Από τη στιγμή που ο Πορφύριος γίνεται επίσκοπος της Γάζας, ένα πράγμα έχει στο μυαλό του: Πώς θα πάρει την αυτοκρατορική έγκριση για να καταστρέψει τους εκεί Ελληνικούς ναούς. Πρόφαση, οι υποτιθέμενες αδικίες κατά των χριστιανών:

Ο τραγικός απολογισμός των επεισοδίων αυτών ήταν οκτώ έως έντεκα, σύμφωνα με διάφορες πηγές, νεκροί. Επίσης, υπήρξαν 70 τραυματίες και 22 συλληφθέντες, οι οποίοι παρέμειναν στα κρατητήρια των στάβλων της Χωροφυλακής τρία εικοσιτετράωρα.

ΗΜΕΙΣ ΟΙ ΥΠΟΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΙ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΑΙ, ΕΝΤΟΛΗΝ ΕΛΑΒΑΜΕΝ ΠΑΡΑ ΧΙΛΙΑΔΩΝ ΕΦΕΔΡΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΩΝ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΣΩΜΕΝ ΒΑΡΥΤΑΤΟΝ ΑΦΟΡΙΣΜΟΝ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΕΝΟΧΟΥ ΕΣΧΑΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ.

Το 1914 ο Αλέξανδρος Δελμούζος, επιχείρησε να εισάγει στην εκπαίδευση τις προοδευτικές εκπαιδευτικές αντιλήψεις της εποχής! Αποτελεσμα, με την ισχυρή συμμετοχή της Εκκλησίας διώκονται ποινικά για "αθεϊσμό" 21 άτομα.

Όσοι ναοί βρίσκονται στην επαρχία θα καταστραφούν χωρίς φασαρία και οχλαγωγία. Γιατί μόνο όταν θα έχουν γκρεμιστεί και εξαλειφθεί από προσώπου γης, θα έχει καταστραφεί και η υλική βάση επάνω στην οποία στηρίζονται οι δεισιδαιμονίες.

Το 380 Στις 27 Φεβρουαρίου, ο αυτοκράτωρ Φλάβιος Θεοδόσιος απαγορεύει όλες τις θρησκείες πλην της χριστιανικής. Όλοι οι μη χριστιανοί χαρακτηρίζονται στο εξής «σιχαμεροί, αιρετικοί, μωροί και τυφλοί».

Ω κύριε Σουλτάνε, αν θελήσεις να πάρεις την Θεσσαλονίκης μαζί με μας και ολόκληρο τον πληθυσμό της, τότε κόψε τον αγωγό που υδροδοτεί την πόλη απ’ τον Χορτιάτη. Από απορία και διψά πιεζόμενοι χωρίς να θέλουν θα σου παραδώσουν την πόλη!

ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΥΠΑΡΧΕΙ Ο ΤΑΦΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΕΛΛΗΝΑ ΓΕΝΝΑΔΙΟΥ ΣΧΟΛΑΡΙΟΥ.

Χριστιανός ομολογεί την εξουσιαστική θηριωδία του χριστιανισμού!

“Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ γεννήθηκε σε μια φάτνη, μεγάλωσε στις κατακόμβες, και "πέθανε" στα ανάκτορα των Μητροπολιτών”. Ο «Μέγας» Κωνσταντίνος έκανε τον χριστιανισμό επίσημη θρησκεία του κράτους δίδοντας προνόμια σε όσους ασπάζονταν τον χριστιανισμό. Ο «Μέγας» Θεοδόσιος έκανε τον χριστιανισμό ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟ για όλους

 

Θεόφιλος Καΐρης - ένας φωτισμένος ιερέας και φιλόσοφος

Του Μ. Καλόπουλου

Παρόμοια απόπειρα διαφυγής, από την πολιτισμοκτόνο αυτοκρατορία του ιουδαιο-χριστιανισμού και την αποδέσμευση της θεολογίας, από τις ανατολίτικες μεταθανατολογίες και το αισχρό εμπόριο της ελπίδας, επιχείρησε με λόγιο και απόλυτα πολιτισμένο τρόπο, ο φίλος του Αδαμάντιου Κοραή, ο Θεόφιλος Καΐρης.

Ο Θεόφιλος Καΐρης, (1784-1853) υπήρξε στενός φίλος του Κοραή. Γνωρίστηκαν στο Παρίσι, όπου ο νεαρός, 22χρονος τότε Καΐρης και ο 58χρονος Κοραής, για τέσσερα περίπου χρόνια έζησαν συντροφικά τις περίπλοκες πολιτικές και πολιτισμικές αλλαγές, της γαλλικής επανάστασης.