Με πολύ ικανοποίηση διαπιστώνω πως ανάμεσά μας, με θάρρος και κουράγιο υπάρχει ένας δεδηλωμένος πιστός της Βίβλου με το αποκαλυπτικό ψευδώνυμο Orthodox.
Θα ήθελα πολύ να εκμεταλλευτώ την ευκαιρία και να του θέσω όσο πιο καλοπροαίρετα μπορώ κάποιες ρωτήσεις, στις οποίες κατ’ επανάληψη αρνήθηκαν να μου απαντήσουν παπάδες και θεολόγοι σε τηλεοπτικές εκπομπές... έχω μάλιστα μαγνητοσκοπημένα και τα σχετικά αποσπάσματα.

Θα τον παρακαλούσα δε να δεχθεί τον σεβασμό μου, για την δύσκολη αυτή προσπάθειά του, να αποδείξει την αλήθεια της βιβλικής του πίστης σ’ ένα τόσο αρνητικό περιβάλλον. Θα ήθελα μάλιστα έπ’ ευκαιρία να τον διαβεβαιώσω, πως τίποτε απoλύτως δεν με ξενίζει σ’ έναν αληθινά πιστό. Το θέμα της αντιπαράθεσής μας άλλωστε, είναι η αλήθεια ή το όποιο ψεύδος της πίστης, και όχι ο ίδιος ο πιστός.
Μπορώ μάλιστα να καυχηθώ, πως μεταξύ των στενών μου φίλων, συγκαταλέγονται τουλάχιστον δυο πιστά άτομα της συγκεκριμένης θρησκείας. Ένας εκπληκτικός αγιορείτης καλόγερος και ένας πεντηκοστιανός... που πραγματικά με εξέπληξαν ευχάριστα με την υπομονή, την ανυπόκριτο πίστη την ειλικρίνειά τους, αλλά και την κυριολεκτικά άδολη αγάπη τους στους ανθρώπους και τη φύση.

Σ’ εναν ευγενή πιστό, θαυμάζω το ακατάβλητο κουράγιο και την δύναμη, με τα οποία υπερασπίζεται και υπηρετεί την πίστη του και τις αλήθειες που βλέπει, ή νομίζει ότι βλέπει στην βιβλική θρησκεία! Θα ευχόμουν μάλιστα, ανάλογη να ήταν η δυναμική και η κινητικότητα αναρίθμητων διανοητών και επιστημόνων, που υπηρετούν δουλικά το σύστημα και τις σαθρές αξίες του, ενώ σιωπηλά πιστεύουν ακράδαντα, ότι η πίστη είναι μια μάλλον επικίνδυνη κατάληξη για την ανθρώπινη νοημοσύνη.

Φίλε Orthodox, παραθέτω λοιπόν παρακάτω μια παλαιότερη βιβλική απορία μου και θα περιμένω με ενδιαφέρον την όποια απάντησή σου.

"Μετά από πολλά χρόνια, όταν ο Νεεμίας στάλθηκε από τον βασιλιά των Περσών πίσω στην Ιερουσαλήμ, έστειλε τους απογόνους εκείνων των ιερέων να φέρουν από την κρυψώνα την φωτιά. Αυτοί γύρισαν και του είπαν ότι δεν βρήκαν καμμιά φωτιά, παρά ύδωρ παχύ. Ο Νεεμίας τους παράγγελλε να βγάλουν λίγο (απ’ αυτό το ύδωρ!) και να του το πάνε. Όταν ετοιμάστηκαν οι θυσίες, ο Νεεμίας είπε στους ιερείς, να ραντίσουν με το νερό αυτό τα ξύλα και τα σφάγια της θυσίας. Όταν έγινε κι αυτό, μετά απ’ λίγη ώρα που βγήκε ο ήλιος, γιατί πρωτύτερα ήταν συννεφιά, άναψε μια τέτοια μεγάλη πυρά ώστε όλοι έμειναν κατάπληκτοι. Μετά οι ιερείς άρχισαν να ψάλουν... Όταν αποκάηκε όλη η θυσία, ο Νεεμίας διέταξε να περιχύσουν και το υπολειπόμενο ύδωρ, πάνω στις μεγάλες πέτρες (του θυσιαστηρίου). Όταν δε έγινε κι αυτό, άναψαν φλόγες.
Όταν το γεγονός αυτό έγινε γνωστό... ότι στον τόπο όπου τότε οι ιερείς είχαν κρύψει το ιερόν πυρ, βρέθηκε αργότερα ύδωρ, και ότι ο Νεεμίας και οι σύντροφοί του, το χρησιμοποίησαν για να ανάψουν την θυσία στο θυσιαστήριο, ο βασιλιάς... διέταξε να περιφράξουν τον τόπο εκείνο ως άγιον. Ο Νεεμίας και οι σύντροφοί του, ονόμασαν αυτό το ύδωρ «νέφθαρ», που σημαίνει καθαρισμός, ενώ από πολλούς ονομάζεται νέφθαι». (Ο΄)Β΄ Μακκαβαίων 1.9-36.

Τι ακριβώς συμβαίνει λοιπόν κατά την γνώμη σου εδώ; Έχουμε στα υπόγεια του Ναού της Ιερουσαλήμ υλικά θαυμάτων ή όχι; Έχουμε εδώ την ομολογία του βιβλικού κειμένου για τεχνογνωσία θαυμάτων ή κατά τη γνώμη σου συμβαίνει κάτι άλλο;

Υστερόγραφο:
Ας προσθέσω επ’ ευκαιρία και κάποια άλλα εδάφια, που με "σκανδαλίζουν" με το απίστευτα μοχθηρό περιεχόμενο τους, ρωτώντας παράλληλα, πως είναι δυνατόν αυτά να είναι λόγια οποιουδήποτε θεού;

«Ουδέν θνησιμαίον (ετοιμοθάνατο, νεκρό, ψόφιο) θέλετε τρώγει, εις τον ξένον τον εντός των πυλών σου θέλεις δίδει αυτά, δια να τρώγη αυτό, ή θέλεις πωλεί αυτό εις αλλογενή, διότι λαός άγιος είσαι...»!!! Δευτ. ΙΔ΄ 21

 «Ο δίκαιος θέλει ευφρανθεί όταν ιδεί την εκδίκηση, και τους πόδας (Ο΄. τας χείρας) αυτού θέλει νίψει εν τω αίματι του ασεβούς» (Βάμβας) Ψαλμοί  58.10 ή Ο΄ ΝΗ΄-ΝΘ΄ (57) 11.

Για το τελευταίο μάλιστα αυτό εδάφιο, θα παραθέσω της γνώμη μου, που την διατύπωσα πριν από πολλά χρόνια στο βιβλίο μου "Ο Ένοπλος Δόλος" για να μου πει κάποιος που κάνω λάθος.

"Δίκαιος" λοιπόν, «κατά τας γραφάς», δεν γίνεσαι με αόριστο ποδόλουτρο στο αίμα των "αμαρτωλών", αλλά με την άμεση ενεργό ανάμιξη σου! Βουτώντας δηλαδή τα ιδια σου τα χέρια στο αίμα των ασεβών! Τώρα πως μπορεί να ευφραίνεται κανείς βουτηγμένος στο αίμα των απίστων, μόνο o φιλέκδικος "πολιτισμός" των αστρολόγων της ασιατικής ερήμου μπορεί να μας το εξηγήσει!

Το συγκεκριμένο εδάφιο, θα ‘πρεπε να ανακηρυχθεί εκτός συναγωνισμού μνημείο βαρβαρότητας! Πέραν πάσης αμφιβολίας, πρόκειται για την χαρακτηριστικότερη παγκόσμια κορυφή αιμοδιψούς θεολογικής λογοτεχνίας! Παρ’ όλα αυτά, κανένας δεν φαίνεται να ανησυχεί που το εδάφιο αυτό, και τόσα αλλά παρόμοια, βρίσκονται στην αρχαιοεβραϊκή Βίβλο, και γράφτηκαν μάλιστα κατ’ έμπνευσην και θέλημα θεού! Δηλαδή του Γιαχβέ, του σημερινού (για φαντάσου) θεού των Ελλήνων!

Μ. Καλόπουλος

...................................
Η γνώση είναι... η καλύτερη εκδίκηση!

Αποκτήστε τα βιβλία του Μ. Καλόπουλου επί αντικαταβολή στο τηλ: 2310/770100
Ξεναγηθείτε με διασκεδαστικό και σαφή τρόπο, στα πλέον απίστευτα μυστήρια της θεολογικής μαγείας, και ανακαλύψτε την γέννηση της σημερινής αθλιότητας, στα χέρια εκείνων... που λατρεύτηκαν σαν άνθρωποι του θεού!