Ελίκων ο Κυζικηνός | Επιμενίδης ο Κρής | Ερμείς ο Αθηναίος | Ερμότιμος ο Κολοφώνιος | Ερμόφιλος ο Τυφλός | Ερυκηνός ο Σικελιώτης | Εύδημος ο Ρόδιος | Εύδοξος ο Κνίδιος | Ευκλείδης ο Αλεξανδρεύς | Ευτόκιος ο Ασκαλώνιος | Εχεκράτης ο Φλιούντιος | Ζηνόδωρος ο Γεωμέτρης | Ζήνων ο Ελεάτης | Ηλιόδωρος ο Λαρισσαίος | Ήρων ο Αλεξανδρεύς | Θαλής ο Μιλήσιος | Θεαίτητος ο Αθηναίος | Θεανώ η Θουρία | Θεμιστόκλεια η Δελφίς | Θεοδόσιος ο Τριπολίτης | Θεόδωρος ο Κυρηναίος | Θεόδωρος ο Σολεύς | Θεόφραστος ο Ερέσιος | Θεύδιος ο Μάγνης | Θέων ο Αλεξανδρεύς | Θέων ο Σμυρναίος | Θυμαρίδας ο Πάριος | Ιάμβλιχος ο Χαλκιδηνός | Ίππαρχος ο Ρόδιος | Ίππασος ο Μεταποντίνος | Ιππίας ο Ηλείος | Ιππόδαμος ο Χίος | Ιππόνικος ο Πιταναίος | Ισίδωρος ο Πρεσβεύτερος | Ιωάννης ο Φιλόπονος | Κάρπος ο Αντιοχεύς | Κλεάνθης ο Ασσιος | Κόνων ο Σάμιος | Κτησίβιος ο Αλεξανδρεύς | Λεπτίνης ο Αλεξανδρεύς | Λεωδάμας ο Θάσιος | Λέων ο Βυζάντιος | Λέων ο Μαγνήσιος | Λεωνίδας ο Αλεξανδρεύς | Λύσις ο Ταραντίνος | Μαρίνος ο Τύριος | Μαρίνος ο Φλάβιος | Μέναιχμος ο Θράξ | Μενέλαος ο Αλεξανδρεύς | Μέτων ο Αθηναίος | Μητρόδωρος ο Χίος | Μνασέας ο Πατρεύς | Μοίρις ο Γεωμέτρης | Ναυκράτης ο Περγαμεύς | Νεοκλείδης ο Γεωμέτρης | Νικόμαχος ο Γερασηνός | Νικομήδης ο Αλεξανδρεύς | Νικοτέλης ο Κυρηναίος | Νίκων ο Περγαμεύς | Ξενοκράτης ο Χαλκηδόνιος | Οινοπίδης ο Χίος | Παναίτιος ο Ρόδιος | Πάππος ο Αλεξανδρεύς | Παρμενίων ο Μακεδών | Περικτιόνη η Αθηναία | Περσεύς ο Γεωμέτρης | Πλάτων ο Αθηναίος | Πολέμαρχος ο Κυζικηνός | Πολυγνώτη η Πυθαγόρειος | Πορφύριος ο Τύριος | Πρόκλος ο Λύκιος | Πτολεμαίος Κλαύδιος | Πυθαγόρας ο Σάμιος | Πυθαίς η Ζηνοδώρου | Πυθέας ο Μασσαλιώτης | Σέλευκος ο Σελεύκειος | Σέξτος ο Εμπειρικός | Σεραπίων ο Αντιοχεύς | Σερήνος ο Αντινοεύς | Σιμπλίκιος ο Κιλίκιος | Σκοπίνας ο Συρακούσιος | Σπεύσιππος ο Αθηναίος | Σπόρος ο εκ Νίκαιας | Στράτων ο λαμψακηνός | Συριανός ο Αλεξανδρεύς | Σωκράτης ο Αθηναίος | Σωσιγένης ο Αλεξανδρεύς | Τίμαιος ο Λοκρός | Τυμίχα η Σπαρτιάτις | Υπατία η Γεωμετρική | Υψικλής ο Αλεξανδρεύς | Φίλιππος ο Μενδαίος | Φίλιππος ο Οπούντιος | Φιλόδημος ο Γαδαρεύς | Φιλόλαος ο Ταραντίνος | Φίλων ο Τυανεύς | Φιλωνίδης ο Λαοδικεύς | Χάρμανδρος ο Μαθηματικός.

~ Μεταλλουργοί ~

Γλαύκος ο Χίος | Γόργος ο Ιάσιος | Φίλων ο Μεταλλουργός.

~ Μετεωρολόγοι ~

Αέτιος ο Αντιοχεύς | Άρατος ο Σολεύς | Αρριανός ο Μετεωρολόγος | Βόηθος ο Σιδώνιος | Επίκουρος ο Σάμιος | Ευκτήμων ο Αθηναίος | Εύδοξος ο Κνίδιος | Ίππαλος ο Κυβερνήτης | Ιππόδαμος ο Μιλήσιος | Ποσειδώνιος ο Απαμεύς.

~ Μηχανικοί ~

Αγησίστρατος ο Σπαρτιάτης | Αθήναιος ο Τακτικός | Αινείας ο Τακτικός | Ανεξικράτης ο Μηχανικός | Ανάχαρσις ο Σκύθης | Ανδρόνικος ο Κυρρηστής | Ανθέμιος ο Τραλλιανός | Απολλόδωρος ο Δαμασκηνός | Αριστόβουλος ο Κασσανδρεύς | Αρπαλος ο Σάμιος | Αρτέμων ο Κλαζομενεύς | Αρχιμήδης ο Συρακούσιος | Αρχύτας ο Ταραντίνος | Ασκληπιόδωρος ο Μηχανικός | Ατταίος ο Μύσσιος | Αυξέντιος ο Αδανεύς | Βαίτων ο Βηματιστής | Βίτων ο Τακτικός | Δαίδαλος ο Αθηναίος | Δεινοχάρης ο Αλεξανδρεύς | Δημήτριος ο Πιλιορκητής | Δημόκλειτος ο Εφευρέτης | Δημομέλης ο Παιανιεύς | Διάδης ο Πελλαίος | Δίδυμος ο Μηχανικός | Διογένης ο Κυζικηνός | Διονύσιος ο Πολιορκητής | Διονύσιος ο Πρεσβεύτερος | Διονυσόδωρος ο Μήλιος | Δωρίων ο Αλεξανδρεύς | Εμπεδοκλής ο Ακραγαντινός | Επίμαχος ο Αθηναίος | Ευπαλίνος ο Μεγαρεύς | Ευρυκλής ο Σπαρτιάτης | Ευτόκιος ο Ασκαλώνιος | Ζώπυρος ο Ταραντίνος | Ηγήτωρ ο Βυζάντιος | Ηρακλείδης ο Μηχανικός | Ήρων ο Αλεξανδρεύς | Ήρων ο Λίβυος | Θαλής ο Μιλήσιος | Θεόδωρος ο Σάμιος | Ιππίας ο μηχανικός | ισίδωρος ο Αβυδηνός | Ισίδωρος ο Πρεσβεύτερος | Ιωάννης ο Βυζάντιος | Καλλίας ο Ρόδιος | Κάρπος ο Αντιοχεύς | Κλεόδημος ο Βυζάντιος | Κλεόξενος ο Μηχανικός | Κράτης ο Μαλλώτης | Κράτης ο Ολύνθιος | Κτησίβιος ο Αλεξανδρεύς | Μανδροκλής ο Σάμιος | Μέτων ο Αθηναίος | Νικωνίδας ο Θεσσαλός | Νυμφόδωρος ο Συρακούσιος | Ξεναίος ο Μηχανικός | Ονήσανδρος ο Στρατηγικός | Πακόνιος ο Εφέσιος | Πάππος ο Αλεξανδρεύς | Περίανδρος ο Κορίνθιος | Περίττας ο Μηχανικός | Πεφρασμένος ο Τύριος | Πολέμων ο Περιηγητής | Πολύειδος ο Μηχανικός | Σκοπίνας ο Συρακούσιος | Σώστρατος ο Κνίδιος | Τρύφων ο Αλεξανδρεύς | Φαίαξ ο Ακραγαντινός | Φίλων ο Βυζάντιος | Φιλωνίδης ο Χερσονάσιος | Χαιρεφάνης ο Ευβοεύς | Χαρίας ο Μακεδών | Χάρων ο Μαγνήσιος | Χρύσης ο Αλεξανδρεύς.

~ Ναυπηγοί ~

Αμεινοκλής ο Κορίνθιος | Αρχίας ο Κορίνθιος.

~ Ορυκτολόγοι ~

Δράκων ο Κερκυρεύς | Νικίας ο Μαλλώτης | Σώτακος ο Καρύστιος.

~ Πολεμική Τέχνη ~

Αιλιανός ο Τακτικός | Αινείας ο Τακτικός | Σκληπιάδης ο Αλεξανδρεύς | Πολύαινος ο Μακεδών.

~ Φαρμακοποιοί ~

Αθήναιος ο Ατταλικός | Αλέξανδρος ο Τραλλιανός | Ανδρόμαχος ο Νεώτερος | Ανδρόμαχος ο Πρεσβύτερος | Απολλόδωρος ο Ιολόγος | Αρχιγένης ο Απαμεύς | Ασκληπιάδης ο Φαρμακίων | Δίδυμος ο Αλεξανδρεύς | Διοσκορίδης ο Πεδάνιος | Εύδημος ο Αθηναίος | Εύδημος ο Χίος | Ηρακλείδης ο Ταραντίνος | Κλέων ο Κυζικήνος | Κρατεύας ο Ριζοτόμος | Κρίτων ο Φαρμακοποιός | Μενεκράτης ο Ρωμαίος | Νίκανδρος ο κολοφώνιος | Ορειβάσιος ο Περγαμεύς | Σεραπίων ο Αλεξανδρεύς | Φιλίνος ο Κώος | Φίλων ο Ταρσεύς.

~ Φυσικοί ~

Αέτιος ο Αντιοχεύς | Αλκμαίων ο Κροτωνιάτης | Αναξαγόρας ο Κλαζομενεύς | Αναξιμένης ο Μιλήσιος | Αντιφών ο Αθηναίος | Αριστοτέλης ο Σταγειρίτης | Αρριανός ο Μετεωρολόγος | Αρχέλαος ο Αθηναίος | Ασκληπιόδοτος ο Αλεξανδρεύς | Βοήθος ο Σιδώνιος | Βόλος ο Μενδήσιος | Δαμιανός ο Ηλιοδώρου | Δημόκριτος ο Αβδηρίτης | Διογένης ο Απολλωνιάτης | Διόδωρος ο Αλεξανδρεύς | Διοκλής ο Αλεξανδρεύς | Εμπεδοκλής ο Ακραγαντινός | Ζηνοθέμις ο Γεωγράφος | Ηράκλειτος ο Εφέσιος | Ηρων ο Αλεξανδρεύς | Θαλής ο Μιλήσιος | Ιππόδαμος ο Μιλήσιος | Ίππων ο Σάμιος | Κλεάνθης ο Ασσιος | Κτησίβιος ο Αλεξανδρεύς | Λεύκιππος ο Μιλήσιος | Μενέλαος ο Αλεξανδρεύς | Παρμενίδης ο Ελεάτης | Στράτων ο Λαμψακηνός | Σώτακος ο Καρύστιος.

~ Χημικοί ~

Αντίοχος ο Επιφανής | Δημόκριτος ο Μυσταγωγός | Ζώσιμος ο Πανοπολίτης | Κλεοπάτρα η Αλεξανδρίς | Κλεοπάτρα η Φιλοπάτωρ | Μιθριδάτης ο Ευπάτωρ | Ολυμπιόδωρος ο Θηβαίος | Συνέσιος ο Κυρηναίος.

Λίγα Λόγια Για Μερικούς Αγνώστους Επιστήμονες

Ο γεωγράφος και εθνογράφος Αγαθαρχίδης ο Κνίδιος { 2ος αιών. μ.χ. } περιγράφει περίεργα ζώα και φυτά { π.χ. μυρμηκολέοντες } τη ζωή των λαών της Αραβίας και της Ανατολικής Αφρικής. Μιλά για τις πλημμύρες του Νείλου και τα μεταλλεία χρυσού της Αιθιοπίας.

Η μαθηματικός Αίθρα η Τροιζηνία { 9ος αιών. π.χ. } κόρη του Πιτθέως, σύζυγος του Αιγέως και μητέρα του Θησέα, δίδαξε την χρήση του Άβακος χρησιμοποιώντας το Κρητομυκηναίκό σύστημα που ήταν πολύπλοκο και είχε σύμβολα που έπρεπε να επαναλαμβάνονται διαρκώς.

Ο γεωγράφος Αλέξανδρος ο Πολυϊστορ { 105 μ.χ. } ήταν γραμματικός της σχολής της Περγάμου που ίδρυσε ο Κράτης. Για βασικές αρχές δέχεται το " εν " και την " αόρατο δυάδα ".

Ο αστρονόμος φυσικός Αναξαγόρας { 500 - 428 π.χ. } ίδρυσε φιλοσοφική σχολή στη Λάμψακο. Δίδαξε το άπειρο της ύλης και την περιστροφική κίνηση. κατά τον Αναξαγόρα ο νούς κινεί την ύλη. Για το λόγο αυτό οι σύγχρονοι του τον ονόμασαν " Νούν ". Δεν υπάρχει για αυτόν προέλευση, ούτε αποστολή των όντων, αλλά αναμείξεις { συμμιγεσθαι } και αποσυνθέσεις { διακρίνεσθαι }.

Ο γεωγράφος Ανδροσθένης ο Θάσιος { 4ος αιών. π.χ. } ήταν απο την Αμφίπολη και έγραψε τον " Παράπλου της Ινδικής " και τον " Περίπλου του Περσικού κόλπου ".

Ο Μαθηματικός Απολλώνιος ο Περγαίος { 260 - 190 ή 170 π.χ. } κάνει για πρώτη φορά συστηματική μελέτη των κωνικών τομών και καθιερώνει του όρους " υπερβολή " και " έλειψη ".

Ο αστρονόμος Αρίσταρχος ο Σάμιος { 320 - 250 π.χ. } δίδαξε την περιστροφή της γής γύρω απο τον άξονα της, πρόσθεσε 1/1623 της ημέρας στο ηλιακό έτος, εκτίμησε τη διάρκεια του Μεγάλου Έτους { σεληνιακό - ηλιακό κύκλος } σε 2.434 έτη. Ο Κοπέρνικος { 1473 - 1543 } επαναφέροντας την θεωρία του " ηλιοκεντρικού συστήματος " του 16ου αιώνα αντέγραψε τον Αρίσταρχο.

Ο φαρμακοποιός και γιατρός Αρχιγένης ο Απαμεύς { 1ος - 2ος αιών. μ.χ. } έγραψε πολλά ιατρικά συγγράματα και περιέγραψε τα φάρμακα της εποχής του.

Ο μαθηματικός Αρχιμήδης { 287 - 212 π.χ. } ήταν ο μεγαλύτερος μαθηματικός του Ελληνικού κόσμου. Ο Αρχίμηδης επινόησε πολλούς μηχανισμούς που έγιναν διάσημοι στην ιστορία της μηχανικής. Ανάμεσα τους οι γερανοί, οι καταπέλτες, τα κάτοπτρα που χρησιμοποιήθηκαν στην πολιορκία των Συρακουσών. Εκτός των άλλων εφηύρε τον ατέρμονα κοχλία και το υδραυλικό ωρολόγιο.

Ο μαθηματικός Αρχύτας ο Ταραντίνος { 428 - 347 π.χ. } πρώτος διέκρινε την αρμονική πρόοδο απο την αριθμητική και την γεωμετρική. Ανακάλυψε τη λύση του κοχλία και της τροχαλίας και πρόδρομος των πτητικών μηχανών. Ανάμεσα στα συγγράματα του είναι και το " Δήλιον πρόβλημα " δηλαδή ο διπλασιασμός του κύβου διά της τομής του ημικυλίνδρου. Κατασκεύασε την πρώτη ιπτάμενη μηχανή, που την ονόμασε περιστερά ή πετομηχανή και λειτουργούσε με αεροπροώθηση. Κατά το πείραμα πέταξε 200 μέτρα και πραγματοποίηθηκε στα 425 π.χ.

Ο ιατρός Γαληνός { 131 - 201 μ.χ. } ασχολήθηκε συστηματικά με την συγκριτική ανατομική. Περιέγραψε με πλήρη ακρίβεια την πλευρίτιδα, την περιπνευμονία, τη φυματίωση, τον καρκίνο του πνεύμονα, τις παθήσεις του ήπατος, της σπλήνας, τη λιθίαση και άλλες παθήσεις. Ο Γαλήνος ασχολήθηκε με την βοτανοθεραπεία. Μελέτησε περισσότερα απο 600 είδη φυτών που έχουν θεραπευτικές ιδιότητες. Απο αυτά έφτιαχνε αφεψήματα, εκχυλίσματα, βάμματα και άλλα παρασκευάσματα, χρησιμοποιώντας ιδιαίτερες μεθόδους που είχε επινοήσει ο ίδιος. Εξέδωσε πολλά συγγράματα που πραγματεύονται ιατρικά, φυσιογνωστικά και φιλοσοφικά θέματα.

Η μαθηματικός Δαμώ η Κροτωνία { 6ος αιών. π.χ. } ήτο κόρη του Πυθαγόρα και δημοσίευσε την γεωμετρική διδασκαλία του πατέρα της. Συγγράματα της " η προς Πυθαγορείου ιστορία " { γεωμετρία ανωτέρου επιπέδου }. Κατασκεύασε κανονικό τετράεδρο και κύβο.

Ο μηχανικός Δημήτριος ο Πολιορκητης { 337 - 283 π.χ. } κατασκεύασε τις εξής πολιορκητικές μηχανές: Ελέπολις, Καταπέλτες, Χελώνη, Τρύπανα με μήκος 25 μέτρων που άνοιγαν τρύπες στα τείχη, κατασκεύασε την Στοά Κλεισθένειος ή Δημήτριος στη Σικυώνα, Οχυρό φρούριο στον λόφο των μουσών το 294 π.χ.

Ο βοτανολόγος γιατρός φαρμακοποιός Διοσκουρίδης ο Πεδάνιος { 40 - 90 μ.χ. } είναι ο θεμελιωτής της φαρμακευτικής επιστήμης και πατέρας της φαρμακολογίας και εφάρμοσε φαρμακοχημικές ουσίες για πειράματα ή θεραπευτικούς σκοπούς. Το σύγγραμα του " Περι Ύλης Ιατρικής " είναι πλήρης φαρμακολογία και θεωρείται το καλύτερο φαρμακολογικό έργο της αρχαιότητας μέχρι τον 16ο αιώνα.

Ο γεωγράφος Εκαταίος ο Μιλήσιος { 560 - 480 π.χ. } θεωρείται πατέρας της γεωγραφίας. Βελτίωσε τον χάρτη της υδρογείου του Αναξιμάνδρου, δίνοντας την θέση των τόπων σε σχέση με τα σημεία του ορίζοντα και τους αστερισμούς. Επεσήμανε στο χάρτη τρίγωνα, τετράγωνα, ζώνες και άλλα σχήματα που απο τότε επεκράτησαν στην χαρτογραφία. Πρόσθεσε επίσης και πληροφορίες για τους λαούς και τον πολιτισμό τους, την προέλευση και την ιστορία τους. Ο Αισχύλος και ο Σοφοκλής παραθέτουν στα έργα τους γεωγραφικές πληροφορίες που δεν θα είχαν εάν δεν γνώριζαν το έργο του Εκαταίου.

Ο αστρονόμος και γεωγράφος Ερατοσθένης ο Κυρηναίος { 276 - 194 π.χ. } είναι ο θεμελιωτής της φυσικής και της μαθηματικής γεωγραφίας. Διετέλεσε διευθυντής της βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας την εποχή του βασιλέως Πτολεμαίου του Ευεργέτη και είναι ο πρώτος που καθιέρωσε τον όρο φιλόλογος.

Ο μαθηματικός Εύδοξος ο Κνίδιος { 408 - 355 π.χ. } ήταν γιός απο φτωχή οικογένεια και σπούδασε με χρήματα θαυμαστών της ευφυϊας του. Έβαλε τις βάσεις στον διαφορικό και τον ολοκληρωτικό λογισμό που επέκτεινε ο Αρχιμήδης. Υπολόγισε τον όγκο της πυραμίδας και του κώνου. Έλυσε το " δήλιο πρόβλημα " με καμπύλες γραμμές. Πρώτος επινόησε την ένοια της ουράνιας σφαίρας και εξήγησε τις φαινόμενες κινήσεις των ουρανίων σωμάτων με γεωμετρικό πρωτότυπο. Θεωρείται ο θεμελιωτής της μαθηματικής αστρονομίας. Διετύπωσε την θεωρία των " ομόκεντρων σφαιρών " που έγινε βάση της επιστημονικής αστρονομίας. Μελέτησε την κίνηση των επτά πλανητών: Ήλιος | Σελήνη | Ερμής | Αφροδίτη | Άρης | Ζεύς | Κρόνος. Το σύστημα του έγινε αποδεκτό απο τον Αριστοτέλη.

Ο αρχιτέκτων Ευπάλινος { 6ος αιών. π.χ. } κατασκεύασε στην Σάμο το Ευπαλίνιο Όρυγμα το 520 π.χ. Άλλα σημαντικά έργα του ήταν το Υδραγωγείο Μεγάρων ή Δεξαμενή { Κρήνη του Θεαγένους }.

Ο χημικός Ζώσιμος ο Πανοπολίτης { αρχές 4ου αιών. π.χ. } είναι ο θεμελιωτής της χημικής επιστήμης και ο πρώτος που αναφέρει τον όρο Χημεία. Σώζεται η περιγραφή κατασκευής διυλιστηρίου.

Ο αστρονόμος Ηρακλείδης ο Ποντικός { 4ος αιών. π.χ. } ήταν μαθητής του Πλάτωνος και του Αριστοτέλη. Στο γεω-ηλιοκεντρικό σύστημα του βασίστηκε ο Δανός αστρονόμος Tychon Brahe 1564 - 1601.

Ο ιατρός Ηρόφιλος { 3ος αιών. π.χ. } υπήρξε ο ιδρυτής της επιστημονικής ανατομίας και ένας απο τους τρείς μεγαλύτερους γιατρούς της Ελληνικής αρχαιότητας { με τον Ιπποκράτη και τον Γαληνό }. Περιέγραψε πλήρως το νευρικό σύστημα, μελέτησε το συκώτι, τους φλεβώδεις κόλπους, το δωδεκαδάκτυλο.

Ο μαθηματικός φυσικός και μηχανικός Ήρωνας ο Αλεξανδρέας { 1ος αιών. π.χ. } διετέλεσε διευθυντής στην ανωτάτη τεχνική σχολή της Αλεξάνδρειας. Βελτίωσε το έργο του Κτησίβιου. Έγραψε πολλές μελέτες πάνω στους κλάδους της γεωμετρίας, της γεωδεσίας, της μηχανικής και της οπτικής. Απο τις πραγματείες του διασώθηκαν τα Πνευματικά και η Αυτοπνευματική στην Ελληνική και Περι Μηχανικής, Ήρωνος Μετρικά και Περί Διόπτρας στην Αραβική γλώσσα. Ο Ήρωνας είναι γνωστός απο τη συσκεή " Κρήνη Του Ήρωνος ", καθώς και απο τον τύπο της εύρεσης του εμβαδού του τριγώνου απο τα μήκη των πλευρών του. Η πιό σπουδαία του εφεύρεση ήταν η Αιολόσφαιρα, μιά συσκευή που κινείτο με τη δύναμη του ατμού. Υπήρξε ο πρόδρομος της εφεύρεσης της ατμομηχανής. Το έργο του Διόπτρα αναφέρεται στη γεωδαισία, και θεωρείται απο τα τελειότερα στο είδος του. Υπήρξε ικανότατος σχεδιαστής και τα έργα του διακοσμούνται απο πλήθος σχεδίων. Τα έργα του διαδόθηκαν και έγιναν η βάση για τις μηχανικές επιστήμες του 18ου αιώνα. Ανακάλυψε τον ατμολέβητα, το οδόμετρο και το ναυτικό δρομόμετρο.

Ο μαθηματικός και φυσικός Θαλής ο Μιλήσιος { 640 - 546 π.χ. } θεωρείται ο θεμελιωτής της Ευρωπαϊκής φιλοσοφίας. Ο Θαλής απομακρύνεται απο τον εμπειρισμό και στρέφεται στη θεωριτική έρευνα της αιτίας. Αυτή είναι η σημαντικότερη συμβολή του στην ανάπτυξη του παγκόσμιου φιλοσοφικού και επιστημονικού πνεύματος. Προσπαθεί ��α εξηγήσει και να δικαιολογήσει θεωρητικά τα γεγονότα. Υποστήριζε ως αρχή του κόσμου το Ύδωρ δεχόταν δηλαδή ότι το στοιχείο αυτό δίνει τα ποικίλα είδη της ύλης. Κατασκεύασε μηχανικά έργα, ανέπτυξε την γεωμετρία και έγινε ο θεμελιωτής του ηλεκτρισμού.

Η μαθηματικός και αστρονόμος Θεανώ η Θουρία { 6ος αιών. π.χ. } ήταν μαθήτρια και σύζυγος του Πυθαγόρα. Στο έργο της Κατασκευή Του Σύμπαντος θεωρεί πως το σύμπαν είναι κατασκευασμένο απο αριθμούς και αναλογίες. Αποτελείται απο 10 σφαίρες ομόκεντρες που αντιστοιχούν στους πλανήτες που μεταξύ αυτών συμπεριλαμβάνει και την περίεργη Αντιχθόνα { Αντιγή } που βρίσκεται απο την αντίθετη πλευρά της γής και γι'αυτό δεν την βλέπουμε ποτέ. Οι αποστάσεις των σφαιρών αυτών και του κεντρικού πυρός είναι ανάλογες με τα διαστήματα της μουσικής κλίμακας.

Ο αστρονόμος μαθηματικός, αρχιτέκτων, γεωγράφος Θεοδόσιος ο Τριπολίτης { 1ος αιών. μ.χ. } εφεύρε συσκευή για την μέτρηση του γεωγραφικού πλάτους, έγραψε το πρώτο βιβλίο μαθηματικής γεωγραφίας και διαπραγματεύθηκε αστρονομικά, αστρολογικά και αρχιτεκτονικά προβλήματα.

Ο μαθηματικός και αστρονόμος Θέων ο Αλεξανδρεύς { β' μισό 4ου αιών. μ.χ. } ήταν πατέρας της Υπατίας και υπήρξε διευθυντής του Μουσείου δηλαδή του πανεπιστημίου και της βιβλιοθήκης της Αλεξανδρείας.

Ο μαθηματικός Ιάμβλιχος ο Χαλκιδηνός { 346 - 414 μ.χ. } θεωρείται νεοπλατωνικός φιλόσοφος και απο τα έργα του σώζονται τα Περί Πυθαγορικού Βίου | Περί Κοινής Μαθηματικής Επιστήμης | όπου καθορίζει την φύση των μαθηματικών και μιλά για την συνάφεια των μαθηματικών και της φιλοσοφίας. Περί Της Νικομάχου Αριθμητικής Εισαγωγής | Τα Θεολογούμενα της Αριθμητικής: Αναφέρονται οι ιδιότητες των αριθμών ως το δέκα, σύμφωνα με τις αντιλήψεις των Πυθαγορείων. Παράδειγμα Η Τριάς είναι ο πρώτος περιττός αριθμός και δια τούτο είναι τέλειος, διότι αυτός πρώτος δεικνύει είς σύνολον, το οποίο έχει αρχήν μέσον και τέλος. Εικονίζει το επίπεδον, είναι δε ο πρώτος τριγωνομετρικός αριθμός, διότι 3 = 1+2. Συμβολίζει προσέτι τα τρία είδη τριγώνων, ήτοι το ισόπλευρον, το σκαληνόν και το ισοσκελές. Επίσης δε συμβολίζει τα τρία είδη γωνίων: Οξείαν, Αμβλέιαν και Ορθήν, καθώς κα τις τρείς διαστάσεις του χρόνου: Παρελθόν, παρόν και μέλλον. Το σύγγραμα περιλαμβάνει αποσπάσματα απο το έργο του Ανατόλιου. Το έργο του Ιάμβλιχου άσκησε μεγάλη επίδραση στους επιστήμονες της Αναγεννήσεως, αφού τα συγγράματα του έγιναν απο την αρχή γνωστά στην Ιταλία απο τον Γεώργιο Γεμιστό και τον Βησσαρίωνα.

Ο αστρονόμος γεωγράφος μαθηματικός Ίππαρχος ο Ρόδιος { 190 - 120 π.χ. } θεωρείται πατέρας της αστρονομίας. Οι χάρτες του βασίζονται σε γεωμετρικούς υπολογισμούς. Εφηύρε το όργανο Αστρολάβος με την βοήθεια του οποίου μέτρησε ακριβώς τις συντεταγμένες των αστέρων. Ο Αστρολάβος του Ίππαρχου ήταν σφαιρικός και επιπεδόσφαιρος. Ο επιπεδόσφαιρος επέτρεπε τη χρησιμοποίηση της " στερεογραφικής προβολής ", την οποία επίσης ανακάλυψε ο Ίππαρχος για την εύρεση της ακριβούς ώρας. Τελειοποίησε τη Διόπτρα, όργανο που επέτρεπε την εκτίμηση της φαινόμενης διαμέτρου του Ηλίου και της Σελήνης, την απόσταση και πραγματικό μέγεθος τους. Χρησιμοποίησε και τελειοποίησε παλαιότερα όργανα όπως Καθετίον | Γνώμων | Πόλος | Ηλιοτρόπιον ή Σκιάθηρον | Ηλιορολόγιον | Κλεψύδρα | Στερεά Σφαίρα | Υδρολόγιον | Κρίκοι. Είναι ο πρώτος που διαίρεσε τους κύκλους των οργάνων σε 3.600. Διαπίστωσε τη σφαιρικότητα της γής. Κατασκεύασε την πρώτη υδρόγειο σφαίρα.

Ο μαθηματικός Ίππασος ο Μεταπόντιος { 5ος αιώ. π.χ. } ήταν μαθητής του Πυθαγόρα και ιδρυτής του μαθηματικού τμήματος της Πυθαγορείου σχολής. Μελέτησε την ακουστική και ανακάλυψε πως η σχέση πλευράς προς διάμετρο κανονικού πενταγώνου είναι ασύμμετρος αριθμός. Το πεντάγωνο ήταν το αναγνωριστικό σήμα των πυθαγορείων.

Ο ιατρός Ιπποκράτης { 460 - 377 π.χ. } είναι ο δημιουργός της επιστημονικής ιατρικής. Υποστήριξε οτι οι ασθένειες οφείλονται σε παθολογικές διαταρχές, όπως επέρχονται στους χυμούς του σώματος. Τους χυμούς τους ξεχώριζε στο αίμα, στο φλέγμα, στην κίτρινη και μαύρη χολή. Διαπίστωσε πως, επί όσο διάστημα υπάρχει φυσιολογική σχέση ανάμεσα στους χυμούς αυτούς, ο οργανισμός λειτουργεί κανονικά, δηλαδή είναι υγιής. Αντίθετα, στις περιπτώσεις που διαταράσσεται η ισορροπία, επέρχονται διαταταχές στη φυσιολογική λειτουργία και ο οργανισμός νοσεί. Διερευνούσε κάθε συνήθεια του ασθενή και ιδιαίτερα τις διαιτητικές του συνήθειες, ακθώς και την ψυχική κατάσταση. Παρακολουθούσε τις διάφορες επιδημίες που εμφανίζονταν στη διάρκεια κάθε έτους και έκανε σοβαρές παρατηρήσεις που καταπλήσσουν σήμερα τους γιατρούς που τις μελετούν. Αναγνώρισε ότι η φυματίωση { φθίση } ήταν μολυσματική αρρώστια. περισπούδαστο είναι το βιβλίο του με τον τίτλο Περί Αέρων, Υδάτων Και Τόπων. Σε αυτό αναφέρεται στην επίδραση που ασκεί στον ανθρώπινο οργανισμό το κλίμα του τόπου. Παρατηρεί ότι το πιό υγιεινό κλίμα το έχουν τόποι που ο προσανατολισμός τους είναι μεσημβρινός. Ο Ιπποκράτης επηρέασε με τα συγγράμματα του την Ρωμαίκή περίοδο αλλά και την αναγέννηση. Ακόμη και στην εποχή μας εκτιμούνται εξαιρετικά οι αντιλήψεις του.

Ο αστρονόμος Κάλλιππος ο Κυζικηνός { 370 π.χ. } διόρθωσε και τελειοποίησε το σύστημα των ομόκεντρων σφαιρών του Ευδόξου, προσδιόρισε με ακρίβεια την διάρκεια των εποχών του έτους με ακρίβεια της τάξεως του 0,08 εώς 0,44 ημέρες και βελτίωσε το τότε ημερολόγιο.

Ο μαθηματικός και φυσικός Κλεάνθης ο Άσσιος { 331 - 232 π.χ. } προερχόταν απο φτωχή οικογένεια και πριν ασχοληθεί με την επιστήμη ήταν πυγμάχος. Ήταν μαθητής του Στωϊκού Ζήνωνος. Έγραψε 50 συγγράμματα τους τίτλους των οποίων διέσωσε ο Διογένης ο Λαέρτιος. Ο Κλεάνθης θεωρεί το πύρ ώς την ενεργητική και παθητική πρώτη αρχή και αιτία. Ταυτίζει το πύρ με την Άποιον Ύλην Και Τον Θεόν. Οι μεταβολές στη φύση προκαλούνται απο την κίνηση του σύμπαντος, η οποία γίνεται απο το κέντρο προς την περιφέρεια. Την παγκόσμια αυτή κίνηση αποκαλεί Τόνον. Όταν η κίνηση προχωρεί προς την περιφέρεια, το πύρ μεταβάλλεται σε ύδωρ. Ο ήλιος είναι ο ηγεμών του σύμπαντος, ούτος τρέφει το σύμπαν και ζωοποιεί.

Ο μαθηματικός και αστρονόμος Κόνωνας ο Σάμιος { 3ος αιών. π.χ. } ανακάλυψε τον έλικα που αργότερα τελειοποίησε ο Αρχιμήδης, τον αστερισμό που ονόμασε ποιητικά Βερενίκης Πλόκαμος προς τιμήν της συζύγου του Πτολεμαίου Βασιλίσσης Βερενίκης της Αιγύπτου. Ασχολήθηκε με τις κωνικές τομές.

Ο μαθηματικός Κτησίβιος ο Αλεξανδρεύς { 285 - 222 π.χ. } θεωρείται πατέρας της Πνευματικής δηλαδή της επιστήμης που ασχολείται με τον αέρα και τις χρήσεις του. Γιός κουρεά έγινε ιδρυτής της Αλεξανδρικής σχολής των μηχανικών και μαθηματικών. Με την μελέτη του Περί Πνευματικής απέδειξε ότι ο αέρας είναι υλικό σώμα και ανακάλυψε πολλούς μηχανισμούς που λειτουργούσαν με την αεροσυμπίεση, αρχής γενομένης με ένα σύστημα κατόπτρων στο κουρείο του πατέρα του. Ανακάλυψε το έμβολο κυλίνδρου, την αντλία πιέσεως, τον κυρτό σίφωνα, βελτίωσε πολλές χρήσεις της κλεψύδρας, καθώς και πολλούς καταπέλτες και άλλες πολεμικές μηχανές που διασώθηκαν. Ασχολήθηκε επίσης με διάφορες μορφές παρέργων, δηλαδή παρακολουθημάτων η αλλιώς δευτερεόντων μερών, κυρίως στα υδραυλικά ωρολόγια όπου χρησιμοποιούσε οδοντωτούς τροχούς και οδοντωτές ράβδους!. Εφηύρε την αντλία, το υδραυλικό ωρολόγιο και το υδραυλικό μουσικό όργανο, του οποίου σώζεται σπανιότατο ανάγλυφο. Η αντλία του χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα σε πολλές χρήσεις και μορφές απο τους πυροσβέστες. Ασχολήθηκε με τα τηλεβόλα όπλα, τα ανυψωτικά μηχανήματα, την Κλεψύδρα { αστρονομικό όργανο για την μέτρηση της ισημερινής ώρας }.

Ο γεωγράφος Κωλαίος ο Σάμιος { 7ος αιών. π.χ. } είναι ο πρώτος Έλλην που ταξίδεψε στον Ατλαντικό Ωκεανό. Θεωρείται απο τους μεγαλύτερους θαλασσοπόρους της αρχαιότητας.

Ο φυσικός Λεύκιππος { 5ος αιών. π.χ. } ήταν διδάσκαλος του Δημόκριτου, φιλόσοφος και ιδρυτής της ατομικής θεωρίας. Ήταν σύγχρονος του Εμπεδοκλή και του Αναξαγόρα.

Ο γεωγράφος και μαθηματικός Μαρίνος ο Τύριος { 60 - 130 μ.χ. } είναι ένας απο τους θεμελιωτές της μαθηματικής γεωγραφίας. Ο Μαρίνος χώρισε την υδρόγειο σε Ωρικάς Ατράκτους { Ωριαία ισημερινά διαστήματα } συνέλεξε υλικό, που αναφερόταν στην γεωγραφία διαφόρων χωρών και στο χάρτη που παρουσίασε την πρώτη, σε παγκόσμια κλίμακα, απεικόνιση των γνωστών ηπείρων και κρατών με ακρίβεια. Ο Μαρίνος έγραψε τα Γεωγραφικά { η γεωμετρική υφήγησις } και συνέταξε τη διόρθωση γεωγραφικών πινάκων, το 114 μ.χ. επάνω στην οποία βασίστηκε η γεωγραφία του Πτολεμαίου. Ασχολήθηκε με την μετεωρολογία και ειδικότερα με τους ανέμους. Το έργο του Μαρίνου επηρέασε την χαρτογραφία μέχρι το τέλος της Αναγεννήσεως. Υποστήριζε το γεωκεντρικό σύστημα.

Ο μαθηματικός Μέναιχμος ο Θράξ { 375 - 323 π.χ. } πρώτος ανακάλυψε και μελέτησε τις κωνικές τομές { έλλειψη, παραβολή, υπερβολή }. Πρώτος έλυσε τριτοβάθμιες εξισώσεις και εργάστηκε σε θέματα αστρονομίας και στη θεωρία των ομόκεντρων σφαιρών του Εύδοξου.

Ο μαθηματικός φυσικός και αστρονόμος Μενέλαος ο Αλεξανδρεύς { 1ος αιών. μ.χ. } θεμελίωσε την σφαιρική τριγωνομετρία και πρώτος την διαχώρισε απο την στερεομετρία και την αστρονομία. Ανέπτυξε μαθηματικές μεθόδους που χρησιμεύουν στους αστρονομικούς υπολογισμούς και πρώτος ανεκάλυψε μιά ειδική καμπύλη με το όνομα Παράδοξο.

Ο αστρονόμος μηχανικός και μαθηματικός Μέτων ο Αθηναίος { 5ος αιών μ.χ. } είναι γνωστός απο τον 19ετη κύκλον του Μέτωνος { εννέα και δεκαετηρίς } που εισήγαγε στο αρχαίο Αθηναίκό σεληνοηλιακό ημερολόγιο και κατέγραψε τις αστρονομικές παρατηρήσεις σε ένα σταθερό ημερολογιακό σύστημα. Η περίοδος των 19 ετών ονομάζεται " Κύκλος του Μέτωνος " ή " Κύκλος της Σελήνης ". Ο κύκλος του Μέτωνος χρησιμοποιείται ακόμη για τον προσδιορισμό της ημερομηνίας του πάσχα επειδή κάθε 19 χρόνια επαναλαμβάνονται οι ίδιες φάσεις της Σελήνης. Κατασκεύασε ηλιακό ωρολόγιο { 433 π.χ. } το οποίο εγκατέστησε κοντά στην Πνύκα. Μηχανικό υδραυλικών έργων κατασκεύασε μεταξύ άλλων το υδραγωγείο στον Κολωνό.

Ο φαρμακοποιός, ιατρός, γεωπόνος και βοτανολόγος Νίκανδρος ο Κολοφώνιος { 197 - 130 π.χ. } ήταν ιερέας του Απόλλωνος στην Κλάρο. Έγραψε το ποίημα " Θηριακά " που περιγράφει τα δηλητηριώδη ζώα, τις επιδράσεις των δηλητηρίων και τα αντίστοιχα αντίδοτα τα " Αλεξιφάρμακα " στα οποία αναφέρει συνταγές για την αντιμετώπιση των δηλητηρίων και άλλα.

Ο μαθηματικός Νικομήδης ο Αλεξανδρεύς { 250 - 150 π.χ. } ασχολήθηκε με την τριχοτόμηση οποιασδήποτε γωνίας σε τρία ίσα μέρη. Η λύση του προβλήματος έγινε κατασκευαστικά απο τον Νικομήδη με μιά ειδική καμπύλη που επινόησε { κογχοειδής καμπύλη του Νικομήδους }. Έγραψε το σχετικό σύγγραμμα. Κογχοειδής καμπύλη: Πρόκειται για αλγεβρική καμπύλη 4ου βαθμού η οποία είναι ο γεωμετρικός τόπος που διαγράφει το ένα άκρο ευθύγραμμου τμήματος με σταθερό μήκος που στρέφεται γύρω απο ένα ορισμένο σημείο και συγχρόνως ολισθαίνει, έτσι ώστε το άλλο άκρο να διαγράφει δεδομένη ευθεία. Η κογχοειδής καμπύλη έχει μια ασύμπτωτη ευθεία. Με το αντίστοιχο όργανο που εφηύρε για την κατασκευή της κογχοειδούς, ο Νικομήδης πέτυχε να δώσει μηχανο-τεχνική λύση στο πρόβλημα της τριχοτομήσεως με χρήση νεύσεως, δηλαδή ενός ευθύγραμμου τμήματος μεταξύ δυό γραμμών.

Ο αρχιτέκτων εφευρέτης και μαθηματικός Παρμενίων ο Μακεδών { 4ος αιών π.χ. } έζησε την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην Αλεξάνδρεια όπου και έλαβε μέρος στην κατασκευή της. Ένα απο τα έργα του ήταν το " Σεράπειον " που ήταν μεγαλοπρεπής ναός πρός τιμήν του θεού της γονιμότητας Σεράπιδος, που ήταν και θεός της γής, της αβύσου και των θαλασσών. Σύμφωνα με τον Τάκιτο και τον Πλούταρχο, ο βασιλιάς της Αιγύπτου Πτολεμαίος ο Α' έφερε την λατρεία του θεού Πλούτωνος απο την Σινώπη της Μαύρης Θάλασσας. Ο Πλούτων πήρε το όνομα Σέραπις και γυναίκα του ήταν η Ίσις. Ο ναός κατασκευάστηκε στην εμπορική συνοικίας Ρακώτις της Αλεξάνδρειας, στα νότια της πόλεως και καταλάμβανε ένα μικρό λόφο. Το άγαλμα του θεού Ελληνικού ρυθμού, ονομαστό έργο του Έλληνα γλύπτη Βρυάξιδος, συνοδευόταν απο τον Κέρβερο. Το " άδυτον " καταστράφηκε το 391 μ.χ. Σώζεται μόνο ένας κίων που ονομάζεται " κίων του Διοκλητιανού ". Επίσης σώζεται η περιγραφή του ναού απο τον Κλήμη τον Αλεξανδρέα. Κατασκεύασε το " Ηλιακό ρολόι των Φιλίππων ": Φορητό ρολόι που είναι συγχρόνως και αστρονομικό όργανο. Εκτός απο την ώρα μπορούσε να μετρήσει κατά προσέγγιση το γεωγραφικό πλάτος, το αζιμούθιο και το ζενίθ στις αποστάσεις των αστέρων. Κατασκευάστηκε στην Αλεξάνδρεια. Η κατασκευή του έγινε με βάση μαθηματικά και αστρονομικά στοιχεία και είναι ενδεικτική της τεχνολογικής προόδου της εποχής του.

Ο αστρονόμος και γεωγράφος Πτολεμαίος Κλαύδιος { 2ος αιών. μ.χ. } συνέχισε το έργο του Ίππαρχου και πρώτος συστηματοποίησε την Ελληνική αστρονομία. Έγραψε πολλά έργα, απο τα οποία σώζονται μερικά, όπως η Οπτική | Γεωμετρικής Υφήγησις | Μαθηματική Σύνταξις. Το τελευταίο αποτελείται απο 13 βιβλία και είναι περισσότερο γνωστό σαν " Αλμαγέστη ". Θεωρείται ακόμη και σήμερα σαν το θεμελιακό έργο της αστρονομίας. Παρόμοιο σύγγραμμα δεν γράφτηκε απο το 2ο μέχρι τον 16ο αιώνα μ.χ. Άλλα έργα του είναι η " Άπλωσις Επιφάνειας ", που περιέχει θεωρία σχετική με τη χαρτογραφία, η " Σφαιρική Τριγωνομετρία ", με την οποία ο Πτολεμαίος έλυνε προβλήματα σφαιρικής αστρονομίας, το " Περί Αναλήμματος " | τα Αρμονικά σε τρία βιβλία | Οι φάσεις απλανών αστέρων | και Συναγωγή Σημασιών. Το σύστημα του για την ερμηνεία του ουρανού ονομάζεται " Πτολεμαϊκόν " ή " Γεωμετρικόν " και είναι τελείως αντίθετο προς το " Ηλιοκεντρικό " του Αρίσταρχου. Μέχρι τον 16ο αιώνα το πτολεμαϊκό σύστημα ήταν το μόνο παραδεκτό στον κόσμο. Τότε όμως ο Κοπέρνικος ανακάλυψε τη θεωρία του Αρίσταρχου, το " Ηλίοκεντρικό " δηλαδή σύστημα, σύμφωνα με το οποίο κέντρο του σύμπαντος είναι ο Ήλιος και όχι η Γή. Η προβολή της θεωρίας αυτής εκτόπισε γενικά το " γεωκεντρικό " σύστημα του Πτολεμαίου.

Ο αρχιτέκτων Πυθέος ο Αλικαρνασσεύς { 4ος αιών. π.χ. } κατασκεύασε το Μαυσωλείον Αλικαρνασσού { 355 - 350 π.χ. }. Ένα ασυνήθιστο κτίσμα που έδωσε το όνομα του σε όλα τα μεγαλοπρεπή ταφικά μνημεία που λέγονται Μαυσωλεία για τον Μαύσωλο { 377 - 353 π.χ. } σατράπη της Αλικαρνασσού. Στη στέγη κατασκευάστηκε μια βαθμιδωτή πυραμίδα με 24 σκαλοπάτια που κατέληγε σε ένα πλάτωμα επάνω στο οποίο ο Πυθέος φιλοτέχνησε ένα άρμα με τέσσερα άλογα { τέθριππον }, στο οποίο επέβαιναν τα αγάλματα του Μαυσώλου και της γυναίκας του Αρτεμισίας. Το ύψος του μνημείου έφτανε συνολικά τα 55 μέτρα. Τις τρείς τεράστιες κλίμακες του βάθρου είχαν στολίσει παραστάσεις απο την Τιτανομαχία, την Κενταυρομαχία και την Αμαζονομαχία. Η δυτική πλευρά του μνημείου συμπληρώθηκε αργότερα απο τον αρχιτέκτονα Ερμογένη. Τον γλυπτικό διάκοσμο φιλοτέχνησαν οι διάσημοι γλύπτες Βρύαξις, Λεωχάρης, Πραξιτέλης, Σκόπας και Τιμόθεος. Τα περισσότερα ευρήματα μεταξύ των οποίων τα αγάλματα του Μαυσώλου, της Αρτεμισίας και κομμάτια της ζωφόρου, βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο. Το Μαυσωλείο της Αλικαρνασσού είναι ένα απο τα 7 θαύματα της αρχαιότητος. Κατασκεύασε επίσης τον ναό της Αρτέμιδος Κυβέλης στις Σάρδεις, τον ναό της Αθηνάς Πολιάδος στην Πριήνη.

Ο μηχανικός και αρχιτέκτων Σώστρατος ο Κνίδιος { 4ος - 3ος αιών. π.χ. } είναι γνωστός για το φάρο της Αλεξάνδρειας που υπήρξε ένα απο τα επτά θαύματα του κόσμου. Το αρχικό του όνομα ήταν " πυροφόρος πύργος " αλλά αργότερα έγινε γνωστός ώς " Φάρος " απο το ομώνυμο νησί στο οποίο ήταν χτισμένος. Το νησί αυτό που σήμερα έχει ενωθεί με την ακτή, βρισκόταν στην είσοδο του ανατολικού λιμένα της Αλεξάνδρειας. Η βάση του Φάρου { υπερυψωμένο ισόγειο } είχε διαστάσεις περίπου 340χ340 μέτρα με ισχυρούς κυματοθραύστες στις 3 πλευρές προς το ανοιχτό πέλαγος και μικρούς πύργους με πολεμίστρες στις γωνίες. Το συνολικό του ύψος ήταν 140 μέτρα { το υψηλότερο κτίριο της αρχαιότητος μετά τις πυραμίδες του Χέοπος και της Χεφρένης } και ήταν κτισμένος σε τέσσερα επίπεδα. Το πρώτο πάνω απο τη βάση, τετράγωνο, με παράθυρα γύρω γύρω και δωμάτια όπου στεγαζόταν οι μηχανικοί και οι φύλακες. Στο κέντρο του υπήρχε υδραυλικός μηχανισμός, με την βοήθεια του οποίου ανέβαζαν τα διάφορα εφόδια και τα καύσιμα του πύργου. Επάνω στο πρώτο τμήμα ήταν το δεύτερο οκταγωνικό με ελικοειδείς κλίμακες. Το τρίτο είχε κυκλική κάτοψη και ήταν στολισμένο με κίονες. Στο τέταρτο τμήμα προς την κορυφή, υπήρχε ο μηχανισμός που ανακλούσε το φώς. Υπήρχε φωτιά που έκαιγε συνεχώς, και ευπαθή όργανα για την ανάκλαση του φωτός. Η ακτίνα ορατότητας ήταν 300 στάδια { 54 χλμ. }. Στην κορυφή του υπήρχε ένα τεράστιο άγαλμα του Ποσειδώνα. Πολλοί συγγραφείς αναφέρονται σε ένα μεγάλο " Καθρέπτη " μέσα στο οποίο μπορούσε κανείς να δεί πλοία που βρισκόταν στην θάλασσα και δεν ήταν ορατά διά γυμνού οφθαλμού { πιθανώς ένα είδος τηλεσκοπίου με μεγεθυντικούς φακούς }. Αναφέρονται επίσης διάφορα έργα τέχνης με αυτοματισμό: Ένα άγαλμα του οποίου το δάχτυλο ακολουθούσε την τροχιά του ηλίου κατά την διάρκεια της ημέρας, ένα άλλο που σήμαινε τις ώρες της ημέρας με μουσική και ένα τρίτο που σήμαινε συναγερμό όταν ερχόταν ο εχθρικός στόλος και δεν ήταν ακόμα ορατός με γυμνό μάτι. Ο φάρος αποτέλεσε πρότυπο για την δημιουργία άλλων φάρων της αρχαιότητος. Ο βασιλιάς ο Πτολεμαίος Α' διέθεσε για την κατασκευή του το τεράστιο ποσό των 800 ταλάντων δηλ. 21.000 κιλά ασήμι. Η κατασκευή του διήρκεσε 12 έτη. Κατασκεύασε επίσης τον " Κρεμαστό Περίπατο " στην Κνίδο της Καρίας, την " Λέσχη των Κνιδίων " στους Δελφούς και στην Μέμφιδα της Αιγύπτου τις " Διώρυγες Του Ποταμού Νείλου ".

Η Αλεξανδρινή φιλόσοφος και μαθηματικός Υπατία { 4ος αιών. μ.χ. } ήταν κόρη του διάσημου Έλληνα μαθηματικού Θέωνα. Η Υπατία αποτελεί φαινόμενο στην ιστορία της φιλοσοφίας, γιατί δεύτερη γυναίκα φιλόσοφος δεν υπήρξε ούτε πρίν ούτε μετά απο αυτή. Οι ιστορικοί την εξυμνούν για την εξαιρετική της ομορφιά, την πρωτοφανή της πνευματικότητα, το θάρρος και τη διαλεκτική της δύναμη. Ασχολήθηκε επίσης και με τη γεωμετρία, γι'αυτό και επονομάστηκε " Γεωμετρική " καθώς και με την αστρονομία. Τραγικό υπήρξε το τέλος της Υπατίας. Το 416 μ.χ. φανατισμένα πλήθη χριστιανών με υποκίνηση του επισκόπου Αλεξανδρείας Κυρίλλου την άρπαξαν απο το σπίτι της, την έσυραν στους δρόμους, της ξέσκισαν τα φορέματα και αφού τη γύμνωσαν τελείως, την κατατεμάχισαν με όστρακα και έκαψαν τα κο��μάτια της πάνω στη φωτιά.

Ο μαθηματικός Φιλολαος { 5ος αιών. π.χ. } ήταν Πυθαγόρειος φιλόσοφος και μαθηματικός. Έγραψε δύο βιβλία { Βάκχαι & Περί Δύσεως } σε διάλεκτο δωρική τα οποία δυστυχώς δεν σώθηκαν, εκτός απο ορισμένα αποσπάσματα. Ο Φιλόλαος δίδασκε χρησιμοποιώντας μύθους. Σύμφωνα με τη διδασκαλία του Φιλόλαου, ο κόσμος είναι ενιαίος { ο κόσμος είς εστί } και άρχισε να δημιουργείται απο τη μέση, δηλαδή απο ένα κεντρικό πυρήνα, ο οποίος απέχει ίσα απο πάνω και απο κάτω. Το θεμελιώδες " Έν " απο το οποίο δημιουργήθηκε το σύμπαν, το ονόμασε Εστία. Αξιοσημείωτη είναι επίσης η γνώμη του η σχετική με την συγκρότηση του κόσμου, ο οποίος κατά τον Φιλόλαο είναι κράμα πεπερασμένου και απείρου. Φυσικά αποδέχεται τα μόνα αναλλοίωτα στοιχεία της ύλης. Σύμφωνα με την θεωρία αυτή πάντα στον κόσμο είναι τακτοποιημένα με βάση αριθμητικές σχέσεις. Περίφημη έγινε η πεποίθηση του ότι το σύμπαν είναι σφαιρικό, γύρω απο το οποίο περιστρέφονται οι δέκα σφαίρες.

Ο αρχιτέκτων Χάρης ο Λίνδιος { α' μισό 3ου αιώνα } ήταν μαθητής του διάσημου γλύπτη Λύσιππου. Το διάσημο έργο του ήταν ο " Κολοσσος Της Ρόδου " : Το ορειχάλκινο άγαλμα αποτελεί ένα σύνθετο έργο μηχανικής, αρχιτεκτονικής και γλυπτικής και θεωρείται ένα απο τα επτά θαύματα του κόσμου. Ήταν αφιερωμένο στο θεό Απόλλωνα. Ζύγιζε περίπου 225 τόνους. Είχε ύψος 33 μέτρα και η κατασκευή του διήρκεσε 12 έτη, απο το 292 ώς το 280 π.χ. Η στήριξη γινόταν με ένα πλέγμα δοκών, σχεδόν κατακορύφων, που άρχιζαν απο τα πόδια και κατέληγαν στο κεφάλι και οριζοντίων, που στήριζαν τις κατακόρυφες και ενώνονταν με το εξωτερικό περίβλημα, που είχε πάχος 3,5 εκατοστά. Ο Χάρης χρησιμοποίησε τεράστιους όγκους χώματος, που περιέβαλαν το άγαλμα, το οποίο χτιζόταν σιγά σιγά απο τα πόδια προς την κορυφή. Ο λόφος διαλύθηκε στο τέλος και αποκαλύφθηκε το άγαλμα. Το κόστος του έργου ήταν 300 τάλαντα. Σώζεται ένα μέρος της περιγραφής του Φίλωνος του Βυζάντιου, του Πλίνιου και του Στράβωνος. Ο Πολύβιος αναφέρει ότι ο Πτολεμαίος υποσχέθηκε στους Ρόδιους 3.000 τάλαντα για την αναστήλωση του αλλά αυτή δεν πραγματοποιήθηκε. Ο Στράβων παρατηρεί ότι υπήρχε αντίθετος χρησμός. Το άγαλμα έσπασε στα γόνατα και γκρεμίστηκε απο σεισμό το 220 π.χ.

Ο μηχανικός Φίλων ο Βυζάντιος { 260 - 180 π.χ. } είναι ο κρίκος ανάμεσα στον Κτησίβιο και τον Ήρωνα τον Αλεξανδρινό. Ασχολήθηκε με όλα σχεδόν τα είδη της μηχανικής και οι πραγματείες του καλύπτουν τομείς και ειδηκότητες αξιόλογες: Τους μοχλούς, την πνευματική { δηλ. την ελαστικότητα του αέρα και τις πιθανές χρήσεις του } τα αυτόματα, θαυμαστά εργαλεία, κλεψύδρες, την κατασκευή λιμανιών, την πολιορκτηκή και αντίστοιχες πολεμικές μηχανές, αυτοκινούμενους τροχούς, κωδικοποιημένες επικοινωνίες, ίσως και άλλα που δεν είναι γνωστά. Ανάμεσα στις σημαντικές ανακαλύψεις του ξεχωρίζουν αυτές της αλυσιδωτής αντλίας { κοινώς μαγκάνι } της αεραντλίας { κοινώς φυσερό }, της συριστικής μηχανής για φάρους και το πιστόνι αντλίας. Κατασκεύασε πολλά υδροαυτόματα μηχανήματα, τα περισσότερα είχαν ψυχαγωγικό σκοπό, παιχνίδια, τον ποδοκίνητο τροχό με μαγκάνι και άλλα. Στο έργο του " Πνευματικά " γράφει 78 κατασκευές που λειτουργούν με θερμό αέρα η με ατμό. Ένας άλλος τομέας στον οποίο συνέβαλε σημαντικά ήταν η βελοποιϊκή, όπου εφαρμόστηκαν τα αποτελέσματα της μηχανικής τεχνολογίας με μεγάλη ακρίβεια και θαυμαστή δεξιοτεχνία. Ο Γάλλος φιλόλογος Carra De Vaux μετέφρασε ολόκληρο το έργο του στα Γαλλικά με καταπληκτικές αναπαραστάσεις.

Ο Στωϊκός φιλόσοφος και φυσικός Χρύσιππος { 281 - 208 π.χ. } ομολογούν ότι υπήρξε έξοχος ρήτορας και ιδιαίτερα ικανός στην εύρεση διαλεκτικών επιχειρημάτων, με τα οποία αντιμετώπιζε τους αντιπάλους του. Παράλληλα υπήρξε και πολυγραφότατος συγγραφέας. Έγραψε πάνω απο 700 συγγράματα, απο τα οποία δυστυχώς κανένα δεν σώζεται, εκτός απο ορισμένα αποσπάσματα. Τα έργα του πάντως δεν χαρακτηρίζονται για την κομψότητα του ύφους άλλων φιλοσόφων γιατί ο Χρύσιππος έγραψε γρήγορα και δεν προλάβαινε να κάνει διορθώσεις. Ώς άνθρωπος διακρινόταν για τις αυστηρές αρχές και την υποδειγματική αξιοπρέπεια. Για τα προσόντα του αυτά καθώς και για τη σοφία του, οι Αθηναίοι τον τίμησαν με ξεχωριστό τρόπο. Όσο ζούσε του χορήγησαν πολιτικά δικαιώματα Αθηναίου πολίτη και μετά το θάνατο του, που κατά την παράδοση ήταν συνέπεια υπερβολικά έντονου γέλιου, του έστησαν ανδιάντα στον Κεραμικό. Ώς φιλόσοφος ήταν συνεπής στην αρχή των Στωϊκών: Ομολογουμένως τη φύσει ζήν. Υποστήριζε ότι οι τέσσερις αρετές Φρόνηση | Ανδρεία | Σωφροσύνη | Δικαιοσύνη είναι προϊόντας της σοφίας.

Του Κωνσταντίνου Γεωργακόπουλου