Oι σύγχρονες έρευνες επιχειρούν να καθορίσουν τα εγκεφαλικά κυκλώματα τα οποία ξεχειλίζουν από δραστηριότητα όταν πιστεύουμε πως αντιμετωπίζουμε το θείο, και όταν νοιώθουμε πως μεταφερόμαστε από μια βαθιά προσευχή, ένα εξυψωτικό τελετουργικό ή μια μυστικιστική μουσική. Αν και το πεδίο είναι εντελώς ανεξερεύνητο, και οι απαντήσεις πολύ αβέβαιες, ένα πράγμα είναι ξεκάθαρο. Οι πνευματιστικές εμπειρίες είναι τόσο οικείες στους πολιτισμούς, διαμέσου των εποχών και των πίστεων, λέει ο Wulff, ώστε "να υποθέτουμε έναν κοινό πυρήνα που μοιάζει με αντανάκλαση της δομής και των διαδικασιών του ανθρώπινου εγκεφάλου".

ΟΡΑΜΑΤΑ

Είναι γεγονός πως κάποιες από τις ίδιες εγκεφαλικές περιοχές που εμπλέκονται στην εμπειρία της μηλόπιτας παράγουν επίσης πνευματιστικές εμπειρίες. Όταν η εικόνα ενός σταυρού ή ενός Torah επενδυμένου με ασήμι, εκκινούν μια αίσθηση θρησκευτικού δέους, αυτό συμβαίνει επειδή η περιοχή επεξεργασίας εικόνας του εγκεφάλου, η οποία ερμηνεύει αυτά που τα μάτια βλέπουν και συνδέει εικόνες με συναισθήματα και αναμνήσεις, έχει μάθει να συνδέει τέτοιες εικόνες με τέτοια αισθήματα. Τα οράματα που εγείρονται σε μια προσευχή ή μια τελετουργία δημιουργούνται επίσης στη συσχετιζόμενη περιοχή ενώ ηλεκτρική διέγερση των κροταφικών λοβών (οι οποίοι βρίσκονται κατά μήκος των πλευρών του κεφαλιού και αποτελούν την έδρα των κυκλωμάτων των επιφορτισμένων με τον έλεγχο της ομιλίας, της θεολογικής θεώρησης και της ενότητας) παράγει επίσης οράματα.

Η επιληψία των κροταφικών λοβών -ανώμαλη έκρηξη ηλεκτρικής δραστηριότητας σ' αυτές τις περιοχές- κάνει το ίδιο σε ακραία μορφή. Αν και μερικές μελέτες έχουν εκφράσει αμφιβολίες για τη σύνδεση μεταξύ της επιληψίας των κροταφικών λοβών και της θρησκευτικότητας, άλλες έχουν βρει πως η προϋπόθεση φαίνεται να είναι η ζωηρή εκκίνηση, θρησκευτικές εικόνες και φωνές του τύπου Zan d' Arc. Στον νέο της βιβλίο "Lying Awake", ο μυθιστοριογράφος Mark Salzman φαντάζεται την ιστορία μιας μοναχικής καλόγριας η οποία, μετά από χρόνια αδυναμίας να νοιώσει πραγματικά την παρουσία του Θεού, αρχίζει να βλέπει σκεπτομορφές. Το φαινόμενο είναι επιληψία κροταφικών λοβών. Η Αδελφή Ιωάννα του Σταυρού πρέπει ν' αγωνιστεί με το αν έχει τα κατάλληλα μέσα, με τα οποία θα μπορούσε ίσως να την θεραπεύσει. -αλλά επίσης θα έχανε και τα οράματά της. Ο Dostoevsky, ο Saint Paul, ο Saint Teresa της Avila, ο Proust και άλλοι πιστεύεται πως είχαν επιληψία κροταφικών λοβών, ζώντας κατατρεγμένοι, με πνευματικά προβλήματα.

Αν και η επιληψία κροταφικών λοβών θεραπεύεται, οι ερευνητές υποπτεύονται πως στις στιγμιαίες εξάρσεις ηλεκτρικής δραστηριότητας, τις επονομαζόμενες "στιγμιαίες ταλαντώσεις κροταφικών λοβών", πιθανόν να εμφανίζονται μυστικιστικές εμπειρίες. Για να ελέγξει αυτή την ιδέα, ο Michael Persinger από το Laurentian University του Καναδά προσάρμοσε ένα αθλητικό κράνος με ηλεκτρομαγνήτες στο κεφάλι ενός εθελοντή. Το κράνος παρήγαγε ένα ασθενές μαγνητικό πεδίο, όχι ισχυρότερο από αυτό που παράγει η οθόνη ενός υπολογιστή.

Το πεδίο προκάλεσε εξάρσεις ηλεκτρικής δραστηριότητας στους κροταφικούς λοβούς, οι οποίες, όπως παρατήρησε ο Persinger, παρήγαγαν αισθήσεις τις οποίες οι εθελοντές περιέγραψαν σαν υπερφυσικές ή πνευματιστικές, μια εξωσωματική εμπειρία, μια αίσθηση της θεότητας. Υπέθεσε ότι οι θρησκευτικές εμπειρίες προκαλούνται από ασθενή ηλεκτρικά ρεύματα στους κροταφικούς λοβούς, και τέτοια ρεύματα μπορούν να προκληθούν από ένα ατύχημα, μια προσωπική κρίση, έλλειψη οξυγόνου, υπογλυκαιμία ή και απλή κούραση -λόγος για τον οποίο, εύκολα επηρεαζόμενοι άνθρωποι, να "βρίσκουν τον Θεό" τέτοιες στιγμές. Γιατί οι κροταφικοί λοβοί; Ο Persinger υπέθεσε πως η αριστερή μας πλευρά των κροταφικών λοβών ελέγχει την αίσθηση του εαυτού. Όταν αυτή η περιοχή διεγείρεται ενώ η δεξιά παραμένει ήρεμη, τότε η αριστερή το ερμηνεύει σαν μια αίσθηση καταδίωξης, σαν ο εαυτός να φεύγει από το σώμα, ή σαν Θεό.

"Ήμουν μόνος κάποια εποχή ... ένοιωσα πως ... επέστρεφα από τη μοναξιά της εξατομίκευσης στη συναίσθηση της ενότητας με όλα όσα είναι ... γη, παράδεισος και θάλασσα αντηχούν σαν σε μια απέραντη λέξη περικυκλωμένη από αρμονία ... ένοιωσα τον εαυτό μου ένα μαζί τους".

Είναι μια εμπειρία σαν αυτή, που περιγράφεται από τον γερμανό φιλόσοφο Malwida von Meysenburg στα 1900, μια αντίληψη των πάντων; "Δεν μπορεί ο καθένας που μελετά τέτοιες αντιδράσεις να τις ταξινομήσει ως εμπειρίες ενότητας", είπε ο Robert K. C. Forman, ένας ειδικός σχετικά με τη θρησκεία από το Hunder College της Νέας Υόρκης. "Αυτό σημαίνει πως μερικοί άνθρωποι μπορεί, εκ γενετής ή από ιδιοσυγκρασία να έχουν προδιάθεση σε μυστικιστικές δεξιότητες". Αυτοί που είναι περισσότερο ανοιχτοί σε μυστικιστικές εμπειρίες, τείνουν επίσης να είναι ανοιχτοί σε νέες εμπειρίες γενικότερα. Συνήθως είναι δημιουργικοί και καινοτόμοι, με ευρύτητα στα ενδιαφέροντα καθώς και ανεκτικοί στο διαφορετικό (όπως διαπιστώθηκε από τους εθελοντές). Επίσης, διαθέτουν γρήγορη φαντασία, σημειώνει ο David Wulff, "αναπτύσσοντας μια ικανότητα να αναστέλλουν την υπολογιστική διαδικασία της διάκρισης μεταξύ φανταστικών και πραγματικών συμβάντων". Αφού "όλοι μας έχουμε αυτά τα εγκεφαλικά κυκλώματα που μεσολαβούν στις πνευματιστικές εμπειρίες, πιθανότατα πάρα πολλοί άνθρωποι έχουν την ικανότητα να έχουν τέτοιες εμπειρίες", λέει ο Wulff. "Αν είμαστε ορθολογιστές, ελεγχόμενοι, χωρίς ροπή προς τη φαντασία, τότε πιθανότατα αντιστεκόμαστε στην εμπειρία".