Η ΑΥΤΑΠΑΤΗ ΤΩΝ ΑΘΕΩΝ

https://www..com/watch?v=1jg_sCnQEdg

Δημιουργία ή Εξέλιξη; Μεταξύ σοβαρού και αστείου. Του Μ. Καλόπουλου

Στο συγκεκριμένο ΒΙΝΤΕΟ επιχειρείται να αποδειχθεί η «αυταπάτη των αθέων», με το παιδικής απλότητας επιχείρημα της αξιοθαύμαστης, σημερινής υλικής και βιολογικής πολυπλοκότητας, που επιτακτικά φαίνεται να μας υποδεικνύει την αναγκαιότητα ενός ευφυέστατου Πάνσοφου σχεδιαστή!

Όμως, ζούμε πράγματι στην εποχή τέτοιων απλοϊκών ερωτήσεων; ή στην ιστορία της ζωής, υπάρχουν πλέον πολλύ περισσότερα δεδομένα που ζητούν οπωσδήποτε εξήγηση; Γιατί βλέπουμε στατικά το θέμα, δηλαδή μόνο την τελική και όχι την συνολική διαχρονική εικόνα αυτού του υποτιθέμενου δημιουργού της ζωής;

Μεταξύ σοβαρού και αστείου λοιπόν, ας αλλάξουμε γωνία προβληματισμού ρωτώντας; Αν δεχθούμε την ύπαρξη ενός τέτοιου Πάνσοφου δημιουργού των εμβίων όντων στη Γη... μπορούν οι οπαδοί του να μας βεβαιώσουν, ότι με βάση ολόκληρη την γήινη ιστορία της ζωής, αυτός ο υποτιθέμενος Δημιουργός της, ήταν ανέκαθεν το ίδιο Πάνσοφος;

Γιατί πρέπει συγκρίνοντας την σημερινή, όντως αξιοθαύμαστη υλικο-μοριακή πολυπλοκότητα της ζωής, να καταλήξουν σ' έναν ανάλογου μεγαλείου Θεο-κατασκευαστή, κάποιου θρησκευτικούβιβλίου, λες και η ζωή γεννήθηκε μόλις χθες, ακριβώς όπως την γνωρίζουμε σήμερα; Γιατί δεν επιχειρούμε κάτι άκρως ενδιαφέρων... να δούμε αυτόν τον δήθεν πανέξυπνο δημιουργό Θεό, συνδεδεμένο με ολόκληρη την ιστορία της έμβιας ζωής του πλανήτη, ώστε να διαπιστεύσουμε αντικειμενικότερα τον βαθμό του μεγαλείου, της παντοδυναμίας και της ευφυίας του;

Τι ερμηνεία λοιπόν να δώσουμε στα αναρίθμητα, αδιαμφισβήτητα επιστημονικά ευρήματα, που με βεβαιότητα σκιαγραφούν, όχι μόνο μια υπερ-μακρόχρονη βιολογική πρόοδο των εμβίων όντων, αλλά και μια βραδύτατη σταδιακή μετάβαση, απ' τις απλούστερες μορφές ζωής αρχικά, στις πλέον αξιοθαύμαστες και πολυπλοκότατες αργότερα; Τί να κάνουμε; Να πετάξουμε απροβλημάτιστοι όλα αυτά τα ευρήματα στη χωματερή; ή μήπως να συμπεράνουμε... πως ο Πάνσοφος αυτός δημιουργός Θεός, χρειαζόταν δισεκατομμυρίων χρόνων πειραματισμούς, με απλοϊκές υδρόβιες μορφές ζωής, αλλά και αναρίθμητες αποτυχίες, για να καταλήξει στην σημερινή πανέμορφη πολυπλοκότητα;

Η επιστήμη δηλώνει: «Για πρώτη φορά, 3 δισ. χρόνια μετά την πρώτη εμφάνιση της στη Γη, η ζωή παίρνει διαστάσεις ορατές στο μάτι». Λοιπόν; Γιατί ο ευφυέστατος αυτός σχεδιαστής (ο απόλυτος και Πάνσοφος βιβλικός Θεός), για δισεκατομμύρια χρόνια, πειραματίστηκε μόνο με τις πλέον απλούστερες μορφές ζωής, πριν καταλήξει στην σημερινή θαυμαστή πολυπλοκότητα; Σπούδαζε βιολογία; ή έπαιρνε μαθήματα δημιουργίας; Θα μας πει κανένας πιστός του, γιατί χρειάστηκε 3 δισ. χρόνια για να φέρει την ζωή στο ορατό της στάδιο; Δεν είχε επάρκεια προσωπικού; ή μήπως... η πλανητική ωρίμανση όριζε τον χρόνο και τον τόπο της προόδου των έμβιων όντων και όχι κάποιος Θεός;

Η χέρσα γη, υπήρχε σχεδόν απ' την αρχή του σχηματισμού της Γης. Ήταν όμως για δισεκατομμύρια χρόνια, μια απόλυτη έρημος, χωρίς ίχνος χλωρίδας και πανίδας; Γιατί; Αδυνατούσε ο Θεός να εργαστεί ταυτόχρονα σε ξηρά και θάλασσα; Γιατί αυτός ο υπερβολικά υδρόφιλος Θεός, περιόρισε τις εξερευνητικές του βιολογικές δραστηρίοτητες, αποκλειστικά στο υδάτινο περιβάλλον; Μήπως επειδή δεν γινόταν αλλιώς;

Γιατί κατά την διάρκεια αυτής της υπερβολικά μακρόχρονης μαθητείας του... αναρίθμητες μορφές ζωής (υποτιθέμενα δικά του δημιουργήματα) έφτασαν σε αδιέξοδο και αφανισμό; Αποτελούσε αυτό μέρος των ανεπιτυχών του πειραματισμών και της σταδιακής του προοδευτικής εκπαίδευσης; Ή μήπως αυτό αποδεικνύει, ότι για δισεκατομμύρια χρόνια, του ήταν αδύνατον να συλλάβει την σημερινή πολυπλοκότατη έμβια ομορφιά, απ' την οποία τόσο αβίαστα σήμερα του αποδίδεται ο τίτλος του Πανσόφου; Μήπως μας έλαχε ένας θεός περιορισμένων ικανοτήτων; Ένας βραδύνοος και απελπιστικά αργά εξελισσόμενος Θεός;

Γιατί, δυο φορές με την μορφή παγκοσμίου καθολικού παγετώνα (διάρκειας δεκάδων εκατομμυρίων χρόνων (!) πριν από 2,2 δισ. χρόνια, και πριν από 800 εκ. χρόνια), αλλά... και μια τρίτη φορά, (στο λεγόμενο "Μέγα Θανατικό"), πριν από 250 εκ. χρόνια, με τιτάνιες ηφαιστειακές εκρήξεις, επέτρεψε τον απόλυτο σχεδόν αφανισμό όλων των ειδών... εκατομμυρίων ζώων και φυτών; Είχε τα νεύρα του; Του ξέφυγε ο έλεγχος; Επενέβη άλλος, θυμωμένος μαζί του Θεός και έσβησε τα γραπτά του Πάνσοφου από τον μαυροπίνακα;

Κι εκείνοι οι δεινόσαυροι λίγο αργότερα... πως μας προέκυψαν;

Ήταν δικά του δημιουργήματα... ή κάποιου άλλου Θεού... εν τη απουσία του Πανσόφου; Και για να μην μπλέξουμε και με δεύτερο Θεό, που ανακατεύει την δημιουργική μανιέρα του πρώτου... ρωτάμε:

Αν οι δεινόσαυροι... το πλέον μακροχρόνιο χερσαίο είδος επί γης, (160 εκ χρόνων ιστορία!), ήταν δημιούργηματου Πανσόφου... τι στο καλό έκανε μαζί τους; Έβοσκε δεινοσαύρους για 160 εκ. χρόνια; Τι προσπαθούσε να βρει; ποιος δαγκώνει δυνατότερα; Μήπως έκανε μακροχρόνια σπουδή σαγονιών και οδοντοφυΐας; ή του άρεσαν οι δεινοσαυρομαχίες;

Τι τον ήθελε πριν από 95 εκ. χρόνια τον Τιτανόσαυρο της Παταγονίας; που ζύγιζε 77 τόνους (όσο μια ντουζίνα Τυραννόσαυροι Ρεξ!), με μήκος 40 και ύψος 20 μέτρα;! Μήπως μελετούσε τα όρια όγκου των εμβίων όντων και την αντοχή των οστών; Ή μήπως ήταν μια περίοδος διασκεδαστικής, ξέφρενης θεϊκής τσαπατσουλιάς, με ακατέργαστους όγκους οστών και σάρκας; Βρε... τι έκανε ο πάνσοφος 160 εκατομμύρια χρόνια με τους δεινόσαυρους; Γιατί κόλλησε μ' αυτούς;

Εδώ τον άνθρωπο, λέει (η εντελώς θεόπνευστη Βίβλος), μόλις τον έφτιαξε, σε οκτώ γενιές επιχείρησε να τον ξεκάνει, γιατί δεν του στάθηκαν όπως έπρεπε. Τους δεινόσαυρους βρε... γιατί τους ανέχθηκε 160 εκ. χρόνια! Δηλαδή, για φαντάσου... ο Πάνσοφος έκανε αδιατάρακτη συντροφιά... με 5 εκ. γενιές τερατόμορφων δεινοσαύρων! Μήπως πρέπει να του καταλογίσουμε παθολογική δεινοσαυρομανία!

Όχι κύριοι της τυφλής πίστης... τον Θεό του βιβλίου σας δεν τον θέλουμε, σας τον χαρίζουμε. Δεν ταιριάζει καθόλου με τα δεδομένα της πλανητικής ιστορίας. Ούτε Πάνσοφος φαίνεται να είναι, αλλά ούτε και δημιουργός της ζωής. Πιο πολλύ για ανύπαρκτος μου κάνει, παρά για οτιδήποτε άλλο!

Απ' την άλλη... αν ο δημιουργός της φαντασίας σας εξελίσσεται για δισεκατομμύρια χρόνια παίζοντας τον μαθητευόμενο Θεό... ποια η διάφορα με την θεωρία της εξέλιξης; Απλά η θεωρία της εξέλιξης των ειδών, στην θέση του φανταστικού θεού σας, βάζει για "θεούς" τον αδιανόητα μακρύ χρόνο να παρέχει στις απίστευτες δυνατότητες της ύλης, με μηχανισμό τον αφανισμό των αναρίθμητων δυσπροσάρμοστων, να χαρίζει την επιβίωση στις πλέον ευπροσάρμοστες μορφές ζωής. Κι αυτό, το δεύτερο, η εξέλιξη δηλαδή δια της απόρριψης των δυσπροσάρμοστων, αξιοποιεί πολύ περισσότερο τα ευρήματα της επιστήμης σήμερα από τον φανταστικό θεό της Βίβλου.
       Εσείς, οι ιερείς και οι απλοϊκοί θαμώνες των βιβλικών δογμάτων, για ίδιον όφελος και μόνο, αιώνες τώρα εξακολουθείτε επιτυχώς να προβληματίζετε, να εγκλωβίζετε και να χειραγωγείτε αδαείς, αλλά δεν μπορείτε να κάνετε το ίδιο και στην επιστήμη! Η επιστήμη έχει ένα πολύ καλό χαρακτηριστικό: αναζητά εναγωνίως την βελτίωση και την διάψευση... Σε αντίθεση με σας, που δεν θα αλλάζατε ούτε ένα κόμμα από το γελοίο παραμυθάκι του Αδάμ και της Εύας ακόμα κι αν ολόκληρο το σύμπαν σταθεί απέναντί σας! Εσείς, οι ιερείς και οι απλοϊκοί θαμώνες των βιβλικών δογμάτων, αιώνες τώρα εξακολουθείτε να προβληματίζετε, να εγκλωβίζετε και να χειραγωγείτε αδαείς, αλλά δεν μπορείτε να κάνετε το ίδιο και στην επιστήμη!

Η επιστήμη έχει χρέος να ασχοληθεί με την ερμηνεία ολόκληρης της εικόνας, λαμβάνοντας υπ' όψιν όλα τα νεότερα δεδομένα και όχι να δικαιώσει την βιβλική σας νεύρωση. Αν η θεωρία της εξέλιξης έχει κενά, αυτό δεν την καθιστά άκυρη άλλα ελλειπή. Μάθετε δε, πως ελλείψεις και περιθώρια βελτιώσεων, έχουν σχεδόν όλες οι επιστημονικές προτάσεις, αλλά αυτό δεν υπαγορεύει την κατάργηση της επιστημονικής σκέψης.

Αν λοιπόν δούμε τον Θεό σας, στην διαχρονική βιολογική ιστορία μας, είναι ολοφάνερο πως η ζυγαριά της δικαίωσης, γέρνει αποφασιστικά προς την μεριά των επιστημονικών εξηγήσεων για την προέλευση της ζωής, και όχι της ανατολίτικης γιαχβικής θρησκείας σας.

Μ. Καλόπουλος 24/2/19